Հա, էդ էլ կա:
Մի ժամանակ ես էլ էի քանակի վրա աշխատում ու ինչ լեզուներ ասես չեմ փորձել սովորել, բայց բոլորը մի քանի պարապմունք հետո տարբեր պատճառներով կիսատ եմ թողել: Հիմա էն կարծիքին եմ, որ ավելի լավ ա որակով սովորես, որ ինքդ էլ քեզանից գոհ լինես, քանակն իրականում շատ բան չի տալիս:
Դպրոցական տարիքում հունարենի էի գնում, մի ամիս հետո թողեցի, որովհետև դասատուս վատն էր: Թուրքերենը մի 4 ամիս պարապել եմ ու լավ առաջադիմել էի, էն էլ դասատուս թողեց գնաց: Ուսանողական տարիներիս օնլայն շվեդերեն ու ճապոներեն էի սկսել սովորել, բայց մի քանի դասից հետո հավեսս փախավ: Երրորդ կուրսում էլ գերմաներենի ֆակուլտատիվ դասեր կային, հավեսով սկսել էի, էն էլ մի երկու ամիս հետո դարձրին վճարովի ու որոշեցի էլ չգնալ:
Հիմա էլ եթե որևէ լեզու սկսեմ սովորել, պիտի լրջորեն պարապեմ, եթե հենց սկզբից իմանամ, որ հավեսս փախնելու է ու կիսատ եմ թողնելու, ավելի լավ ա ժամանակս չվատնեմ: Թարսի պես էնքան շատ լեզուներ կան, որ կուզենայի իմանալ. պորտուգալերեն, իռլանդերեն, հունգարերեն, ֆիններեն, շվեդերեն, իսլանդերեն, ճապոներեն... Ամբողջ կյանքս հերիք չէր անի բոլորը սովորեի
Ռուֆուս-ի խոսքերից
Հա, էդ էլ կա:
Մեջբերել
Էջանիշներ