Ի՞նչ լեզու սովորել

[Hda]

Համաձայն չեմ: Կարևորը բանավոր խոսելն ա:

հա, անգրագետ ազգերը տենց էլ ապրում են: Ուշքի արի, ոնց կարա բանավոր խոսքը համեմատվի գրավորին: Հեչ չե՞ս լսել արտահայտություն- անգրագետ ա, ոնց խոսում ընենց էլ գրում ա, ինչը ասածդ չաթերում ու ֆորումում ենք հաճախ անում:

կարդալ
խոսել
գրել

Հենց իմացածդ ֆրանսերենի վրա օրինակ բերեմ - տարբեր թվի, ժամանակի բայեր միևնույն ձև են արտասանվում, էլ չասեմ լրիվ տարբեր բառեր (մայր-քաղաքապետ-ծով): Հիմա, եթե գրել չգիտես կարաս կարդաս էտ բառերը բայց հասկանա՞լ (մենակ չասես կողքը էլի բառեր կան, կամ նախադասության մտքից, կոնկրետ բառին ա վերաբերվում ասածս) :
Այ, որ ասեիր- գրեթե բոլորը սկսում են բանավորից, էտ լրիվ նորմալ կնդունեի, իսկ բանավորը կարա ամենակարևորը լինի խոպանչու, կամ ավել քիչ տուրիստի համար (իրան վսյո տակի կարդալ էլ ա պետք)

Թե չէ գրավոր, ասում եմ, իմ հոլանդերեն գրավոր խոսքը չգիտեմ որտեղից (գուցե կարդալուց) ահագին լավն ա բանավորի համեմատ, բայց ու՞մ ա պետք էդ գրավորը, ոչ մի տեղ չեմ օգտագործում:
Հա, ի դեպ, կարդալու մասին էլ ասեմ... մենակ կարդալով էլ լեզու իմանալ չի լինի, որովհետև նորից չեխերենի ու ռուսերենի շնորհիվ ես ցանկացած սլավոնական լեզու կարողանում եմ կարդալ ու հասկանալ, թե ինչի մասին ա տեքստը, ֆրանսերենի ու իսպաներենի շնորհիվ էլ ցանկացած ռոմանական լեզու: Անգամ իմ չեղած գերմաներենի շնորհիվ Ֆինլանդիայում մինչև մի քիչ ֆիններեն սովորելս շվեդերեն ցուցանակները հասկանում էի, կողմնորոշվում որն ինչ ա ասում: Բայց դե դա հաշիվ չի էլի, հո զոռով չի: Ամենակարևորը խոսելն ա:

ի դեպ, լեզուն գիտես այն դեպքում երբ այս բոլոր չորս պայմանները միաժամանակ առկա են

խոսում ես - քեզ հասկանում են
կարդում ես - հասկանում ես, քեզ հասկանում եմ
գրում ես - հասկանում են
լսում ես - հասկանում ես
նենց, որ սրանցից մեկի բացակայության դեպքում եկեք չհաշվենք լեզուն գիտենք:Դրա համար էլ անկետաներում նույնիսկ տարբերակում են լեզվի իմացությունը-գրավոր, բանավոր, բառարանով......
հիմնականում թարգմանիչներն են էս չորսին էլ տիրապետում, այն էլ նույնիսկ էս դեպքում էլ տարանջատվում են - բանավոր ու գրավոր թարգմանիչներ:
4-ն էլ իրար լրացնելով իրար զարգացնում, կատարելագործում են, իսկ իմ համոզմամբ եթե գրում ես ու քեզ հասկանում են էտ ավելի բարձր կլաս ա
հիմա եթե էլի զոռում ես, որ խոսելն ա ամենակարևորը ուրեմն բնավորությանդ գծերից ես բացահայտում կամ նպատակների սահմանափակում կա մոտդ: Ամենակարևորը լսելն ա … թե շրջապատումդ մենախոսու՞մ ես
Եթե ուզում ես աշխարհին մի բան ասես-առանց գրավորի չեմ պատկերացնում
Եթե ուզում ես աշխարհից մի բան սովորես - առանց կարդալ էլ չի լինի

[Freeman]

հա, անգրագետ ազգերը տենց էլ ապրում են: Ուշքի արի, ոնց կարա բանավոր խոսքը համեմատվի գրավորին: Հեչ չե՞ս լսել արտահայտություն- անգրագետ ա, ոնց խոսում ընենց էլ գրում ա, ինչը ասածդ չաթերում ու ֆորումում ենք հաճախ անում:

կարդալ
խոսել
գրել

Հենց իմացածդ ֆրանսերենի վրա օրինակ բերեմ - տարբեր թվի, ժամանակի բայեր միևնույն ձև են արտասանվում, էլ չասեմ լրիվ տարբեր բառեր (մայր-քաղաքապետ-ծով): Հիմա, եթե գրել չգիտես կարաս կարդաս էտ բառերը բայց հասկանա՞լ (մենակ չասես կողքը էլի բառեր կան, կամ նախադասության մտքից, կոնկրետ բառին ա վերաբերվում ասածս) :
Այ, որ ասեիր- գրեթե բոլորը սկսում են բանավորից, էտ լրիվ նորմալ կնդունեի, իսկ բանավորը կարա ամենակարևորը լինի խոպանչու, կամ ավել քիչ տուրիստի համար (իրան վսյո տակի կարդալ էլ ա պետք)


ի դեպ, լեզուն գիտես այն դեպքում երբ այս բոլոր չորս պայմանները միաժամանակ առկա են

խոսում ես - քեզ հասկանում են
կարդում ես - հասկանում ես, քեզ հասկանում եմ
գրում ես - հասկանում են
լսում ես - հասկանում ես
նենց, որ սրանցից մեկի բացակայության դեպքում եկեք չհաշվենք լեզուն գիտենք:Դրա համար էլ անկետաներում նույնիսկ տարբերակում են լեզվի իմացությունը-գրավոր, բանավոր, բառարանով......
հիմնականում թարգմանիչներն են էս չորսին էլ տիրապետում, այն էլ նույնիսկ էս դեպքում էլ տարանջատվում են - բանավոր ու գրավոր թարգմանիչներ:
4-ն էլ իրար լրացնելով իրար զարգացնում, կատարելագործում են, իսկ իմ համոզմամբ եթե գրում ես ու քեզ հասկանում են էտ ավելի բարձր կլաս ա
հիմա եթե էլի զոռում ես, որ խոսելն ա ամենակարևորը ուրեմն բնավորությանդ գծերից ես բացահայտում կամ նպատակների սահմանափակում կա մոտդ: Ամենակարևորը լսելն ա … թե շրջապատումդ մենախոսու՞մ ես
Եթե ուզում ես աշխարհին մի բան ասես-առանց գրավորի չեմ պատկերացնում
Եթե ուզում ես աշխարհից մի բան սովորես - առանց կարդալ էլ չի լինի

HDA ջան, խոսելն ավելի կարևոր ա, որտև ամենադժվարն ա գրելով տեսնում ես/տեսնում են ինչ ա գրած, բայց խոսելուց ոչ մտածելու ժամանակ ունես, որ ճիշտ ասես, ոչ էլ, դրա համար եթե սահուն խոսում ես, առանց արտասանության կամ այլ սխալներ անելու, ուրեմն դու լավ գիտես էդ լեզուն:

[StrangeLittleGirl]

հա, անգրագետ ազգերը տենց էլ ապրում են: Ուշքի արի, ոնց կարա բանավոր խոսքը համեմատվի գրավորին: Հեչ չե՞ս լսել արտահայտություն- անգրագետ ա, ոնց խոսում ընենց էլ գրում ա, ինչը ասածդ չաթերում ու ֆորումում ենք հաճախ անում:

կարդալ
խոսել
գրել

Հենց իմացածդ ֆրանսերենի վրա օրինակ բերեմ - տարբեր թվի, ժամանակի բայեր միևնույն ձև են արտասանվում, էլ չասեմ լրիվ տարբեր բառեր (մայր-քաղաքապետ-ծով): Հիմա, եթե գրել չգիտես կարաս կարդաս էտ բառերը բայց հասկանա՞լ (մենակ չասես կողքը էլի բառեր կան, կամ նախադասության մտքից, կոնկրետ բառին ա վերաբերվում ասածս) :
Այ, որ ասեիր- գրեթե բոլորը սկսում են բանավորից, էտ լրիվ նորմալ կնդունեի, իսկ բանավորը կարա ամենակարևորը լինի խոպանչու, կամ ավել քիչ տուրիստի համար (իրան վսյո տակի կարդալ էլ ա պետք)


ի դեպ, լեզուն գիտես այն դեպքում երբ այս բոլոր չորս պայմանները միաժամանակ առկա են

խոսում ես - քեզ հասկանում են
կարդում ես - հասկանում ես, քեզ հասկանում եմ
գրում ես - հասկանում են
լսում ես - հասկանում ես
նենց, որ սրանցից մեկի բացակայության դեպքում եկեք չհաշվենք լեզուն գիտենք:Դրա համար էլ անկետաներում նույնիսկ տարբերակում են լեզվի իմացությունը-գրավոր, բանավոր, բառարանով......
հիմնականում թարգմանիչներն են էս չորսին էլ տիրապետում, այն էլ նույնիսկ էս դեպքում էլ տարանջատվում են - բանավոր ու գրավոր թարգմանիչներ:
4-ն էլ իրար լրացնելով իրար զարգացնում, կատարելագործում են, իսկ իմ համոզմամբ եթե գրում ես ու քեզ հասկանում են էտ ավելի բարձր կլաս ա
հիմա եթե էլի զոռում ես, որ խոսելն ա ամենակարևորը ուրեմն բնավորությանդ գծերից ես բացահայտում կամ նպատակների սահմանափակում կա մոտդ: Ամենակարևորը լսելն ա … թե շրջապատումդ մենախոսու՞մ ես
Եթե ուզում ես աշխարհին մի բան ասես-առանց գրավորի չեմ պատկերացնում
Եթե ուզում ես աշխարհից մի բան սովորես - առանց կարդալ էլ չի լինի

Hda, նախ խնդրում եմ՝ առանց վիրավորանքների:

Նախ, բանավոր խոսքը թե՛ էվոլյուցիայով, թե՛ օնտոգենեզով ավելի վաղ ա ձևավորվել: Երկրորդ հերթին, գրագետ լինել նշանակում ա գրել իմանալ, ոչ թե լեզու: Երրորդ հերթին, գրելն ընդամենը մարդու հորինած պայմանական համակարգ ա, ոչ թե կենսաբանորեն ձևավորված երևույթ: Ճիշտ ա՝ էդ արհեստական համակարգն ամեն դեպքում ուղեղում տեղ գտնում ա, ինչպես ցանկացած ձեռքբերովի երևույթ (օրինակ, մեքենա քշելը), բայց ամեն դեպքում դա էվոլյուցիոն չի:

Երբ ինսուլտի արդյունքում անձը ձեռք ա բերում աֆազիա, սովորաբար աշխատում են նրա բանավոր խոսքը վերականգնել, գրավորը խիստ երկրորդական ա, ոչ կարևոր, որովհետև մարդը կարա առանց գրելու ապրի, իսկ առանց խոսելու ու բանավոր խոսքը հասկանալու խիստ դժվար կլինի:

Իհարկե, մեր դարում գրագիտությունը կարևոր ա, բայց նորից եմ կրկնում՝ էդ բոլոր ուղղագրական համակարգերը խիստ արհեստական են: Դու հիմա խոսում ես ֆրանսերենի թիթիզ ուղղագրությունից, բայց արի ու տես, որ ֆիններենն էլ ոնց գրում, նենց կարդում են, իսկ ավելի ճիշտ՝ նենց են գրում, որ բանավորին համապատասխանի: Նույն ֆրանսերենի բայերի հարցը: Իրականում դրանք արդեն կորցրել են իրենց խոնարհումները, ու je parle-ն ու tu parles-ը նույն /paʁl/-ն ա, ոնց ուզում ես, գրի: Եթե չես հավատում, կարաս գիտական հետազոտություններ կարդաս նույն աֆազիայի կամ լեզվի յուրացման մասին կամ լեզվի էվոլյուցիայի մասին, թե ոնց են շատ լեզուներ գնում դեպի պարզեցում: Էդ նույն բանն անգլերենում էլ կա, բայց ուղղագրության մեջ չեն պահպանվել վերջավորությունները: Չի բացառվում, որ մի հիսուն տարի հետո էլ ֆրանսիացիները գցեն-բռնեն, որոշեն էդ ավելորդ մասնիկներից ազատվել:

Գրավոր լեզվի վրա շեշտ դնելը հնացած գաղափար ա, որը պահպանվում ա հետսովետական երկրներում: Մենք որպես գրագետ մարդիկ անընդհատ գրելու պահանջ ունենալով արհեստականորեն դժվարացնում ենք նոր լեզվի յուրացումը, մինչդեռ բանավորի վրա ֆիքսվելով ու առաջինը դա յուրացնելով գրավորն արդեն ավտոմատ կգա: Ի դեպ, իմ բոլոր բարձրակարգ դասախոսները, որոնց մոտ լեզու եմ սովորել, հենց էդպես էլ արել են: Օրերով բանավոր դասեր, ամիսը մեկ հազիվ մի գրավոր, ու արդյունքում՝ էդ գրավորը շատ լավ էր ստացվում: Բայց հակառակը՝ գրավորից բանավոր անցնելը շատ դժվար ա, ոնց որ հիմա ես չեմ կարողանում հոլանդերենի գրավոր գիտելիքներս բանավոր տեղափոխել:

Լեզվի չորս բաղադրիչների մասով համաձայն եմ, դրա համար եմ ասում՝ ինձ մոտ տարբեր լեզուներում էդ բաղադրիչները տարբեր մակարդակի են, երևի մենակ հայերենն ու անգլերենն են, որ բոլորը լրիվ-լրիվ հավասար են: Ու ընդհանրապես, էդ չորս բաղադրիչները կարան տարբեր մակարդակների լինեն: A1-ն էլ ա մակարդակ, C2-ն էլ, ու A1-ի դեպքում ոչ թե նշանակում ա, որ լեզուն չգիտես, այլ նշանակում ա, որ կարողանում ես կողմնորոշվել խիստ պարզ, առօրեական իրավիճակներում, ինչը հաճախ շատ կարևոր ա լինում: Ասենք, եթե ես էդ մակարդակի ֆիններեն չիմանայի, չէի կարողանա սուպերմարկետից ուտելիք գնել կամ վաճառողին հասկացնել, թե քանի նամականիշ ու որտեղի համար եմ ուզում: