Հանձնաժողովի վրա թքած ունեմ: Երկրների մեծ մասում որոշումները փողով են ընդունում: Որդեգրողի իրավունքները հարգում եմ: Երեխայի իրավունքները դարձնում եմ առաջնային: Քանի որ էտ երեխեն, որի իրավունքները պիտի պաշտպանվի, ընգել ա էտ հանձնաժողովի ձռը
Բայ, մանկատեն երեխեն աշխարհի ամենախոցելի խմբերից մեկն ա: Էս ավելի խոցելի խումբ ա քան ցանկացած «փոքրամասնությունը»: Էս խմբի իրավունքները հատուկ ուշադրության կարիք ունեն: Մի հատ պապական խոսք կա է «կարո՞ղ ա գիտես որբի գլուխ ա, որ ով հասնի թրաշի»: Նենց որ ընգեր, կատեգորի ենթադրություններ անելուց առաջ պետք ա մի հատ մտածել, թե ինչ երեխեքի մասին ա խոսքը:
Ես, երդվում եմ բոլոր հին ու նոր աստվածներով, եթե իմանամ որ երեխու համար ավելի լավ ա լինելու, իմ ձեռով մանկատների երեխեքին որդեգրման կտամ առաջինը գեյ ընտանիքներին: Թե ինչի պիտի լավ չլինի, չեմ կարա լրիվ վստահ կոնկրետ ասեմ: Կարաք ինձ թաքնված հոմոֆոբ անվանեք: Փորձել եմ մինչև էս պահը մի ձևի բացատրել, սկսած որդեգրողների էգոիզմից, շարունակած հանձնաժողովների սուբյեկտիվությունով, վերջացրած քյառթության հետ բախվելու հավանականությամբ: Բայց ոնց որ Գալոյին եմ արդեն ասել, մի հատ էլ կրկնեմ - չեմ իմանում ինչի, բայց նույնիսկ եվրոպական երկրները ոտները կախ են քցում: Ուրեմն դեռ 100% վստահ չեն:
Էջանիշներ