Alphaone-ի խոսքերից
Վիստ, իսկ եթե երեխան որոշակի տարիքում ինքնասպան լինի՞, ինքը միայն ընտանիքում չիդաստիարակվում, միջավայրում լատենտային ճնշուկ մարող է լինել: Երբ ինձ գյուղի դպրոցում որպես ,,երևանցի,, հալածում էին, ես երեխա էի, ամեն ինչ ներսումս էի պահում, ոչ ուսուցիչները գիտեին, ոչ ծնողներս, հասկանում ես, երբ երեխային խտրական վերաբերմունքի են ենթարկում, ինքը կարա էդ ամենն իր մեջ կուտակի ու մի օր իրեն կախի: Էդ մարմնավաճառին կարելի է հետ բերել նորմալ իրականություն, կրթության ու աշխատանքի շանս տալ հիմնադրամներ բացելով, բայց երեխան որ մահացավ, էլ կենդանացնելու շանս չկա, իսկ դու պատկերացրու, ասենք վեց տարեկանում որդեգրել են, մինչև 16 տարեկան ինքը էդքան բացասական էմոցիոնալ բեռ է կրել, ո՞նց է իր մեջ ապրելու ուժ գտնելու, ախր դուք մենակ ընտանիքն եք նայում, եթե անգամ հրաշք լինի ու իրականում գիտակից, լավ մարդկանց բաժին ընկնի երեխան, ինքը միայն էդ ընտանիքի պատերից ներս չի ապրելու: Ու ինչքան էլ օրենքներ մտածեն, որ հասարակությունը պատրաստ լինի էդ երեխային նորմալ ընդունել, միևնույն է, մինչև հասարակությունն ինքը էդ մակարդակին չհասավ, օրենքը աբսուրդ ա լինելու:
Էջանիշներ