Սեր քույր ու եղբոր միջև. անոմալիա՞, թե՞ նորմալ երևույթ

[Gayl]

ո՞վա ասել,որ ճիշտը դայա։Կամ ընդհանրապես քո ճիշտը հնարավորա մյուսի սխալը լինի։

Отправлено с моего ASUS Transformer Pad TF300TG

Պստո ոչ թե բնականաբար եմ գրել այլ բնականաբարԴ:
Հարցիդ չպատասխանեմ չէ?

[enna]

Թյու~… Արդեն քայքայվում եմ էս թեմայի քննարկումներից։Հատկապես,որ մեկը մյուսին ինչ-որ բան են ուզում համոզեն։Ամեն մեկը զարգացվածության իր աստիճանն ունի,տարբեր կյանք են ապրել,ի՞նչ պարտադիրա բոլորը միահամուռ գոռան դեմ են,կամ կողմ են։Թողեք,էսպես հետաքրքիրա։ ))

[keyboard]

Սկզբից մի քանի էջ կարդաս էլ էտ հարցը չես տա:
Չուկին իմ տված հարցին <<պատասխանեցիր>> ու չգիտեմ ինչ հարցրեցիր, եթե տվյալ անձնավորության կարծիքն եմ ուզում իմանամ դա չի նշանակում, որ կախված պատասխանից ինձ խանագարելուա, թե չէ:

Ապ, ընդհանուր քննարկում ա, ես էլ կարծիքս եմ ասում, Չուկին տված քո հարցին "պատասխանելը" չի, այլ էդ "պատասխանի" տեսքով կարծիք գրելն ա, իսկ եթե ուզում ես, որ միայն Չուկը պատասխանի ՊՄ գրի, որ ընդհանուրում էդ "պատասխանը" էլ գրող չլինի:
Վերջին պարբերությանդ միտքը չընկալեցի, կներես, ամեն դպքում իմ հարցը անպատասխան մնաց, անկախ նրանից դու տվյալ մարդու կարծիքն ես հարցնում, քննադատում ես տյալ երևույթը, թե պրովոկացիա ես անում

[Chuk]

Մոդերատորական. մի շարք անձնական հարթության գրառումներ (թվով 18) ջնջվել են: Հաջորդ դեպքերում եթե թեման նման ընթացք ստանա, գրառումների ջնջվելը կուղեկցվի ակումբի պատժամիջոցներով:

[Chuk]

Չուկ,եթե ՀՀ օրենքը թույլատրեր, դու էլ աթեիստ լինեիր յամ լավ եկեղեցին էլ թույլ տար և հեչ էլ հիվանդության ռիսկ չլիներ էտ դեպքում կողմ կլինեիր?

Keyboard-ն արդեն ասեց, որ եթե-ներն էնքան էլ տեղին չի, բայց դե ամեն դեպքում կարձագանքեմ:

Էս նշածդ կետերից իրականում, իմ խորին համոզմամբ, կարևոր ա մենակ նշածդ երրորդ կետը՝ հնարավոր հիվանդությունների ռիսկը: Մյուս երկուսը՝ պետական ու եկեղեցական օրենքները ընդամենը դրա ածանցյալը, դրա հետևանքը, դա կանխելու համար մշակված միջոցներ են: Գուցե հարցնես, թե էդ դեպքում ինքս ինչի էի գրել. հասարակ պատճառով, ցույց տալու համար, թե նման երևույթները ոնց են գնահատվում պետության ու կրոնական կառույցի կողմից: Նույն կերպ եթե ասենք գողությունից խոսեինք, կմեջբերեի Աստվածաշնչի պատվիրանն ու ՀՀ քրեական օրենսգիրքը, բայց էդ բոլորովին չէր նշանակի, որ իմ գողություն չանելը էդ պատվիրանով ու համապատասխան հոդվածով ա պայմանավորած, այլ լրիվ ուրիշ պատճառներով, մարդկային ու համամարդկային արժեքներով, ուրիշի վաստակը գնահատելու ունակությամբ, ուրիշի սեփականությունը ձեռքից չխլելու համոզմունքով և այլն:


Հիմա գանք հիվանդության ռիսկին: Սա մի հատ ֆունդամենտալ պատճառ ա, որն ինձ ստիպում ա երևույթը համարել խիստ անցանկալի:
Ի՞նչ կլիներ, եթե չլիներ էդ ռիսկը:

Այսպիսով, եթե երբևէ նման վտանգ եղած չլիներ ու հարազատ մարդկանց ունեցած երեխաները լինեին առողջ, որպես հետևանք չէին լինի նաև նշված կանոնները, ոչ պետական, ոչ էլ եկեղեցական, կամ այլ կրոնական: Նման կանոնները մշակվել են, որովհետև ինչ-որ մի պահից մարդկությունը հասկացել է վտանգը ու փորձել է առնել դրա դեմը: Նման դեպքերում հաճախ են դրվում օրենքներ, բարոյական և իրավական, որպեսզի դեմն առնվի: Որոշ դեպքերում էդ կանոնների ձևակերպումները տարբերվում ա մայր պատճառից, բայց դա էական չի: Այսպիսով չէր մշակվի մասնավորապես եկեղեցու արգելքը, որը մեր միջավայրի բարոյական դաշտի ձևավորման վրա շատ մեծ նշանակություն է ունեցել: Չմշակվեր էդ կանոնը, կլինեին հարազատների ամուսնություններ, ինչպես եղել է մինչև էդ մշակումը, կարող էր դառնալ համատարած տարածված երևույթ, ու որ ամենակարևորն է, երևույթը որևէ մեկի կողմից չէր դիտվի որպես տարօրինակ, անբարոյական, անսովոր: Ճիշտ էնպես, ինչպես հիմա չի դիտվում որպես անբարոյական ու անսովոր շատ ցեղերի մոտ (ոչ հայկական): Ու ի դեպ մեր անբարոյական ասողները որևէ բարոյական իրավունք չունեն նման կենսակերպ ընտրած ցեղերին, ազգերին անբարոյական անվանելու:

Ուրեմն քանի որ չէր լինի էդ կանոնները, դա կդիտվեր որպես սովորական երևույթ, հետևաբար դու էլ ինձ էս հարցը չէիր տա, ես էլ ստիպված չէի լինի էսքան խորանալով քեզ բացատրել, որ ես նման դեպքում ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՎԱՆԱԿՈՒԹՅԱՄԲ դա կդիտարկեի որպես նորմալ, սովորական երևույթ:


Ավելին ասեմ: Եթե «եթե»-ներով ենք խոսում, ուրեմն արի ուրիշ «եթե»-ներ էլ նայենք: ԵԹԵ չլիներ հիվանդության ռիսկը, ու նաև ԵԹԵ լիներ ճիշտ հակառակը, բնությունն էնպիսին լիներ, որ մոտ հարազատների երեխաները ծնվեին շատ ավելի առողջ, քան օտարներինը, եթե այդ երեխեքը լինեին շատ ավելի սիրուն, շատ ավելի խելոք, շատ ավելի երկարակյաց ու տենց բաներ (եթե-ներով ենք, չէ՞, խոսում), դա կլիներ ոչ միայն սովորական, այլև շատ տարածված երևույթ ու մարդկանց մեծ մասը կձգտեին ամուսնանալ իրենց հարազատների հետ:

Այս մի օրինակն էլ ասում եմ, որ ցույց տամ, թե «եթե»-դ ինչքան անտեղի ա, որտև մենք ունենք կոնկրետ իրավիճակ, որում այդ եթեներն ի սկզբանե չի եղել, ի սկզբանե եղել է հիվանդության ռիսկը, ու հետևաբար մենք իրավիճակը քննարկում ենք ոչ թե ելնելով տարատեսակ եթեներից, այլ առկա իրավիճակից, փաստերից:

[ars83]

Մի-երկու մեկնաբանություն, եթե կարելի է։

Keyboard-ն արդեն ասեց, որ եթե-ներն էնքան էլ տեղին չի, բայց դե ամեն դեպքում կարձագանքեմ:

Ինձ մոտ միևնույն միտքն առաջացավ անտեղիության մասին, երբ դու ինձ հարցրիր երևանյան հիվանդության դեմ պայքարի ձևը գտնելու մասին (ըստ էության, Վահագի՝ հիվանդության վտանգ չլինելու հարցի մեկ այլ ձևակերպում) թիվ 243 գրառման մեջ։

Ու ի դեպ մեր անբարոյական ասողները որևէ բարոյական իրավունք չունեն նման կենսակերպ ընտրած ցեղերին, ազգերին անբարոյական անվանելու:

Ունենք (հենց միայն այն պատճառով, որ ամեն մեկս իրավունք ունենք ցանկացած երևույթի վերաբերյալ ցանկացած կարծիք ունենալ և արտահայտել, բայց դա դեռ մի կողմ)։ Որերոդ անգամ կրկնում եմ՝ (ան)բարոյականությունը տվյալ երևույթի նկատմամբ անձնական կամ հասարակական գնահատականն է, վերաբերմունքը, որը կախված չէ հանգամանքներից։ Կարելի է երևույթը չքննադատել, չպատժել, խրախուսել, նույնիսկ փոխել երևույթի գնահատականը անբարոյականից բարոյականի և հակառակը ժամանակի ընթացքում, բայց ժամանակի տվյալ պահին մի դեպքում այն համարել բարոյական, մյուսում՝ ոչ, դա խտրականություն է։

[Rhayader]

Մի նկատողություն էլ անեմ՝ բարոյականությունը հասարակական նորմ է, շփման անձնական նորմերն ավելի շատ էթիկայի ոլորտին են պատկանում:

[Chuk]

Մի-երկու մեկնաբանություն, եթե կարելի է։

Իհարկե, Արս ջան, մանավանդ որ քեզ հետ քննարկելը հետաքրքիր է

Ինձ մոտ միևնույն միտքն առաջացավ անտեղիության մասին, երբ դու ինձ հարցրիր երևանյան հիվանդության դեմ պայքարի ձևը գտնելու մասին (ըստ էության, Վահագի՝ հիվանդության վտանգ չլինելու հարցի մեկ այլ ձևակերպում) թիվ 243 գրառման մեջ։

Գուցե, Արս ջան, քո մոտ էդ տպավորությունն առաջացել է, սակայն հարցերն իրարից կտրուկ տարբերվում են: Իրականում Գայլին արձագանքիս մեջ նաև էդ դեպքից էի ուզում խոսել, պարզապես չուզեցի շատ երկարացնել առանց այն էլ ոչ կարճ գրառումը: Առիթ տվեցիր, հիմա մի քանի բառով գրեմ:

Ես համոզված եմ, որ գիտության զարգացմանը զուգահեռ նման շատ խնդիրներ իրենց լուծումը ստանալու են: Ու եթե մենք չենք կարող հետ շրջել պատմության անիվը ու այլ սցենարով գալ, ապա մենք կարող ենք փոխել մեր ապագան: Ու դա միշտ ենք անում: Ուրեմն շատ հավանական է, որ մի օր այս խնդիրը վերջնական լուծում ստանա, այլևս նման կապերի դեպքում երեխային վտանգ չսպառնա:

Ի՞նչ կլինի այդ դեպքում: Ես կարծում եմ, որ կգնա հետևյալ զարգացումը. առաջին մի քանի տասնյակ տարիներին հասարակությունը կմնա շաղկապված այն բարոյական նորմերով, որոնք դարերի ընթացքում մշակվել են: Միաժամանակ քանի որ նման կապերը այլևս վտանգ չեն ներկայացնի հասարակության համար՝ երեխայի առողջության տեսակետից, աստիճանաբար ինչ-որ երկրներ կվերանայեն օրենքները, կկատարեն փոփոխություններ: Չեմ բացառում, որ կրոնական կառույցներն էլ վերանայումներ անեն: Օրինակ Հռոմի հիմիկվա պապի նման որևէ մեկը եթե լինի, կհայտարարի, որ այդ մարդկանց չի կարելի խտրական նայել, ինչպես հայտարարել է որոշ ուրիշ խնդիրների հետ կապված: Աստիճանաբար կլինեն նման ամուսնությունների դեպքեր այն երկրներում, որոնցում օրենքները վերանայված լինեն: Հասարակությունները կսկսեն բողոքել դրա դեմ, որոշ դեպքերում հնարավոր է նման ընտանիքները հալածվեն: Սակայն կլինեն նաև հասրաակության շերտեր, որոնք իրենց պաշտպանության տակ կառնեն նման ընտանիքներին: Աստիճանաբար երևույթը կսկսի դիտարվել նորմալ, բոլոր հասարակությունները կվերանայեն իրենց մշակած բարոյական նորմերը: Մի քանի տասնյակ տարի հետո մեկը եթե ակումբի արխիվներում գտնի այս քննարկումը, ծիծաղելով կկարդա:

Ինքս մի քիչ դժվար գուցե անցնեմ բարոյականության այն նորմերի վրայով, որը մշակված է մեր հանրությունում, բայց նման ընտանիքների գոյության դեպքում՝ վտանգի վերացման պարագյում, ինձ իրավունք չեմ վերապահի իրենց դատապարտել, մեղադրել, հալածել:

[Chuk]

Ունենք (հենց միայն այն պատճառով, որ ամեն մեկս իրավունք ունենք ցանկացած երևույթի վերաբերյալ ցանկացած կարծիք ունենալ և արտահայտել, բայց դա դեռ մի կողմ)։ Որերոդ անգամ կրկնում եմ՝ (ան)բարոյականությունը տվյալ երևույթի նկատմամբ անձնական կամ հասարակական գնահատականն է, վերաբերմունքը, որը կախված չէ հանգամանքներից։ Կարելի է երևույթը չքննադատել, չպատժել, խրախուսել, նույնիսկ փոխել երևույթի գնահատականը անբարոյականից բարոյականի և հակառակը ժամանակի ընթացքում, բայց ժամանակի տվյալ պահին մի դեպքում այն համարել բարոյական, մյուսում՝ ոչ, դա խտրականություն է։

Ունեք, խոսքի ու մտքի ազատության տեսակետից: Պարզապես ես էլ իրավունք ունեմ նման պիտակումները անվանել անբարոյական:

Ընդհանրապես բարոյականությունը շատ հեղհեղուկ, հստակ սահմաններ չունեցող երևույթ է: Այն կտրուկ փոփոխություններ է կրում տարածության ու ժամանակի մեջ: Ավելին, միևնույն ժամանակաշրջանում ու միևնույն տարածությունում ապրող շատ անհատներ ունեն իրենց սեփական բարոյականության չափանիշները, որոնք մի կողմից հետևանք են ասենք այսօրվա «առանց սահմանների» շփման, այլ կերպ ասած այլ տիրույթների բարոյական նորմերին ավելի լավ ծանոթ լինելու հագամանքին, մյուս կողմից կախված են տվյալ անձնավորության կրթական ցենզից, հավատացյալ լինել-չլինելուց, այս կամ այն կրոնին դավանելուց, այս կամ այն մշակույթի կամ ենթամշակույթի կրող լինել-չլինելուց:

Ես կարծում եմ, որ որևէ մեկի բարոյականության աստիճանը գնահատելուց պետք է անպայման հաշվի առնել այն միջավայրը, որում ինքն ապրում է: Եթե անգլիական արքայատոհմերում, օրինակ, ընդունված է նման տիպի ամուսնությունները, նրանց մշակութային նորմերի ու այլ տեսակետից դա նորմալ է դիտվում, ապա ով է Չարբախում ապրող Ժնջիլ Վղոն, որ իրա բարձունքից նրանց անբարոյական անվանի:

[ars83]

Պարզապես ես էլ իրավունք ունեմ նման պիտակումները անվանել անբարոյական:

Միանգամայն, որևէ մեկը չի առարկում։

Ես կարծում եմ, որ որևէ մեկի բարոյականության աստիճանը գնահատելուց պետք է անպայման հաշվի առնել այն միջավայրը, որում ինքն ապրում է: Եթե անգլիական արքայատոհմերում, օրինակ, ընդունված է նման տիպի ամուսնությունները, նրանց մշակութային նորմերի ու այլ տեսակետից դա նորմալ է դիտվում, ապա ով է Չարբախում ապրող Ժնջիլ Վղոն, որ իրա բարձունքից նրանց անբարոյական անվանի:

Արտ, ես ընդունում եմ, որ այն ինչ ինձ համար անբարոյական է, կարող է Եղիսաբեթ Բ-ի համար այդպիսին չլինել, բայց երևույթը չի կարող ինձ համար փոխել իր «մաշկը» Եղիսաբեթի խաթր։ Ինչ վերաբերում է նրան, թե Ժնջիլ Վաղոն ինչ իրավունքներ ունի, ապա լրիվ նույն իրավունքները իր տեսակետն ունենալու և պաշտպանելու, ինչ որ Եղիսաբեթը։
Ես իսկապես հուսով եմ, որ տիտղոսը քո աչքերում մարդու արժեքը բարձրացնող գործոն չէ։

[Chuk]

Միանգամայն, որևէ մեկը չի առարկում։


Արտ, ես ընդունում եմ, որ այն ինչ ինձ համար անբարոյական է, կարող է Եղիսաբեթ Բ-ի համար այդպիսին չլինել, բայց երևույթը չի կարող ինձ համար փոխել իր «մաշկը» Եղիսաբեթի խաթր։ Ինչ վերաբերում է նրան, թե Ժնջիլ Վաղոն ինչ իրավունքներ ունի, ապա լրիվ նույն իրավունքները իր տեսակետն ունենալու և պաշտպանելու, ինչ որ Եղիսաբեթը։
Ես իսկապես հուսով եմ, որ տիտղոսը քո աչքերում մարդու արժեքը բարձրացնող գործոն չէ։

Տիտղոսն ի՞նչ կապ ուներ, Արս ջան, ընդամենը օրինակ էր: Նույն հաջողությամբ կարող էի ասենք եզդիների օրինակը բերել:

Մնացածի առումով կարծիքս արդեն գրել եմ:

[Rhayader]

Մի փոքրիկ նկատողություն էլ անեմ, որոշ շրջանում Հռոմում ոչ բազմացման նպատակով հետերոսեքսուալ սեռական կապը համարվում էր անբարոյական ու ռամկական, նույնիսկ բարբարոսական պրակտիկա: Նույնիսկ քրիստոնեական տեսանկյունից, մարդիկ առաջացել են քույրերի ու եղբայրների իրար անելու հետևանքով: Նիբելունգների մասին լեգենդում Սիգմունդը ծնվում է քրոջ և եղբոր արյունախառնումից: Բարոյականությունը, կրկնում եմ, զուտ հասարակական, ոչ թե բացարձակ նորմ է: Բարոյական է այն, ինչ տվյալ հասարակությունը ժամանակի տվյալ պահին բարոյական է համարում:

[Gayl]

Ուրեմն քանի որ չէր լինի էդ կանոնները, դա կդիտվեր որպես սովորական երևույթ, հետևաբար դու էլ ինձ էս հարցը չէիր տա, ես էլ ստիպված չէի լինի էսքան խորանալով քեզ բացատրել, որ ես նման դեպքում ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՎԱՆԱԿՈՒԹՅԱՄԲ դա կդիտարկեի որպես նորմալ, սովորական երևույթ:

Չես կարա ասես նորմալ կդիտվեր, թե աննորմալ, ինչպես օրինակ օրենքը թույլ չի տալիս երկու որդեգրած երեխաների(որովհետև նրանք քույր և եղբայր են համարվում) կամ երբ զույգերից ամեն մեկը ամուսնանալուց առաջ արդեն իսկ երեխաներ են ունեցել «զագս»-ով գրանցվելուց հետո երեխաները նույնպես քույր և եղբայր են համարվում): Ստեղ էլ հո էտ ռիսկը չկա?, մտքովդ չի անցնել բա խի չի թույլատրվում?: Իմ համար առաջնայինը էտ <<բա խի>>-ն է, իսկ հետո հիվանդության ռիսկը, որովհետև եթե էտ մտածելակերպի լինեմ ու վախս միայն հիվանդ երեխա չունենալն է ապա կորդեգրեմ կամ էլ չեմ ունենա, բայց սեռական կյանքով կապրեմ: Սուտ կասեմ, եթե ասեմ օրենքը առաջնային է, բայց երկրորդական էլ չի, իսկ եկեղեցին... սրբերն իրանց հետ

[StrangeLittleGirl]

Չես կարա ասես նորմալ կդիտվեր, թե աննորմալ, ինչպես օրինակ օրենքը թույլ չի տալիս երկու որդեգրած երեխաների(որովհետև նրանք քույր և եղբայր են համարվում) կամ երբ զույգերից ամեն մեկը ամուսնանալուց առաջ արդեն իսկ երեխաներ են ունեցել «զագս»-ով գրանցվելուց հետո երեխաները նույնպես քույր և եղբայր են համարվում): Ստեղ էլ հո էտ ռիսկը չկա?, մտքովդ չի անցնել բա խի չի թույլատրվում?: Իմ համար առաջնայինը էտ <<բա խի>>-ն է, իսկ հետո հիվանդության ռիսկը, որովհետև եթե էտ մտածելակերպի լինեմ ու վախս միայն հիվանդ երեխա չունենալն է ապա կորդեգրեմ կամ էլ չեմ ունենա, բայց սեռական կյանքով կապրեմ: Սուտ կասեմ, եթե ասեմ օրենքը առաջնային է, բայց երկրորդական էլ չի, իսկ եկեղեցին... սրբերն իրանց հետ

Բայց մի րոպե... լավ, որդեգրվածը էլի մի կերպ հասկացանք (ստեղ բրազիլական սերիալների ջանը սաղ, որ էս խնդիրը միշտ լուծում են «ուրիշ հորից» լինելով): Բայց երբ նախկին ամուսնությունից երեխաներ են լինում, ինչու՞ պիտի արգելվի իրանց ամուսնությունը: Ես դեմ եմ դրան: Տեսականորեն վերցնենք մի կին ու տղամարդ զագսավորվում են քառասուն տարեկանում, մարդ ա տասնվեց-տասնյոթ տարեկան աղջիկ-տղա ունեն, որոնք բռնում ու սիրահարվում են իրար: Ի՞նչ վատ բան կա դրա մեջ: Ես ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում:

[Rhayader]

Բայց մի րոպե... լավ, որդեգրվածը էլի մի կերպ հասկացանք (ստեղ բրազիլական սերիալների ջանը սաղ, որ էս խնդիրը միշտ լուծում են «ուրիշ հորից» լինելով): Բայց երբ նախկին ամուսնությունից երեխաներ են լինում, ինչու՞ պիտի արգելվի իրանց ամուսնությունը: Ես դեմ եմ դրան: Տեսականորեն վերցնենք մի կին ու տղամարդ զագսավորվում են քառասուն տարեկանում, մարդ ա տասնվեց-տասնյոթ տարեկան աղջիկ-տղա ունեն, որոնք բռնում ու սիրահարվում են իրար: Ի՞նչ վատ բան կա դրա մեջ: Ես ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում:

Որովհետև օրենքը, ինչքան էլ անաչառություն գոռա, կողմնապահ ու դեմագոգ երևույթ է: