Կանանց և տղամարդկանց հավասար իրավունքների և հնարավորությունների ապահովման մասին օրենք

[StrangeLittleGirl]

Նայի, դու հիմա պահանջում ես, որ գործի ընդունվողը գործատուի վիճակի մեջ մտնի, բայց չես ընդունում, որ գործատուն էլ պիտի գործի ընդունվողի վիճակի մեջ մտնի: Ինչու՞:

Ստեղ անձնական հարաբերություններ չեն, գործնական հարաբերություններ են, մարդ ա իր շահերի հետևից ա վազում, ու տվյալ դեպքում պետք ա պետությունը խառնվի, քանի որևէ մեկը չի տուժել: Ու խառնվում ա նման օրենք ընդունելով: Ի դեպ, մենք մենակ հարցի մի կողմը քննարկեցինք, այն է՝ կնոջը գործի չընդունելը, բայց կա նաև հակառակ կողմը, այսինքն՝ հղի կնոջը գործից հանելը: Իհարկե, էս օրենքն ընդունել դեռ պետք չէր, կարծեմ գործող օրենքներն ամեն դեպքում պաշտպանում էին հղի կնոջը (ինչ-որ դատական դեպքեր եմ հիշում աղոտ, կարծեմ ակումբում էլ թեմա կա), բայց ամեն դեպքում էդ մի խտրականությունն էլ կա:

[Վիշապ]

Նայիր, մեր մոտ շատ տարածված երևույթ ա, որ աշխատանքի ընդունվելուց հարցնում են «ամուսնացա՞ս ես», եթե այո, ապա հետո «երեխանե՞ր ունես»...

Հարցազրույցի ժամանակ նման հարցերն ու առհասարակ անձնական բնույթի հարցերը մեր հիմնարկի կանոնադրությամբ ու ինձ թվում է նաև օրենքով արգելված են։ Սա ԱՄՆ–ում կարգին թեմա է գործատուին դատի տալու համար։ Բայց Հայաստանում... ամեն ինչ թարս ա

[Freeman]

Նայի, դու հիմա պահանջում ես, որ գործի ընդունվողը գործատուի վիճակի մեջ մտնի, բայց չես ընդունում, որ գործատուն էլ պիտի գործի ընդունվողի վիճակի մեջ մտնի: Ինչու՞:

Գործատուն էլ թող մտնի, դրա համար ասում եմ նախորոք թող պայմանավորվեն, նախապես իմանան էդ կինը երբ պիտի երեխա ունենա, ինչքան էլ կոպիտ հնչի ասածս: Եթե մարդը ուզում ա լրիվ նվիրվի աշխատանքին, իրա անձնական կյանքի որոշ ասպեկտներ դադարում են անձնական լինել : Իհարկե ըստ օրենքների մեր երկրում ցանկացած կին մենակ ինքը իրավունք ունի քանի երեխա ունենա ու երբ, բայց կարելի ա չէ՞ պայամանովորվել որ ոչ մեկ չտուժի, ոչ թե ասել, որ խտրականություն ա ու գործատուին <<զաստավիտ անել>>, որ կնոջը վերցնի աշխատանքի:

Ստեղ անձնական հարաբերություններ չեն, գործնական հարաբերություններ են, մարդ ա իր շահերի հետևից ա վազում, ու տվյալ դեպքում պետք ա պետությունը խառնվի, քանի որևէ մեկը չի տուժել: Ու խառնվում ա նման օրենք ընդունելով:

Բայց արդյո՞ք էդ օրենքը չափից դուրս միակողմանի չի:

Ի դեպ, մենք մենակ հարցի մի կողմը քննարկեցինք, այն է՝ կնոջը գործի չընդունելը, բայց կա նաև հակառակ կողմը, այսինքն՝ հղի կնոջը գործից հանելը: Իհարկե, էս օրենքն ընդունել դեռ պետք չէր, կարծեմ գործող օրենքներն ամեն դեպքում պաշտպանում էին հղի կնոջը (ինչ-որ դատական դեպքեր եմ հիշում աղոտ, կարծեմ ակումբում էլ թեմա կա), բայց ամեն դեպքում էդ մի խտրականությունն էլ կա:

Տենց մի բան ես էլ եմ հիշում, կարծեմ Կորյուն Գրիգորիչն էր պատմել

[StrangeLittleGirl]

Հարցազրույցի ժամանակ նման հարցերն ու առհասարակ անձնական բնույթի հարցերը մեր հիմնարկի կանոնադրությամբ ու ինձ թվում է նաև օրենքով արգելված են։ Սա ԱՄՆ–ում կարգին թեմա է գործատուին դատի տալու համար։ Բայց Հայաստանում... ամեն ինչ թարս ա

Ահա, իմ ամերիկացի դասախոսը խիստ ջղայնացել էր, երբ տեսել էր, որ ոմանք սիվիում ամուսնական կարգավիճակ ու անգամ սեռ էին նշել: Ասել էր, որ ջնջեն, չնայած հարցազրույցի կանչելուց չեմ պատկերացնում սեռի հարցը ոնց պիտի թաքցնեն:

Գործատուն էլ թող մտնի, դրա համար ասում եմ նախորոք թող պայմանավորվեն, նախապես իմանան էդ կինը երբ պիտի երեխա ունենա, ինչքան էլ կոպիտ հնչի ասածս: Եթե մարդը ուզում ա լրիվ նվիրվի աշխատանքին, իրա անձնական կյանքի որոշ ասպեկտներ դադարում են անձնական լինել : Իհարկե ըստ օրենքների մեր երկրում ցանկացած կին մենակ ինքը իրավունք ունի քանի երեխա ունենա ու երբ, բայց կարելի ա չէ՞ պայամանովորվել որ ոչ մեկ չտուժի, ոչ թե ասել, որ խտրականություն ա ու գործատուին <<զաստավիտ անել>>, որ կնոջը վերցնի աշխատանքի:

Չեմիչէ, մի հատ էլ պայմանագրում կետ մտցնեին:

Նորից եմ կրկնում, դա անձնական հարց ա, գործատուի գործը չի բացարձակապես, իրավունք չունի էդտեղ քիթ խոթելու: Իսկ կինն իրավունք ունի ոչինչ չասելու: Ու չէ, մեկ ա, կարիերան ինչքան էլ կարևոր լինի, մարդու անձնական կյանքը մենակ իրա գործն ա, ոչ ոք իրավունք չունի քիթը խոթելու ու մանրամասներ իմանալու, եթե, իհարկե, տվյալ անձն ինքը չի ընտրում խոսել իրա անձնականի մասին:

Ի դեպ, էսքան կենտրոնացանք աշխատանքի վրա, բայց էկեք մի քիչ հետ գնանք: Էդ նույն խտրականությունը կա նաև կրթական ոլորտում, հենց մեր բուհում: Չգիտեմ՝ հիմա ոնց ա, բայց մեր ժամանակ աղջիկների դիմումները ռազմաբժշկական ֆակուլտետը չէր ընդունում: Այսինքն, բանը չէր էլ հասնում նրան՝ ունակությունները հավասար են, թե հավասար չեն, դրանց ստուգելուն չէին էլ հասնում: Աղջիկ ես, ուրեմն էս ֆակուլտետ չես կարա դիմես ու վերջ:

Նույն մեր ոլորտի խտրականություններից ա նաև էն, որ կարդիոխիրուրգիան աղջիկներին կլինօրդինատուրա չի ընդունում: Ճիշտ ա՝ էնտեղի ռեժիմը շատ ծանր ա, գժանոց հերթապահություններով-բանով (էստեղ արդեն ուրիշ օրենքներ են խախտվում, բայց դա ուրիշ թեմա ա, դրա մասին ուրիշ անգամ կխոսվի), բայց եթե աղջկա ֆիզիկական ու մտավոր պատրաստվածությունը ներում ա, ինչու՞ չընդունել:

Մի խտրականություն էլ էն էր, որ ԸԶՊ ու ԲԾԿՄ առարկաներն աղջիկները չէին անցնում, բայց մեր ֆեմինիստ ռեկտորի թեթև ձեռքով դա վերացվեց, հիմա ոնց որ անցնում են, եթե նոր ռեկտորները բան չեն փոխել:

Ու էլի մեր բուհի խտրականություններից, սա ավելի ոչ պաշտոնական ու ոչ ֆորմալ մակարդակում: Անատոմիայի ամբիոնի դասախոսներն ակնհայտ կերպով նախընտրում էին տղա ուսանողներին: Աղջիկներին կարող ա հարցումների ու քննությունների ժամանակ չարչարեին, հազար անգամ տանեին-բերեին, իսկ տղաներին հաճախ նույնիսկ առանց հարցնելու էին «գերազանց» նշանակում: Իհարկե, հիմիկվա թեստային դարում դա ակտուալ չի, բայց էս օրենքը լիներ, ես իմ դասախոսներից մեկին հաստատ դատի էի տալու:

Հետ գնանք դպրոց, վերցնենք աշխատանքի ուսուցումը: Ինչու՞ պիտի տղաներն ու աղջիկները տարբեր բաներ անցնեն կամ տղաներն ընդհանրապես չանցնեն: Ի՞նչ վատ ա, եթե տղան մի երկու ճաշ էփել իմանա, աղջիկն էլ մեխ խփել իմանա: Ի դեպ, Ֆինլանդիայում, որտեղ միջնակարգ կրթությունն աշխարհի լավագույններից ա, պարտադիր խոհարարություն են անցնում ու պարտադիր երկու սեռերն էլ:

[Freeman]

Չեմիչէ, մի հատ էլ պայմանագրում կետ մտցնեին:

Նորից եմ կրկնում, դա անձնական հարց ա, գործատուի գործը չի բացարձակապես, իրավունք չունի էդտեղ քիթ խոթելու: Իսկ կինն իրավունք ունի ոչինչ չասելու: Ու չէ, մեկ ա, կարիերան ինչքան էլ կարևոր լինի, մարդու անձնական կյանքը մենակ իրա գործն ա, ոչ ոք իրավունք չունի քիթը խոթելու ու մանրամասներ իմանալու, եթե, իհարկե, տվյալ անձն ինքը չի ընտրում խոսել իրա անձնականի մասին:

Ոնց-որ գործի կեսից վերցնես ու դուրս գաս, ասես ոչ մեկ իրավունք չունի ինձ ասի թե ինչ անեմ,էդ անձնական ա

Բյուր, բա հո կուրորեն գործի չի՞ ընդունելու, եթե էդ կինը կարող ա մի քանի ամիս հետո գործերը թողի գնա: Միշտ չի որ կարա էդ խանգարի, բայց կարա չէ՞: Համ էլ էդ քննարկելու բացասակն կողմը ո՞րն ա: Եթե ընդունեց էլ չի կարա պատասխանատու գործ տա, եթե էդ կնոջ մասին ոչ մի բան չգիտի: Եթե անձնական հարց չտա, կարող ա հղիության երկրորդ ամսւոմ կին ընդունի, չէ՞:

Ի դեպ, էսքան կենտրոնացանք աշխատանքի վրա, բայց էկեք մի քիչ հետ գնանք: Էդ նույն խտրականությունը կա նաև կրթական ոլորտում, հենց մեր բուհում: Չգիտեմ՝ հիմա ոնց ա, բայց մեր ժամանակ աղջիկների դիմումները ռազմաբժշկական ֆակուլտետը չէր ընդունում: Այսինքն, բանը չէր էլ հասնում նրան՝ ունակությունները հավասար են, թե հավասար չեն, դրանց ստուգելուն չէին էլ հասնում: Աղջիկ ես, ուրեմն էս ֆակուլտետ չես կարա դիմես ու վերջ:

հիմա էլ չի ընդունում բայց էդ ինձ թվում ա պաշտպանության նախարարության պատճառով ա, էդ ֆակուլտետն իրանց էլա ենթարկվում:

Նույն մեր ոլորտի խտրականություններից ա նաև էն, որ կարդիոխիրուրգիան աղջիկներին կլինօրդինատուրա չի ընդունում: Ճիշտ ա՝ էնտեղի ռեժիմը շատ ծանր ա, գժանոց հերթապահություններով-բանով (էստեղ արդեն ուրիշ օրենքներ են խախտվում, բայց դա ուրիշ թեմա ա, դրա մասին ուրիշ անգամ կխոսվի), բայց եթե աղջկա ֆիզիկական ու մտավոր պատրաստվածությունը ներում ա, ինչու՞ չընդունել:

Էս մեկը չեմ լսել, համենայն դեպս ընդհանուր վիրաբուժության ամբիոններում 4-րդ կուսրց էլ էին աղջիկները կարողանում նույնիսկ գիշերային հերթապահության մնալ ու լվացվել:

Մի խտրականություն էլ էն էր, որ ԸԶՊ ու ԲԾԿՄ առարկաներն աղջիկները չէին անցնում, բայց մեր ֆեմինիստ ռեկտորի թեթև ձեռքով դա վերացվեց, հիմա ոնց որ անցնում են, եթե նոր ռեկտորները բան չեն փոխել:

Չեն փոխել

Ու էլի մեր բուհի խտրականություններից, սա ավելի ոչ պաշտոնական ու ոչ ֆորմալ մակարդակում: Անատոմիայի ամբիոնի դասախոսներն ակնհայտ կերպով նախընտրում էին տղա ուսանողներին: Աղջիկներին կարող ա հարցումների ու քննությունների ժամանակ չարչարեին, հազար անգամ տանեին-բերեին, իսկ տղաներին հաճախ նույնիսկ առանց հարցնելու էին «գերազանց» նշանակում: Իհարկե, հիմիկվա թեստային դարում դա ակտուալ չի, բայց էս օրենքը լիներ, ես իմ դասախոսներից մեկին հաստատ դատի էի տալու:

Դե հիմա տենց բան չկա, իսկ գնահատականներով լրիվ հակառակ պատկերն ա

Հետ գնանք դպրոց, վերցնենք աշխատանքի ուսուցումը: Ինչու՞ պիտի տղաներն ու աղջիկները տարբեր բաներ անցնեն կամ տղաներն ընդհանրապես չանցնեն: Ի՞նչ վատ ա, եթե տղան մի երկու ճաշ էփել իմանա, աղջիկն էլ մեխ խփել իմանա: Ի դեպ, Ֆինլանդիայում, որտեղ միջնակարգ կրթությունն աշխարհի լավագույններից ա, պարտադիր խոհարարություն են անցնում ու պարտադիր երկու սեռերն էլ:

Հա էլի, կամ խի պիտի աղջիկը չկաչանա ջարդած աթոռը չագուչի: Ուղղակի մեր երկրում երբեք էլ աշխատանքի ուսուցումը ոչ մի սեռի մոտ էլ չի փայլել:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, բա հո կուրորեն գործի չի՞ ընդունելու, եթե էդ կինը կարող ա մի քանի ամիս հետո գործերը թողի գնա: Միշտ չի որ կարա էդ խանգարի, բայց կարա չէ՞: Համ էլ էդ քննարկելու բացասակն կողմը ո՞րն ա: Եթե ընդունեց էլ չի կարա պատասխանատու գործ տա, եթե էդ կնոջ մասին ոչ մի բան չգիտի: Եթե անձնական հարց չտա, կարող ա հղիության երկրորդ ամսւոմ կին ընդունի, չէ՞:

Բայց կարող ա և հղի չի, կարող ա մի քանի տարի առաջ ինչ-ինչ պատճառներով արգանդը հեռացվել ա, էլ չի կարա էրեխա ունենա, կարող ա որոշել ա էրեխա չունենալ, կարող ա տասը տարի ա փորձում ա հղիանալ, չի կարողանում, կարող ա ամուսինը մի ամիս առաջ մահացել ա, կարող ա, կարող ա, կարող ա... էս կարող ա-ները գործատուի գործը չեն: Մասնագետը բավարարու՞մ ա պահանջներին, պիտի ընդունի: Նույն կերպ կարելի ա լիքը ուրիշ կարող ա-ների շարք թվարկել, որը երկու սեռերին էլ կվերաբերի: Կարող ա գործի ընդունվողը բիպոլյար խանգարման ինտերմիսիայի փուլում ա էկել հարցազրույցի, կարող ա ռևմատոիդ արթրիտ ունի, պարբերաբար հոսպիտալացվում ա, կարող ա դիալիզի ա գնում, կարող ա էպիլեպտիկ ա, կարող ա, կարող ա, կարող ա: Էս ամենը գործատուի գործը չի:

հիմա էլ չի ընդունում բայց էդ ինձ թվում ա պաշտպանության նախարարության պատճառով ա, էդ ֆակուլտետն իրանց էլա ենթարկվում:

Էս օրենքից հետո էլ չի կարա չընդունի

Էս մեկը չեմ լսել, համենայն դեպս ընդհանուր վիրաբուժության ամբիոններում 4-րդ կուսրց էլ էին աղջիկները կարողանում նույնիսկ գիշերային հերթապահության մնալ ու լվացվել:

դրա համար մենակ կարդիոխիրուրգիան հիշատակեցի

Դե հիմա տենց բան չկա, իսկ գնահատականներով լրիվ հակառակ պատկերն ա

Բա տեսնու՞մ ես: Փաստորեն ստացվում ա, որ առարկան աղջիկներն ավելի լավ են իմացել, բայց տղաներն ավելի բարձր գնահատականներ են ստացել: Բա խտրականություն չի, բա ի՞նչ ա:

[Freeman]

Բայց կարող ա և հղի չի, կարող ա մի քանի տարի առաջ ինչ-ինչ պատճառներով արգանդը հեռացվել ա, էլ չի կարա էրեխա ունենա, կարող ա որոշել ա էրեխա չունենալ, կարող ա տասը տարի ա փորձում ա հղիանալ, չի կարողանում, կարող ա ամուսինը մի ամիս առաջ մահացել ա, կարող ա, կարող ա, կարող ա... էս կարող ա-ները գործատուի գործը չեն: Մասնագետը բավարարու՞մ ա պահանջներին, պիտի ընդունի: Նույն կերպ կարելի ա լիքը ուրիշ կարող ա-ների շարք թվարկել, որը երկու սեռերին էլ կվերաբերի: Կարող ա գործի ընդունվողը բիպոլյար խանգարման ինտերմիսիայի փուլում ա էկել հարցազրույցի, կարող ա ռևմատոիդ արթրիտ ունի, պարբերաբար հոսպիտալացվում ա, կարող ա դիալիզի ա գնում, կարող ա էպիլեպտիկ ա, կարող ա, կարող ա, կարող ա: Էս ամենը գործատուի գործը չի:

Բա որ ասում եմ քննարկեն, ասում եք անձնական հարց ա, չի կարելի, ասում եմ տենց խնդիրներ կառաջանան, ասում եք կարող ա չառաջանան, բա իրա՞նց իրավունքները ստեղ օպտիմալ ելքը հարցազրույցի ժամանակ պարզելն ա ու միշտ չի որ տվյալ գործի համար մասնագետի մենակ մասնագիտաակն որակավորումն ա կարևորվում:

Բա տեսնու՞մ ես: Փաստորեն ստացվում ա, որ առարկան աղջիկներն ավելի լավ են իմացել, բայց տղաներն ավելի բարձր գնահատականներ են ստացել: Բա խտրականություն չի, բա ի՞նչ ա:

Ես չեմ ասում խտրականություն չկա, չի եղել, ուղղակի ասում եմ, որ ամեն ինչ երկկողմանի պիտի քննարկվի
Հնարավոր ա, որ աղջիկներն ավելի լավ են իմացել բայց տեստային քննության ժամանակ էնքան էլ գիտելիքն ու գնահատականը ուղիղ համեմատական չեն (էս արդեն ուրիշ կռիվ ա )

[Վիշապ]

Բա որ ասում եմ քննարկեն, ասում եք անձնական հարց ա, չի կարելի, ասում եմ տենց խնդիրներ կառաջանան, ասում եք կարող ա չառաջանան, բա իրա՞նց իրավունքները ...

Ցույց տուր թե գործատուի որ իրավունքն է խախտվում էդ «խնդիրներից»:

Ես չեմ ջոկում, քեզ դուր կգա՞, որ ասենք գործատուդ քեզ թելադրի թե դու երբ երեխա ունենաս կամ չունենաս, կամ ասի՝ տեսքդ դուրս չի գալիս, մի տեսակ հիվանդոտ ես թվում, հաջողություն:

Թ՞ե գործատուներին ամեն ինչ կարելի է, մենակ թե գործի ընդունեն…

[Freeman]

Ցույց տուր թե գործատուի որ իրավունքն է խախտվում էդ «խնդիրներից»:

Հենց էդ ա ասածս, որ իրանց ոչ մեկ բանի տեղ չի դնում, որ օրենքով ամրագրված իրավունք ունենան, որ ինչ-որ մեկն էլ պաշտպանի

Ես չեմ ջոկում, քեզ դուր կգա՞, որ ասենք գործատուդ քեզ թելադրի թե դու երբ երեխա ունենաս կամ չունենաս, կամ ասի՝ տեսքդ դուրս չի գալիս, մի տեսակ հիվանդոտ ես թվում, հաջողություն:

Բա աշխատողը, երբ կայնի, գործից դուրս գա ու ինչ ուզում ա անի՞, գա գործի ընդունվի մենակ դիպլոմով, առանց երևէ այլ ինֆորմացիա տալու ու հաստատ իմանալով որ 4 ամսից արձակուրդի ա գնալու ու ոչ մեկ չկարանա՞ իրան հետ պահի: Հղիությունը ոչ հիվանդոտություն ա, ոչ էլ գործերի մեծ մասում տեսքն ա խանգարելու, այլ հենց թողելու ես ու գործի կեսից դուրս գաս, անկախ ցանկացած այլ հանգամանքի նաև անկախ քեզ փոխարինող գտել ե՞ն, թե՞ չէ:

Թ՞ե գործատուներին ամեն ինչ կարելի է, մենակ թե գործի ընդունեն…

Էսքան մասը զուգահեռ տիեզերքի ակումբում ես կարդացել իմ գրառման մեջ

[Վիշապ]

Հենց էդ ա ասածս, որ իրանց ոչ մեկ բանի տեղ չի դնում, որ օրենքով ամրագրված իրավունք ունենան, որ ինչ-որ մեկն էլ պաշտպանի

Դու էդ իրավունքի անունը տուր, ասենք որ լիներ օրենքով ամրագրված, էդ օրենքի անունը ի՞նչ պիտի լիներ… Ենթադրում եմ՝ «անխնա փող աշխատելու իրավունք» կամ նման մի բան...:Ճ

Բա աշխատողը, երբ կայնի, գործից դուրս գա ու ինչ ուզում ա անի՞, գա գործի ընդունվի մենակ դիպլոմով, առանց երևէ այլ ինֆորմացիա տալու ու հաստատ իմանալով որ 4 ամսից արձակուրդի ա գնալու ու ոչ մեկ չկարանա՞ իրան հետ պահի:

Հա, յուրաքանչյուր մարդ ունի աշխատելու իրավունք անկախ նրանից թե ինչ մտադրություն ունի 4 ամիս հետո: 4 ամիս հետո կարող է մարդը ոչ թե հղիանում է, այլ ուզում է թքել տվյալ գործի վրա ու ուրիշ տեղ աշխատել, իրավունք չունի՞…
Էս մտածելակերպի պատճառով է, որ հայաստանյան որոշ գործատուներ մտածում են, թե իրենք եթե մեկին աշխատավարձ են տալիս, ապա էդ մեկը իրենց սեփականությունն է: Ցմահ:
Հիշում եմ, իմ երկրորդ աշխատավայրում որ ազատվելու դիմում գրեցի, պետս հարձակվեց վրես, թե դու սենց ե՞ս փոխհատուցում իմ լավությունը (որ ինձ աշխատանքի է ընդունել)... Ընդ որում զգուշացրեցի ժամանակին ինչպես հարկն է, որ փոխարինող ման գա: Նեղացավ ասեց՝ հենց հիմա կարող ես գնալ (ես սկզբունքորեն ուրախ էի դրա համար):

[Freeman]

Դու էդ իրավունքի անունը տուր, ասենք որ լիներ օրենքով ամրագրված, էդ օրենքի անունը ի՞նչ պիտի լիներ… Ենթադրում եմ՝ «անխնա փող աշխատելու իրավունք» կամ նման մի բան...:Ճ

Ախ դու ենթադրու՜մ ես, էդ ամեն ինչ փոխում ա, ուրեմն սխալ կլինի, որ իրանք էլ իրավունքներ ունենան: Իհարկե կարելի էր ավելի խելքին մոտ ենթադրություն անել

Հա, յուրաքանչյուր մարդ ունի աշխատելու իրավունք անկախ նրանից թե ինչ մտադրություն ունի 4 ամիս հետո: 4 ամիս հետո կարող է մարդը ոչ թե հղիանում է, այլ ուզում է թքել տվյալ գործի վրա ու ուրիշ տեղ աշխատել, իրավունք չունի՞…

Ունի, բայց եթե պայմանները ձեռ են տալիս էդ մարդուն չի անի, իսկ հղիանալու դեպքում հաստատ դուրս ա գալու:

Էս մտածելակերպի պատճառով է, որ հայաստանյան որոշ գործատուներ մտածում են, թե իրենք եթե մեկին աշխատավարձ են տալիս, ապա էդ մեկը իրենց սեփականությունն է: Ցմահ:
Հիշում եմ, իմ երկրորդ աշխատավայրում որ ազատվելու դիմում գրեցի, պետս հարձակվեց վրես, թե դու սենց ե՞ս փոխհատուցում իմ լավությունը (որ ինձ աշխատանքի է ընդունել)... Ընդ որում զգուշացրեցի ժամանակին ինչպես հարկն է, որ փոխարինող ման գա: Նեղացավ ասեց՝ հենց հիմա կարող ես գնալ (ես սկզբունքորեն ուրախ էի դրա համար):

Վիշապ ջան, էդ պետդ գլուխը պատին ա տվել, անփոխարինելի աշխատանք չկա, բայց ես էլ չեմ ասում, որ սեփականությունն ա, ուղղակի իրար հետ աշխատում են, յուրաքանչյուր կողմը ունի պարտավորվածություն, որը կողմերից մեկը հաստատ ինչ-որ ժամանակ խախտելու ա Հիմա եթե դու ինչ-որ մեկի հետ պայմանավորվածություն ունես, ու ենթարկվում ես, ուրեմն իրա ստրուկն ե՞ս: Սենց ենք մտածում, որ կառավարությունն էլ ստրկատիրոջ վիճակումա
Իսկ եթե քեզ փոխարինող չգտնեին, բայց դու շատ կարևոր գործ անելիս լինեիր, ասեքն եթե դուրս գայիր, իրանք ահագին տուժելու էին, երկու ամիս ավել չէիր մնա՞, մինչև գտնեն կամ գոնե գործը առաջ տանես նոր դուրս գաս: Թեկուզ հավելավճարով:

[Վիշապ]

Ախ դու ենթադրու՜մ ես, էդ ամեն ինչ փոխում ա, ուրեմն սխալ կլինի, որ իրանք էլ իրավունքներ ունենան: Իհարկե կարելի էր ավելի խելքին մոտ ենթադրություն անել

Դե կխնդրեմ խելքին մոտ ենթադրություն անես ու ասես թե գործատուի որ իրավունքն է խախտվում հղի կնոջը աշխատանքի ընդունելու դեպքում:

Վիշապ ջան, էդ պետդ գլուխը պատին ա տվել, անփոխարինելի աշխատանք չկա, բայց ես էլ չեմ ասում, որ սեփականությունն ա, ուղղակի իրար հետ աշխատում են, յուրաքանչյուր կողմը ունի պարտավորվածություն, որը կողմերից մեկը հաստատ ինչ-որ ժամանակ խախտելու ա

Պատկերացրու կողմերից մեկը հղի կինն է, մյուսը՝ գործատուն: Գործատուի շահերից բխում է հղի կնոջը աշխատանքի չընդունել: Հղի կնոջ շահերից բխում է ընդունվել աշխատանքի: Երկուսից մեկը տուժվելու է: Դու որի՞ կողմն ես:

[Freeman]

Դե կխնդրեմ խելքին մոտ ենթադրություն անես ու ասես թե գործատուի որ իրավունքն է խախտվում հղի կնոջը աշխատանքի ընդունելու դեպքում:

Հենց էդ ա ասածս, որ իրանց ոչ մեկ բանի տեղ չի դնում, որ օրենքով ամրագրված իրավունք ունենան, որ ինչ-որ մեկն էլ պաշտպանի

Պատկերացրու կողմերից մեկը հղի կինն է, մյուսը՝ գործատուն: Գործատուի շահերից բխում է հղի կնոջը աշխատանքի չընդունել: Հղի կնոջ շահերից բխում է ընդունվել աշխատանքի: Երկուսից մեկը տուժվելու է: Դու որի՞ կողմն ես:

Ես բանակցության կողմից եմ էն որ եթե հղի կինը կարա մի քանի ամիս աշխատի ու գնա ֆիզարձակուրդի ու էդ վնաս չի լինի գործատուին, էդ դեպքում պետություն պետք ա միջամտի, որ գործի ընդունի կնոջը, բայց երբ գործատուին էդ վնաս ա, պետք չի ինչ-որ մեկի երեխա ունենալու պատճառով գործատուն էլ տուժի ու մենք էլ ինչ-որ վեհ արժեքներից խոսանք, էդքան կարևորում ա երեխա ունենալը, թող հետո ընդունվի աշխատանքի/հետո երեխա ունենա/ նենց տեղ գնա, որ իրան մի քանի ամսով կարան փոխարինող գտնեն ու ոչ մեկ չի տուժի և այլն:

[StrangeLittleGirl]

Ես բանակցության կողմից եմ էն որ եթե հղի կինը կարա մի քանի ամիս աշխատի ու գնա ֆիզարձակուրդի ու էդ վնաս չի լինի գործատուին, էդ դեպքում պետություն պետք ա միջամտի, որ գործի ընդունի կնոջը, բայց երբ գործատուին էդ վնաս ա, պետք չի ինչ-որ մեկի երեխա ունենալու պատճառով գործատուն էլ տուժի ու մենք էլ ինչ-որ վեհ արժեքներից խոսանք, էդքան կարևորում ա երեխա ունենալը, թող հետո ընդունվի աշխատանքի/հետո երեխա ունենա/ նենց տեղ գնա, որ իրան մի քանի ամսով կարան փոխարինող գտնեն ու ոչ մեկ չի տուժի և այլն:

Հասկանու՞մ ես ստեղ խնդիրը որն ա: Գործատուն չի տուժում, որտև ինքը կարա ուրիշին գործի ընդունի, բայց հղին տուժում ա: Գործատուն չի տուժում, որովհետև մի աշխատող պակաս ունենալով մի քիչ կարող ա գործը տուժի, մի քիչ եկամուտը նվազի, բայց հղի կինն աշխատանք չունենալու դեպքում ընդհանրապես եկամուտից զրկվում ա:

[Freeman]

Հասկանու՞մ ես ստեղ խնդիրը որն ա: Գործատուն չի տուժում, որտև ինքը կարա ուրիշին գործի ընդունի, բայց հղին տուժում ա: Գործատուն չի տուժում, որովհետև մի աշխատող պակաս ունենալով մի քիչ կարող ա գործը տուժի, մի քիչ եկամուտը նվազի, բայց հղի կինն աշխատանք չունենալու դեպքում ընդհանրապես եկամուտից զրկվում ա:

Միշտ չի որ գործատուն չի տուժում, պատկերացրու սահմանամերձ գյուղի դպրոցին աշխատող ա պետք ու երեք հոգու ընդունում ա, երեքն էլ միանգամիզ ֆիզ են վերցնում: Իսկ հիմա մարդ ընդունելը պատմութոյւն են դարձրել, էլ չեմ ասում որ ոչ մեկ չի ուզի գա տեղ աշխատի: Իհարկե էս դեպքում պետք ա գործի ընդունողը անձնական հարցերն էլ հաշվի՝ թե երեխա ունես, թե ոչ, ամուսնացած ես թե ոչ, երբ ես պլաավորում երեխա ունենալ ու մնացած հավասար պայմանների դեպքում ինքը տղայի կընդունի աշխատանքի: