ոչ ստույգ, բայց կաStrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Մեֆ, չկա տենց թիվոչ ոք չգիտի
պլանը օրական 40 000 դրամ, այսինքն տարբերությունը 50դրամների= 20 000դր
քանի գիծ կա, թեմայում կար նշված, էտքնով էլ բազմապատկի- կստանաս բավականին մոտ թիվը
100 գծի դեպքում տարբերությունը կստացվի 20 000X100=2 000 000դր: Էտ լ քանի ցենտ ա Մեֆը կասի
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
չորս հատ զրո էլ ավելացրա: Հաշվարկը վերևում ա…
Պարզվում ա չիմացածդ թվաբանությունը չի
էսքան գրառումներիս պատասխանում ես, ստորագրությունս էլ նայի էլի
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
արդեն բուքսավատ են անում իրանց «պահանջներով»՝ կակոյ նիբուծ շեստյորկի հրաժարական: Ու էնենց չի էլի որ ոստիկանությունն էլ ա լրիվ սուտ ասում: Ով երբ ու որտեղ ուզի չի կարա վրան դնի ու նստի ու եթե օրենքով դա կարգավորված չի, դա արդեն օրենք գրողների ու ոստիկանության խնդիրն ա: Բայց դե բողոքողներին «օրենքը» չէ որ պետք է կանգնացնի, դեռ ավելին բողոքի, անհնազանդության ակցիանները հենց օրենքի խախտումով պետք է արվեն, թե չէ ում են պետք էտ ակցիաները: Հարցն ուրիշ ա՝ հանուն ինչի օրենք խախտեն, կամ խախտողների արարքը աջակցեն:
Մերսի ստորագրութկանդ համար… փողն էլ կփոխանցեմ, մի պայմանով որ ինձ էլ նալոգ տաք… ձոր իշխանությունը ես եմչորս հատ զրո էլ ավելացրա: Հաշվարկը վերևում ա…
Պարզվում ա չիմացածդ թվաբանությունը չի
էսքան գրառումներիս պատասխանում ես, ստորագրությունս էլ նայի էլի
Մեֆ, մարդ ա իրա սեփական հաշվարկն ունի, բայց դրանք սաղ ոչ ստույգ թվեր են: Մինչև տոմս կամ ՀԴՄ չլինի, չես կարա ասես՝ քանի հոգի ա օգտվում:
Մեֆ, ասեցի թարգենք էլի... Նորից քո էշն ես քշում, ես էլ իմ էշն եմ քշում, որ չէ, իշխանությունների կազմակերպածը չէր: Էդ երրորդ ուժի գաղափարը Վազգենինը չէր, մերն էր, ի դեպ, եթե չեմ սխալվում, հենց ակումբից էլ ծնվել էր: Հասկանու՞մ ես՝ էդ երրորդ կողմի մարդիկ սկսում էին սուս մնալ, սուսուփուս գնում էին ակումբից, ու տպավորություն էր ստեղծվում, թե մեծամասնությունն ա լևոնի կողմից: Մի սուսուփուս գնացող էլ ես եմ էղել ու մինչև անցյալ տարի առանձնապես ակտիվ չեմ էղել: Որոշ սուսուփուս գնացողներ տենց էլ հետ չեն էկել: Մեկ ա, էս հին թեմա ա, դուք էլ, իշխանականներն էլ չեք կարողանում հասկանալ, որ հնարավոր ա լևոնին էլ, սերժին էլ դեմ լինել: Բայց շատ լավ ա, որ հիմա լևոնը մեյդան չի ընկնում, որովհետև արդեն իրա իշխանության գալու համար չի պայքարը, դրա համար հանգիստ մասնակցում եմ ցանկացած շարժման:
Մեֆ, ես էլ եմ գտնում, որ իշխանությունների հրաժարական պահանջել չարժի, որովհետև առաջին հերթին դա իրատեսական չի: Հիմա դու բռնելու ես, ասես, թե ես սերժի հետ եմ: Հա, սերժի հետ լինելով մարտ-ապրիլին Ազատության հրապարակից դուրս չէի գալիս, բա ոնց: Ուղղակի ես գտնում եմ, որ էս իրականության մեջ փոքր ու կոնկրետ հարցերը չագուչով ավելի հեշտ են լուծվում, մեկ ա, հրաժարական չի լինելու, լինի էլ, էլի կեղծվելու են ընտրությունները, քանի դեռ էս պետությունում կա բավական մեծ թվով զանգված, որի հավաքական անունը թաղային հեղինակություն ա: Ու նորից գալով ընտրություններին, կարծում եմ՝ ողջ ուժերը պետք ա կենտրոնացնել, որ չկարողանան կեղծել ընտրությունները (ինչպես էս վերջին անգամ, օրինակ, Շիրակի մարզի համար չկարողացան թիվ նկարել), ոչ թե որ կեղծված ընտրությունների արդյունքում իշխանության եկածը վեր կենա, ռադ լինի:
Ես քեզ հավատացնում եմ, որ էս տարվա ընտրությունները վերջին կեղծված ընտրություններն էին, որովհետև հաջորդ ընտրություններին այ էս նույն ջահելները որ տասներկու ցենտի համար կատաղի պայքար մղեցին, էդ նույն պայքարը մղելու են, որ ընտրությունները չկարողանան կեղծել: Ուղղակի մի վախ ունեմ... կարող ա մինչև հաջորդ ընտրություններ Հայաստանը չձգի:
Պայմաններդ չանցան, խոստանալուց ասեիր
Մի ցրի, առաջարկել եմ աշխարհի որևէ մանկատուն փոխանցես
անդորագիրն էլ կներկայացնես ձերոնց, նալոգիցդ դուրս կգան (քսերոքսը կարաս ստեղ էլ դնես, բավականին շնորհակալություններ կստանաս լավագույն մաղթանքներով) ու գլխներիս էլ էշխանություն մի խաղա:
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
բան ասիր… կարող ա՞ դուք պայքարում եք "աշխարհի որևէ մանկատան" համար… թե՞ էդ փողերը որ խնայում եք մանկատանն եք տալու…
քանի չկա, ավելի մոտավոր քչից շատից հիմնավորված ձև կա՞
40 000 խելքի մոտ չի՞, աչքաչափով ավելին կասի- 40 000 էտ ընդհամենը 20 000 ուսանող ա անում: Իմ վախտ Պոլիտեխնիկը իրա մասնաճյուղերով ու բաժիններով էտքանից ավել ուսանող էր հաշվվում:
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
ստե ուղարկես վստահ չեմ, որ նպատակին կծառայի
չէ, յուղ ենք առնելու, բայց ախպոր պես էլ մի վառի..թե՞ էդ փողերը որ խնայում եք մանկատանն եք տալու…
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
Դե քաղաքապետարանն էլ ա էլի էդ քչից-շատից հաշվելով որոշել, որ պիտի 150 սարքի, հասարակ քաղաքացին էլ նույն քչից-շատից հաշվելով պարզել ա, որ 100-ը լրիվ հերիք ա, 150-ն արդեն գերշահույթ ա:
Hda (02.08.2013)
տարբեր հաշվարկներ ես խառնում իրար
քաղաքապետարանի հաշվարկը - ինչքան շատ էնքան լավ
քաղաքացունը - ինչքան քիչ էնքան լավ
երկու տարբեր խմբերի իրար հակասող շահերից է բխում, իսկ իմ հաշվարկը ուղևորների քանակի հետ է կապված, ինչն անկախ է էտ երկու նույնիսկ տարբեր խմբերի շահերից...
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
դուք եք վառում ապեր… էս "պայքարը" սարքել եք 100-ամյա պատերազմ թեմա եք բացել (լավ եք արել) ու քննարկում եք… փողը հետ են տվել, պայքարը դադարել ա… ձեր գլխին արեցին էն ինչ որ Մաշտոցի պուրակի ժամանակ արեցի ու ընկաք նույն ծուղակը…
Բյուր ջան, զրուցլում ենք, խնդիր չկա… իմ նպատակը քեզ համոզելը չի… բայց երբ որ ասում ես Ակումբում էին ու սուս մնացին, չի բռնում… երրորդ ուժը պտի ռեալում ծնվի ոչ թե ակումբում… դուք չկարողացաք ուրեմն ռեսուրս չի եղել, բավարար զանգված չի եղել, ակտիվություն չի ցուցաբերվել… օրինակ Արթուր Բաղդասարյանը ուներ ընտրազանգված ու կար մեջտեղներում, բայց բերջում նա պետք ա որոշում կայացներ կամ էս կողմ, կամ էն… նա որոշեց էն կողմ գնալ… ու դուրս եկավ էն որ "ով որ մեզ հետ չի ուրեմն մեր դեմ ա"… սա ընտրությունների դինամիկան ու սկզբմունքն ա…
իսկ դուք հարցրել ե՞ք, ձեր երրորդ ուժը ընտրույուններից հետո ինչ դիրք պիտի բռներ… երրորդ ուժերը միշտ մասնատում են ընդդիմադիր դաշտը այն ոչ թե իշխանականը… սա օրենք ա, օրինակները եթե ուզես կբերեմ… երբ որ ընտրությունների ժամանակ երրորդ ուժ ա ծնվում այն ծնվում ա ընդդիմադիր դաշտի հաշվին ու ընտրությունների արդունքում նա էլի պտի որոշում կայացնի, կամ կմանա ընդդիմադիր դաշտին, կամ իշխանականին, մեջտեղներում տեղ չկա, մանավանդ ավտորիտար երկրներում…
Բյուր ջան, եթե գտնում ես որ հրաժարականը պետք չի պահանջել ուրեմն պետք չի պայքարել, որովհետև ձեր ամեն մի "հարց լուծելը" դա կարող ա ձեր կողմից հաղթանակ ա ընկալվում, բայց իշխանության հաշվին մի հատ պլյուս ա ու նրանց ձեռներն ազատում ա ամեն վայրենություն անելու համար… որովհետև նրանք լինում են "դեմոկրատական" քանի որ ձեր հաղթանակները դա ա վկայում ու ցույց ա տալիս որ "նորմալ պայքարով կարելի ա հարց լուծել"… սա ձեր դեմ ա աշխատում… էդ 12 սենթից նրանք չեն աղքատանա ,աբց դրսում կարան որպես առաջընթաց ցույց տան, քանի որ նրանց դրսից են նշանակել… բացի դրանից նաման "պայքարները" երբ հրաժարական չի պահանջվում, թույլ ա տալիս որ ցանկացած պսևդո ընդդիմադիր խառնվի ձեզ… ու ինչ տականք ասես գալիս դառնում ա ընդդիմադիր… իսկ իշխանությունը ուրախ ա որովհետև դուք ձեր թեթև ձեռքով պայքարը քաղաքական դաշտից տեղափոխեցիք քաղաքացիական դաշտ, սրանից լավ նվե՞ր…Մեֆ, ես էլ եմ գտնում, որ իշխանությունների հրաժարական պահանջել չարժի, որովհետև առաջին հերթին դա իրատեսական չի: Հիմա դու բռնելու ես, ասես, թե ես սերժի հետ եմ: Հա, սերժի հետ լինելով մարտ-ապրիլին Ազատության հրապարակից դուրս չէի գալիս, բա ոնց: Ուղղակի ես գտնում եմ, որ էս իրականության մեջ փոքր ու կոնկրետ հարցերը չագուչով ավելի հեշտ են լուծվում, մեկ ա, հրաժարական չի լինելու, լինի էլ, էլի կեղծվելու են ընտրությունները, քանի դեռ էս պետությունում կա բավական մեծ թվով զանգված, որի հավաքական անունը թաղային հեղինակություն ա: Ու նորից գալով ընտրություններին, կարծում եմ՝ ողջ ուժերը պետք ա կենտրոնացնել, որ չկարողանան կեղծել ընտրությունները (ինչպես էս վերջին անգամ, օրինակ, Շիրակի մարզի համար չկարողացան թիվ նկարել), ոչ թե որ կեղծված ընտրությունների արդյունքում իշխանության եկածը վեր կենա, ռադ լինի:
Ես քեզ հավատացնում եմ, որ էս տարվա ընտրությունները վերջին կեղծված ընտրություններն էին, որովհետև հաջորդ ընտրություններին այ էս նույն ջահելները որ տասներկու ցենտի համար կատաղի պայքար մղեցին, էդ նույն պայքարը մղելու են, որ ընտրությունները չկարողանան կեղծել: Ուղղակի մի վախ ունեմ... կարող ա մինչև հաջորդ ընտրություններ Հայաստանը չձգի:
…իսկ քաղաքացիականը ինչով ա ձեռնտու՞… նրանով որ քաղքացիական շարժումները կոչված են պայքարել սիստեմի միջոցներով ու սիստեմով… նրանք կոչված չեն սստեմը փոխելու… սիստեմը փոխվում ա քաղաքական պայքարով որից դուք հրաժարվում եք… սրանից լավ բա՞ն…
Ինձ մի հավատացրու Բյուր ջան, ցույց տուր… էս պայքարը որին դուք տենց մեծ նշանակություն եք տալիս, ավելի վնասում ա իմ անձնական կարծիքով… փաստարկները վերը նշված են…
ընտրությւնները եթե անզեն չկեղծվի, զենքով կպարտադրվի ու մեր ջահելներն էդ ռեսուրսը չունեն որ զենքի դեմ դուրս գան քաղաքացիական պայքարի փորձով…
գոյություն ունի մեկ ճանապարհ, դա իշխանության հրաժարականն ա… պահանջեք իշխանությունների հրաժարականը, էն ժամանակ կտեսնեք քանի "ընդդիմադիր կմնա դաշտում պայքարի մեջ… չեք պահանջի, մինչև հաջորդ ընտրություններ մարդ չի մնա Հայաստանում…
Բյուր, ուզում եմ մի քիչ էլ ես գրոտել քո գրած երկու մտքի հետ կապված, մեկը նրա մասին, որ 2008-ին մարդիկ կային, որ ոչ էս կողմից էին, ոչ էն, երկրորդն էլ էն բանի հետ կապված, որ գլոբալ հարցեր չենք կարողանում լուծել, դրա համար փոքրերն անենք: Նախապես ներողություն եմ խնդրում, եթե երկար ստացվի, ուղղակի չեմ կարծում, որ սրանց մասին կարելի ա կարճ գրել:
Ես ահավոր ոգևորվում եմ քաղաքացիական ու քաղաքական ակցիաներից, ոգևորվում, տեսնելով ոտի դուրս եկած երիտասարդությունը ու հիմնականում աշխատում եմ ունեցածս որոշակի վերապահումները մի կողմ դնելով մասնակցել դրանց, գոնե ինչ-որ չափով, գոնե ինչ-որ բանով, գոնե նվազագույնով՝ ներկայությամբ:
Անգամ Րաֆֆիի տիպի մարդու դեպքում, ում նկատմամբ վերապահումներս եթե գրեմ, մի հատ հաստափոր գիրք կստացվի, ես չնայած կողքից խոսել եմ, բայց անընդհատ փորձել եմ լինել կիզակետում, եղել բոլոր հանրահավաքներին, որպեսզի ինչ-որ ռեալ քայլի գնալու դեպքում «ինքն իմանա» որ ոտի վրա, թիկունքում մարդ կա, և այլն: Ու ես կարծում եմ, համոզված եմ, որ սկզբունքը պետք է լինի այդպիսին: Եթե դու համարում ես, որ ընտրությունները կեղծվել են, եթե համարում ես, որ իշխանությունը զավթված ու ընդդիմանում ես իշխանությանը, ապա պետք է մեջդ ուժ գտնես ինչ-որ բանով աջակցելու էդ քո ուզածի համար կռիվ տվողին, եթե նույնիսկ իրա նկատմամբ ունես լիքը վերապահումներ: Կրկնում եմ, ես դա արել եմ անգամ Րաֆֆիի դեպքում, անգամ հաշվի չառնելով, որ իմ ողջ «փորձը», դիտողունակությունը, հաշվարկները, տրամաբանությունը ու իմացածս ինձ հուշել են, որ իրա պայքարը ձևական բնույթի ա, իրական չի: Ու սա ա պատճառը, որ ես շարունակում եմ չհասկանալ էն մարդկանց, ովքեր ասում են, որ 2008-ին իրենք ոչ էս թևից էին, ոչ էն: Որտև էս թևում լինել չէր նշանակում լինել «լևոնական»: Էս թևում կային լիքը մարդիկ, ովքեր ահավոր լուրջ վերապահումներ ունեին Լևոնի ու իր թիմի նկատմամբ, բայց էդտեղ էին, որտև ընտրությունները կեղծվել էին, իշխանությունը զավթվել էր ու դրա համար «կռիվ էր գնում»: Էդ «երորդ թևականները» իրականում խնդիրը, լուրջ խնդիրը, պետության նկատմամբ լրջագույն հանցագործության՝ իշխանության ուզուրպացման խնդիրը փոխել էին նեղանձնական խնդրի, անձի նկատմամբ վերաբերմունքի խնդրի: Բյուր, ամենայն պատասխանատվությամբ եմ ասում, ինչքան էլ ես գիտես, Լևոնին հարգում եմ, ընդունում եմ, ինքն իմ համար շատ մեծ նշանակություն ունեցող քաղաքական գործիչ ա, բայց ես էնտեղ իրա անձի համար չէի, ու ոչ Սերժի, Ռոբերտի, Աղվանի, Լֆիկի, Դոդի, Նեմեցի անձերի դեմ էի: Ես էնտեղ էի, որովհետև տեղի էր ունեցել ժողովրդի քվեի կեղծում: Ես էնտեղ էի, որտև ես դեմ էի իշխանությանը ղեկը ուժով ու գողությամբ վերցրած համակարգին: Ու ես կարող եմ հասկանամ մարդու նեղանձնական անտիպատիաներն ու վերապահումները, բայց դրա պատճառով աջ քաշվելը կամ երրորդ ուժ ստեղծել փորձելը՝ այդ պահին, չեմ հասկանա:
Բյուր, երրորդ ուժ դուք չի որ ուզել եք ստեղծել: Դա իշխանական սցենար էր: Ու իրագործվելու էր՝ ընդդիմադիր մասսայի մեջ պառակտում մտցնելու համար: Ուղղակի տեսան, որ չեն հասցնի, որովհետև հանրահավաքները թափ էին առնում, իշխանությունը բզկտվում էր, կտորներ էին տրոհվում ու միանում պայքարին, ու չգնացին էդ սցենարով, գնացին ուժով էդ ամեն ինչը կոտրելու, մարտի 1-ի սցենարով: Ես մի վայրկյան անգամ չեմ կասկածում, որ դու վստահ ես, որ երրորդ ուժը դուք եք ուզել ստեղծել: Կներես, բայց դա միամտություն ա: Փորձիր հիշել, թե ովքեր են գաղափարը հնչեցրել, քեզ որտեղից ա էդ միտքը եկել, ով ա ակնարկել, ով ա ոգևորել ու տենց բաներ, կարող ա սկսես գտնել կծիկի ծայրը, թե որտեղից էին ուզում ձեզ օգտագործել՝ ձեր ազնվագույն զգացումների վրա հիմնվելով: Բայց կարծում եմ, որ կծիկի ծայրին սենց թե նենց չես հասնի: Կհասնես միջին ու միջինից ցածր օղակներին: Ի դեպ իշխանությունն էդ միտքը հետո էլ չմոռացավ, ու լայնորեն փորձում էր քարոզել: Կարծեմ հենց դրանով է պայմանավորված այն ժամանակ դեռ ՀՅԴ անդամ Ռուբեն Հակոբյանի հայտնի հոդվածներն էդ թեմայով, իսկ հետո նրա մուտքը Ժառանգություն կուսակցություն, իսկ վերջին նախագահական ընտրություններին ու դրան հաջորդող ժամանակամիջոցում իր խառնակչությունները: Բայց դե ինքն էլ էր ընդամենը միջին օղակ:
Բյուր, Մանուկյանի մասին խոսք գնաց, ասեմ: Ասում ես, որ ինքը վաղուց ուներ միասնական կառույցի միտքը (տրանսպորտի համար): Հավատում եմ, սրտանց: Այ նույն ձևի, ոնց ձեզ են ուզել օգտագործել երրորդ ուժ ստեղծելու համար, նույն ձևի իրան են օգտագործում, հրաշալի իմանալով իրա էդ վաղեմի միտքը: Սա ա հարցը, էս իշխանություններին պետք չի թերագնահատել: Իրանք կարողանում են օգտագործել մարդկանց անգամ ամենաազնիվ մղումները, գաղափարները, ցանկությունները:
Ես չեմ ուզում, որ մենք հիմա նորից սկսենք քննարկել Լևոնին, Մանուկյանին, մյուսներին: Չեմ ուզում նորից քննարկենք 2008-ը: Բայց նաև լռել չեմ կարող: Որտև չնայած դու ճիշտ ես ու կային ահագին մարդիկ, ովքեր իշխանությանը դեմ էին, բայց Լևոնի շարժմանը չմիացան՝ Լևոնի անձի պատճառով, մեկ է, դու սխալ ես, եթե կարծում ես, որ այդ մարդիկ եղանակ փոխող քանակի էին: Բյուր, երբեք այնքան մարդ չի մասնակցել բողոքի ակցիաներին (88-ից հետո), որքան 2008-ին էր: Ու դա նենց քանակ էր, որ հետ բոլոր ժողովրդավարության ջատագովները պետք է հաշվի նստեն: Երրորդ ուժականները խաղի մեջ չմտած արդեն խաղից դուրս էին այդ ժամանակ, նրանք ակտիվանալու դեպքում կա՛մ միանգամից «մեռնելու էին», կամ էլ միանալու իշխանությանը, ինչը արեցին որոշ «երրորդ ուժականներ»:
Ու հիմա իմ ասածը մեկն ա, չպայմանավորենք հետայսու պայքարներն անձերով ու «կռվենք» անարդարությունների, կեղծիքների դեմ, ում առաջնորդությամբ էլ որ կլինի:
Հաջորդ հարցի մասին կգրեմ առանձին գրառմամբ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Mephistopheles (02.08.2013), StrangeLittleGirl (02.08.2013)
Էդ կռիվը, որ մեկն ասում ա, որ պետք ա մեծից սկսել, մյուսը, թե փոքրից, քայլ առ քայլ, վաղուց կա:
Երկու տեսակետներն էլ ընդունելի են, հնարավոր: Ես համոզված եմ, որ իշխանափոխության երկու տարբերակով էլ կարելի ա հասնել, համապատասխան քանակի մարդկանց հավաքելու, էդքանով պայքարելու դեպքում: Երկու տարբերակին էլ կողմ եմ: Բայց...
Բայց ստեղ մի հատ փոքր նյուանս կա: Խնդիրն էն ա, որ իրականում հիմա քայլ առ քայլը չի կատարվում: Ու առկա պրոցեսների վրա հիմնվելով ասելը, որ կամաց կամաց ենք գնում փոփոխության ի սկզբանե սուտ ա, որտև սխալ հիմքի վրա ա:
Մենք դեռ ոչ մի քայլ առաջ չենք արել: ՈՉ ՄԻ: Իհարկե ես չեմ մոռացել նույն էս թեմայում իմ գրառումները: Ես նորից շարունակում եմ գոհ մնալ արդյունքից, որտև ոտքի էր կանգնել մեծ քանակով երիտասարդություն ու նրանք սկսում էին պայքարի ոգի ստանալ, սովորել պայքարել, ձեռք բերել ինքնավստահություն: Դա մի հսկայական էներգետիկ ռեսուրս էր, որը կարելի ա օգտագործել երկրում իրական փոփոխությունների հասնելու համար, ինքնակազմակերպման ձևով, կամ կազմակերպման ձևով: Բայց էսօր, ես, ցավոք տեսնում եմ էդ էներգիայի մսխումը ու ձեռք բերածի կորցնումը:
Հաղթանա՞կ: Արդյու՞նք: Որո՞նք էին դրան: Ո՞րն էր մեր առաջ քայլը:
Որ ուզում էին տրանսպորտը 100-ից 150 սարքել ու չկարողացա՞ն:
Իսկ ոչինչ, որ էդ տրանսպորտի որակը մնաց նույնը, նույն ծխող վարորդներով, նույն գաղջ մթնոլորտով, կզած մարդկանցով, ջարդված դռնով: Ի՞նչն էր հաղթանակ, որ վատ էր, ուզում էին ավելի վատ անել, բայց չկարողացա՞ն:
Իսկ հիմա մի քիչ ավելի պատկերավոր: Էդ ընթացքում իշխանությունը լիքը բաներ հենց սոցիալական ֆոնին տարավ դեպի ավելի վատը, դրանցից մի քանիսը.
- գազի գինը թանկացավ,
- գարեջրի գինը թանկացավ,
- կաթնամթերքի գինը թանկացավ,
- հյութեղենի գինը թանկացավ,
- տրանսպորտի գինը... չթանկացավ...
Ինչպիսի՜ հաղթանակ: Ինչպիսի՜ մի քայլ առաջ: Մի հարյուր բանից մեկը չկարողացան անել, մենք հերոս ենք, էդ մեկի դեմն առանք:
Նույնը ասենք Մաշտոցի պուրակի դեպքում: Ինչպիսի՜ հաղթանակ, մենք կարողացանք էնպես անել, որ բուտիկները չլինեն: Հոգ չէ, որ նույն ժամանակ Մաշտոցի մեկ այլ ծայրում փակ շուկայի հերն անիծվեց: Բա սա քայլ առա՞ջ է:
Կամ Կինո Մոսկվայի ամառային դահլիճը: Ապրենք մենք, նենց արեցինք, որ չքանդենք: Ջհանդամ թե էդտեղից մի քանի քայլ էն կողմ Լեզվի ինստիտուտը չքանդեցին Կաթողիկոսի համար նոր օբյեկտ, կներեք, եկեղեցի սարքելու նպատակով:
Բյուր ջան, եթե էս քայլերով ենք գնալու, տեղ չենք հասնի: Որտև մեր ամեն հաղթանակի դիմաց ունենք լիքը պարտություններ: Ու ես ամեն անգամ ոգևորվում եմ, ասում եմ հեսա, երեխեքը կոգևորվեն, արդեն կսկսեն լուրջ բաների համար պայքարել, էդ իրենց եռանդը կուղղեն նրան, որ իսկական մեկ քայլեր լինեն, բայց չէ, մենք դա շարունակում ենք ինչ-որ բաժնի պետի հրաժարական պահանջելով:
Ախր հասկանում ես, որ սրանք շատ շուստռի են: Արդեն ձևերն էլ գիտեն: Եթե ուզում են քանդել Ա շենքը, Բ շենքի շուրջը շուխուռ են գցում, մենք սաղս վազում ենք էնտեղ, պայքարում, մեզ թվում ա փրկեցինք Բ շենքը ու չենք նկատում, որ էդ ընթացքում իրանք իրանց իրական ուզածը՝ Ա շենքի քանդելը լավ էլ արել են:
Սենց ու՞ր ենք հասնելու: Ժամանակն ա լրջանալու ու չվախենալու հարցերը քաղաքականացնելուց: Ուրիշ տարբերակ ուղղակի չկա: Խնդիրներն ի սկզբանե են քաղաքական ու դրանց լուծումն էլ ա քաղաքական լինելու, միայն ու միայն: Ու ասած Սերժիկ Ազատիչի՝ գլխից բռնելով ա պետք գնալ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Mephistopheles (02.08.2013), Արէա (02.08.2013), Տրիբուն (03.08.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ