Եվրասիական միություն

[Տրիբուն]

Միայն "հակառակորդի դեմ"-ը նշել ես` ցանկանալով ասել, որ մեկ ճակատով հնարավոր չի՞, թե՞ ներքին թշնամիներ էլ են լինում:

Մեֆ, մենք ինքնաբավ ենք` ռազմական առումով Համաձայն եմ, որ անվտանգությունը միայն ռազմական բաղադրիչով չի, բայց հակառակորդն էլ բավականին անֆայմ ա` իր տնտեսությունը կազմակերպելու առումով: Մենք կորած կլինեինք, եթե ճապոնացիների նման հակառակորդ-հարևան ունենայինք:

Այ սրա հետ հաստատ հետդ համաձայն եմ: Մեր բախտը մի բանում ա բերել - Ադրբեջանն ավելի ֆուֆլո երկիր ա, քան մենք

[Mephistopheles]

Այ սրա հետ հաստատ հետդ համաձայն եմ: Մեր բախտը մի բանում ա բերել - Ադրբեջանն ավելի ֆուֆլո երկիր ա, քան մենք

հա… իրանք շատանւմ են մենք չէ…

[Mephistopheles]

Միայն "հակառակորդի դեմ"-ը նշել ես` ցանկանալով ասել, որ մեկ ճակատով հնարավոր չի՞, թե՞ ներքին թշնամիներ էլ են լինում:

Մեֆ, մենք ինքնաբավ ենք` ռազմական առումով Համաձայն եմ, որ անվտանգությունը միայն ռազմական բաղադրիչով չի, բայց հակառակորդն էլ բավականին անֆայմ ա` իր տնտեսությունը կազմակերպելու առումով: Մենք կորած կլինեինք, եթե ճապոնացիների նման հակառակորդ-հարևան ունենայինք:

մեր նման երկրները երբեք միայն հակառակորդի դեմ չեն կռվում, միշտ էլ լինում ա մեկից ավելի կողմերի մասնակցություն… թե փողով, թե զենքով թե զորքով… Հայաստանն ինքնաբավ երկիր չի ամեն իմաստով… աշխարհում մի ձեռի վրա կարելի ա հաշվել թե քանի հատ ինքնաբավ երկիր կա էն էլ սաղ մատներդ չես օգտագործի…

[Mephistopheles]

Իսկ ուրիշ ո՞վ է մեր դաշնակիցը: Եկեք ռեալ նայենք: Դե յուրե, դե ֆակտո ՌԴ-ն ա:

Կետերով նշեմ ռուսական ռազմական գործոնի դերը սկզբում ՀՀ մասով, հետո` գլոբալ.
1) ՀՀ-ՌԴ դաշինք, որը մեր անվտանգության հիմնական բաղադրիչներից երկրորդն է` մեր բանակից հետո,
ՌԴ-ն ունի ռազմաբազա ՀՀ-ում, որը վերջին պայմանագրով կարծեմ իրավունք ստացավ գործել, եթե ՀՀ-ին օգնություն պետք լինի:
2) ՀԱՊԿ, որը մեր համատեղ դաշինքն է, և որտեղ ակտիվ են ՀՀ-ն և ՌԴ-ն, մի քիչ էլ Բելառուսը,
այս դաշինքի շրջանակներում ՀՀ-ն գնում է զենք-զինամթերք` ինքնարժեքով կամ շուկայականից էականորեն էժան գներով (չեմ ասում` նվիրում են մեզ, որովհետև դա այդպես չէ),
այս դաշինքի շրջանակներում ՀՀ-ն մասնակցում է զորավարժությունների` բոլոր մակարդակներով, ինչի արդյունքում մեր զինվորները էական փորձ են կուտակում, զորավարժություններ կազմակերպվում են նաև ՀՀ-ում,
3) ԱՊՀ շրջանակներում գործող Սահմանապահ զորքերի հրամանատարությունը: Այսքանով բավարարվենք` ՀՀ մասով:

4) ՆԱՏՕ-ն ռիսկ չի անում շարժվել դեպի Արևելք. հո Հայաստանի՞ց չի զգուշանում: Փաստորեն, ԱՄՆ-ը և մյուս տերությունները հաշվի են նստում ռուսական գործոնի հետ: Որ նախորդ գրառման մեջ ասեցի` ՌԴ-ն կտրականապես դեմ է ՆԱՏՕ-ի հետագա ընդլայնմանը, դա կատակ չէր, դա պաշտոնական տեսակետ է, որը ինչ-որ տեղ մեսիջներ ունի ոչ միայն Վրաստանի համար, ով անթաքույց ձգտում է դեպի ՆԱՏՕ և ԵՄ:

5) Ո՞վ է արգելափակում Սիրիայում միջազգային ուժեր մտցնելու առաջարկները:
Այս քայլով ՌԴ-ն որոշակի փրկում է նաև մեր տարածաշրջանը: Դե երևի կարիք չկա երկար-բարակ գրելու, թե ինչ կլինի, եթե աստված չանի ԱՄՆ-ը հարվածի Իրանին:


Որ ուշադրություն դարձնեք, մենք ոչ մի այլ ռազմական կազմակերպության, խոշոր տնտեսական միության անդամության հայտ չենք ներկայացնում` անգամ ԵՄ-ին: Մենք մեր չափը, կոպիտ ասած, գիտենք: Ինչքանով ես եմ հասկանում, ՀՀ կառավարությունը փորձում է ԵՄ-ի միջոցով դիվերսիֆիկացնել մեր տնտեսությունը, ու չի բացառվում, որ ինչ-որ փուլի հասնելուց հետո ՌԴ-ն ՀՀ-ից "արտահանեն": Ես, իհարկե, դեռ չեմ պատկերացնում, թե ինչպես են մեր մոնոպոլներին ստիպելու մեր շուկան բացել, բայց ԵՄ-ի հետ համաձայնագիրը ստորագրելուց հետո մերոնք այլ տարբերակ չունեն: Ու մի մտածեք, թե ես շատ ուրախ եմ, որ իմ անկախ երկրում օտար պետության ռազմաբազա կա: Ուղղակի ռեալ եմ նայում միջազգային առկա գործընթացներին, որոնք այդքան էլ ուրախացնող չեն: Իրանում նախագահական ընտրությունները քչից-շատից լավ էին կազմակերպված, բայց արդյո՞ք դա ԱՄՆ-ի մոտեցումներում ինչ-որ բան կփոխի: Ես ուղղակի համոզված եմ (լավ, 99%), որ հայ-ադր հնարավոր պատերազմի դեպքում Վրաստանը սահմանը փակելու է: Ո՞վ է մեզ օգնելու: Իրանը մի կողմ թողնենք, հստակ չի դիրքորոշումը: Աշխարհի երեսին երկու պետություն կա, ով միշտ պատրաստ է զորք մտցնել Հայաստան (տարածաշրջան)` ՌԴ, Թուրքիա: Լավ, էս վերլուծական մասը թողնենք: Ուզում եմ միայն, որ ճիշտ հասկանաք. ՆԱՏՕ-ն անգամ Վրաստանին չի ընդունում, այն դեպքում, երբ արևմտյան ներդրումներով ցեմենտել են երկիրը, Հայաստանը շանս չունի: Ու Հայաստանը ընտրություն էլ չունի: ՆԱՏՕ-ից հրավեր չի եկել, որ մենք էլ էստեղ քննարկենք: Եթե հետաքրքիր է ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու փուլերը, կարող եմ գրել: Միայն ասեմ, որ մենք ամենաառաջին` անհատական գործընկերության փուլում ենք:

ոչ դե յուրե և ոչ էլ դե ֆակտո… տենց բան գոյություն չունի… Ռուսաստանն ուղղակի մեզ օգտագործում ա փիս ձևի… մենք էլ փիս ձևի օգտագործվում ենք… ու էդտեղ մենք ենք մեղավոր… ես ռուսաստանի հետ դաշնակցելու խնդիր չունեմ, նույնիսկ պարտադիր ա… բայց մեր երկիրն ու ժողովուրդն էսօր տառացիորեն բռնաբարվում ա էդ մանկապղծի կողմից… ու մենք դա համարում ենք նորմալ…

[Տրիբուն]

հա… իրանք շատանւմ են մենք չէ…

Ընգեր, երկրի ֆուֆլո լիլնել կամ լինելը շատանալով որ որոշվեր, աշխարհի ամենալավ երկրները Բանգլադեշն ու Նիգերիան կլինեին: Շատանալը ստեղ վաբշե կապ չունի: Իրանք ֆուֆլո են, բայց շատանում են, մենք ֆուֆլո ենք, բայց քչանում ենք: Իտոգում, մենք կարող ա չլինենք, ու մի ֆուֆլո երկրով պակաս կլինի աշխարհը, իսկ Ադրբեջանը մեծ ֆուֆլո երկիր կլինի, ու մի հատ մեծ ֆուֆլո երկրով ֆուֆլո երկրների թիվը կավելանա: Գլոբալ որ նայում ես խնդրին, մենք ավելի մեծ օգուտ ենք տալիս միջազգային հանրությանը:

[Տրիբուն]

ոչ դե յուրե և ոչ էլ դե ֆակտո… տենց բան գոյություն չունի… Ռուսաստանն ուղղակի մեզ օգտագործում ա փիս ձևի… մենք էլ փիս ձևի օգտագործվում ենք… ու էդտեղ մենք ենք մեղավոր… ես ռուսաստանի հետ դաշնակցելու խնդիր չունեմ, նույնիսկ պարտադիր ա… բայց մեր երկիրն ու ժողովուրդն էսօր տառացիորեն բռնաբարվում ա էդ մանկապղծի կողմից… ու մենք դա համարում ենք նորմալ…

Մենք սովոր ենք, բան չկա Հիմա որ հարցում անցկացնես Հայաստանում, թե որ երկիրն ա ավելի լավ ու պուպուշ երկիր, Ռուսաստանը, թե ասենք Ֆինլանդիան, 85%-ը կպատասխանի Ռուսաստանը, այնպես ինչպես 60%-ը ձայն ա տալիս ՀՀԿ-ին: Հետո էլ կհիմնավորեն, որ մենք Ռուսաստանի գազ ենք ստանում, ու ինքը մեզ թուրքերից պաշտպանում ա, ջհանդամ թե չի միզում վրեքս առիթ անառիթ: Այնպես ինչպես Լֆիկը գործ ա տալիս իրա Սիթիում, համ էլ մեկ ու մեջ իրա խանութից թողնում ա իրա աշխատողները զեղչով սռոկն անցած կալբաս առնեն: Բա Լֆիկին չընտրենք, ու՞մ ընտրենք… Հընգեեեեեեեեեր, մենք գույություն ունենալու իրավունք չունենք: Ես էս վերջերս գնալով ավելի եմ հակվում մեր Լիոնի (ականջը կանչի) էն թեզին, որ մենք 40.000 տարվա ազգ ենք: Մենակ սենց հին ու մաշված ազգը կարա սենց անպիտան լինի:

[Տրիբուն]

Մարդիկ թերահավատորեն են մոտենում Հայաստանի` ԵՄ գործընկեր լինելուն, բայց առկա գործընթացները լրիվ հակառակի մասին են վկայում: ՀՀ կառավարությունը, ինչքան էլ քննադատեն, միևնույն է, տնտեսական գծով հստակ գնում է դեպի ԵՄ, ՀՍՏԱԿ: Ասոցիացման պայմանագրի դրույթների համաձայնեցումը գրեթե ավարտվել է: Ուկրաինան այս պահին մեզնից ոչ շահավետ վիճակում է գտնվում, ու անգամ ԵՄ Հանձնաժողովը կասկածներ ունի, որ ԵՄ Խորհրդարանը կարող է Ուկրաինայի հետ պայմանագիրը ուղղակի չվավերացնել: Իսկ այս փուլում Խորհրդարանի կողմից մերժվելը կնշանակի, որ բանակցությունները նորից պետք է սկսվեն... եթե սկսվեն, որովհետև բավականին երկար ժամանակ է պահանջվելու նորից նմանատիպ համաձայնագրի ստորագրմանը հասնելը: Ինձ թվում է, որ մեր կառավարությունն էլ ՌԴ քաղաքականությունից բավականին դժգոհ է, և առանց այդ մասին բարձրաձայնելու` ուղղակի արագացնում է իր քայլերը` Ասոցիացման համաձայնագիրը կնքելու ուղղությամբ:

ԵՄ-ն այլ արժեհամակարգ է, մեզ բավականին լուրջ մարտահրավերներ են սպասվում, եթե բարեհաջող ավարտվի այս գործընթացը, ուղղակի երկարաժամկետ շահերի տեսանկյունից ԵՄ-ն չես համեմատի Կենտրոնական Ասիայի պետությունների հետ նույն համակարգում լինելու հետ: Այստեղ միակ լուրջ հարցը անվտանգությունն է, որը ԵՄ-ն չի կարող ապահովել: Այդ հարցում, միևնույն է, կախյալ ենք մնում ՌԴ-ից: Փաստացի, մերոնք ուզում են ռազմական ոլորտում մնալ ՌԴ հետ, բայց տնտեսական, իրավական... հարցերում` ԵՄ համակարգում: Եթե մերոնք կարողանան մինչև վերջ տանել բալանսավորման այս գիծը, շատ լավ կլինի:

ԵՄ-ն յոթ ստրատեգիական համագործակցության համաձայնագրեր ունի, որոնցից մեկը ՌԴ-ի հետ: Այսինքն` ՌԴ-ն ինքը ԵՄ-ի հետ նման մակարդակի հարաբերություններ ունի: Ռուսաստանը միշտ էլ ամբիցիոզ պետություն է եղել: Այսօր էլ վստահ և շատ պարզ հայտարարում է, որ ՆԱՏՕ-ի հետագա ընդլայնումը ՌԴ-ի համար անընդունելի է: Իհարկե, մեր բանակը լիովին պատրաստ է` մեզ պաշտպանելու, սա լուրջ, որովհետև մենք ինքնաբավ ենք, բայց քանի որ երաշխիք չկա, որ մենք հնարավոր պատերազմի դեպքում կռվելու ենք միայն մեկ հակառակորդի դեմ, և որ ռազմամթերքի մատակարարումը լինելու է կանոնավոր, ռազմական դաշինքի մեջ լինելը շատ կարևոր է: Ռուսաստանը, թեև նվիրվածությամբ աչքի չի ընկնում, այս պահին միակ ռեալ դաշնակիցն է` ՀՀ-ի համար, ինչ հակափաստարկներ էլ բերեք:

Աստղո ջան, լրջին ես տալիս: Էս ամեն ինչը տեղի ա ունեցել մի պարզ պատճառով: Մեր գյոռմամիշները իրանց սեփականությունը, բիզնեսները ու հավիտենական իշխանությունը պահելու համար մեզ հավիտյանս հավիտենից սեքսուալ ստրուկի կարգավիճակով Հալեպի շուկայում նվիրել են ռուսներին: Տարրական մի հատ օրինակ: Հայաստան-Իրան գազամուղից մի հատ մեծ շուխուռ սարքեցինք, էտքան մեջը փող դրեցինք, որ վերջում գազամուղի հաստությունը լինի մատիս հաստության, ու էտ գազամուղն էլ նվիրենք Գազպրոմին, ու էտ գազամուղով Հայաստան մի սանտիմետր խորանարդ գազ չմտնի: Էտ էն դեպքում, երբ ալամ աշխարհը սպասում էր, որ դարա կարա հանգիստ Հայաստան-Վրաստան-Սև ծովով Եվրոպայի համար այլընտրանքային գազամատակարարման աղբոյւր հանդիսանա: Այսինքն, մենք ոչ միայն գազի տրանզիտ երկիր չդառանանք, այլ նույնիսկ մեր համար գազ չենք կարում Իրանից ներմուծենք:

Էս գազամուղը կարաս պրոյեկտես հայ-ռուսական հարաբերությունների բոլոր ասպեկտների վրա, նաև ռազմական համագործակցության վրա: Տաջիկստանի նման երկիրը, որը աշխարհի ամենավտանգավոր տեղերից մեկում ա ու սահմանակցում ա Աֆղանստանին, իրա երկրում ռուսական բազան պահելու համար ռուսներից փող ա վերցնում; Մենք համ ձրի թողում ենք մնան, համ էլ մեր սաղ սեփականությունն ենք տալիս, համ էլ թանկ գազ ենք առնում, համ էլ էշի հայացքով նայում ենք, թե ոնց են Ռուսները Ադրբեջանին զինում: Ու էսքանից հետո Ռուսաստանի անվանում ենք դաշնակից: Թող հելնի ու տենց դաշնակիցը ռադ լինի ստեղից, մենք մեր գլխի ճարը կտենանք: Առաջին համաշխարհայինի ժամանակ էտ դաշնակիցը մեզ արդեն մի հատ լավ դաս տվել ա: Աստված չանի մի հատ էլ տա, ու էլ Հայաստան չի լինի: Էսօրվա 30.000 քառակուսի կիլոմետր Հայաստանը Ռուսաստանի շնորքն ա:

Ու ես չեմ հավատում, որ Սերժը կամ իրա կառավարությունը կարան որևէ բան անեն ԵՄ հետ ասոցացման համաձայնագիրը ստորագրելու ուղղությամբ ու հասնեն նրան, որ մենք Եվրազես չմտնենք: Եթե Սերժը էտքան բանը անի, երկու ոտով աչքս կմտնի ու անձամբ ես իրան կներեմ իրա սաղ մեղքերը: Բայց չեմ հավատում: Կա մարդկային տիպի ու որակի խնդիր: Մեր իշխանությունները մարդկային գյոռմամիշ տիպին են պատկանում, որոնց աշխարհայաղքը սահմանափակվում ա մի փոր լավ հացով, իսկ զարգացման ամենաերկար հեռանկարը վաղը չէ մյուս օրն ա: Մեր իշխանությունների համար Հայաստանը երկիր չի, հայրենիք չի - բիզնես ա, որը պատահական ձեռներն ա ընկել, ու որի մեջ մի քոռ կոպեկ չեն դրել, բայց փիս եկամուտ են ստանում: Իրանց մենակ հետաքրքրում ա էտ բիզնեսի կենսունակությունը: Իսկ Հայաստան բիզնեսի կեսնունակությունը, այն ձևով ինչ ձևով որ հիմա կա, կարա ապահովի մենակ Ռուսաստանը: Երկու միլիոն հայ ստեղից գնում ա Ռուսաստան խոպան, ընդեղից փող ա ղրգում, ստեղ մենք սուպերմարկետներում առևտուր ենք անում, իրանք ՝էտ փողերը վայելում են: Ձևի համար պետական բյուջե բան ենք պահում, որ երկրի տեսք ունենանք, բայց էտ բյուջե մյուջեն էլ հետո էլի լափում ենք: Պրիտոմ, լափած փողերն էլ հանում ենք օֆշորներ, որ երկրին գոնե մի քոռ կոպեկի օգուտ չտանք, քանի որ սովորել ենք, որ առանց փող դնելու պիտի փող սարքենք:

Վոբշեմ, Աստղո ջան, անասուն երգիր ենք, եթիմ ժողովուրդ, տականք իշխանություններ: Իտոգում, վախենամ մեզ փրկություն չկա՝ ԵՄ կլինի, թե Ռուսաստան:

[Tig]

[Ambrosine]

Էս ինչքան "սիրուն" բնորոշումներ եք կպցրել Հայաստանին
Ես չեմ փորձելու հերքել ձեր ասածները, որովհետև ես չեմ կարող ասել, որ Բրյուսելը ուզբեկական քաղաք ա: Եթե անգամ "դաշնակից" եզրը չակերտների մեջ գրեմ, էությունը չի փոխվում, ՌԴ-ն մնում է այն ուժը, որի հետ կապել ենք մեր ռազմական համագործակցությունը: Ու եթե ժխտեք էլ, որ ՌԴ ռազմական աջակցության կարիքը ունենք, էլի էությունը չի փոխվում, որ առնվազն այն, որ մեր ռազմամթերքը ռուսական (ես կասեի անգամ` խորհրդային) շուկայից է, հետևաբար, առկա է կախվածություն: Ես որ հույսս մենակ մեր վրա եմ դնում` մեր բանակի. կարող եք այստեղ էլ պնդել, որ մենք անզոր ենք, բայց ես իմ կարծիքին կմնամ. մեր բանակը ի զորու է լուծել իր առջև դրված առաջադրանքները:

Ես չէի կարծում, որ մերոնք այսքան հեռուն կգնան, ու ասոցիացման համաձայնագրի ստորագրումը սարերի հետևում չի լինի` հենց նույն ռուսական գործոնի պատճառով: Բայց սա արդեն փաստ է, մեզ մնում է սպասել մի քանի ամիս` արդյունքները տեսնելու համար: Մինչ այժմ ԵՄ-ից ինչ փորձագետների, գիտնականների հետ զրուցել ենք, կարծիքը միանշանակ է եղել, որ Հայաստանի գործերը լավ են ընթանում, շանսերը մեծ են:

[Artgeo]

Ի դեպ, Աստղի հետ ինչ-որ չափով ես էլ եմ համաձայն։ Առաջ Վրաստանում Եվրամիության հետ կապված ինչ թեմայով խոսում էին, Վրաստան, Ուկրայինա էին ասում, վերջի 1-2 տարին Վրաստան, Հայաստան են ասում։ Կարող ա, ինչ-որ բան կա, ինչ մենք չգիտենք

[Տրիբուն]

Ես չէի կարծում, որ մերոնք այսքան հեռուն կգնան, ու ասոցիացման համաձայնագրի ստորագրումը սարերի հետևում չի լինի` հենց նույն ռուսական գործոնի պատճառով: Բայց սա արդեն փաստ է, մեզ մնում է սպասել մի քանի ամիս` արդյունքները տեսնելու համար: Մինչ այժմ ԵՄ-ից ինչ փորձագետների, գիտնականների հետ զրուցել ենք, կարծիքը միանշանակ է եղել, որ Հայաստանի գործերը լավ են ընթանում, շանսերը մեծ են:

Աստղո ջան, քո էս ասածները ճիշտ կլինեին, եթե մենք արտաքին քաղաքականություն ունենայինք, իսկ մենք տենց բան չունենք: Մերը արտաքին քյանդրբազություն ա: Ոնց կարա ծուռբերան ու թլոշ ԱԳՆ փոխնախարար Քոչարյանը նորմալ երկրի արտաքին քաղաքականություն ներկայացնի: Մի հատ դրա ասածները կարդա Ասոցացման Համաձայնագրի մասին: Լեհաստանի նախագահը ուղիղ տեքստով մի բան ա ասում, էս ախմախը Լեհաստանի նախագահին հակադարձում ա, որ ինքը չի կարա իրա ասածները ապացուցի, ու ընկել ա բառախաղի հետևից:

Ես անկեղծ ասեմ, ես փիս անհանգիստ եմ, ու լուրջ կասկածները ունեմ, որ մենք ի վերջո չենք ստորագրելու:

[Տրիբուն]

Ի դեպ, Աստղի հետ ինչ-որ չափով ես էլ եմ համաձայն։ Առաջ Վրաստանում Եվրամիության հետ կապված ինչ թեմայով խոսում էին, Վրաստան, Ուկրայինա էին ասում, վերջի 1-2 տարին Վրաստան, Հայաստան են ասում։ Կարող ա, ինչ-որ բան կա, ինչ մենք չգիտենք

Տարօրինակ ա, քանի որ էս հարցում բոլորից առաջ Մոլդովոն ա, որի մասին արդեն խոսում են էն տոնով, որ ինքը կարող ա մի օր նաև ԵՄ անդամ դառնա: Մի բան, որը մեր, Վրաստանի, կամ Ուկրաինայի մասին գրեթե երբեք չեն ասում:

[Տրիբուն]

Էս էլ նենց ձեռի հետ:

Հանրությանը համոզելու համար, որ Մաքսային միությունը լավ բան է, իշխանությունները գործի են դրել անգամ Արտաշես Գեղամյանին:

Եվրասիակա՞նը որն է

[Ambrosine]

Ի դեպ, Աստղի հետ ինչ-որ չափով ես էլ եմ համաձայն։ Առաջ Վրաստանում Եվրամիության հետ կապված ինչ թեմայով խոսում էին, Վրաստան, Ուկրայինա էին ասում, վերջի 1-2 տարին Վրաստան, Հայաստան են ասում։ Կարող ա, ինչ-որ բան կա, ինչ մենք չգիտենք

Տարօրինակ ա, քանի որ էս հարցում բոլորից առաջ Մոլդովոն ա, որի մասին արդեն խոսում են էն տոնով, որ ինքը կարող ա մի օր նաև ԵՄ անդամ դառնա: Մի բան, որը մեր, Վրաստանի, կամ Ուկրաինայի մասին գրեթե երբեք չեն ասում:

Ուկրաինայի մասով. նույն լեհական կողմը, որ ավանդաբար ԵՄ անդամների մեջ ամենա հակա ռուսականն է և Ուկրաինայի օգտին լոբբինգ էր անում, վատատեսական կարծիքներ է այսօր տարածում:
Ուկրաինան համարում են ամենա հուսալիից ամենա անհույս թեկնածու ճճ, որի հետ կստորագրվի համաձայնագիրը: Տիմոշենկոյի հարցն է շատ սուր դրված: ԵՄ-ի հետ համաձայնագրի ստորագրմանը կողմ են Լեհաստանը, Լիտվան, Սլովակիան, Չեխիան, Գերմանիան, դեմ են` Շվեդիան, Դանիան, Նիդերլանդները, Ֆինլանդիան: ԵՄ Խորհրդարանի պատգամավորների մեծամասնությունը դեմ է համաձայնագրի ստորագրմանը: Մյուս էական խնդիրն է Դոնեցկի կլանը, որը տնտեսական անկախություն ունի: Դե սերտ կապված է ռուս օլիգարխների հետ, եթե իրենք ռուս չեն, իհարկե, և խոչընդոտում են համաձայնագրի ստորագրմանը: Ուկրաինայի մասնագետ չեմ, չեմ փորձի լուրջ տեսակետներ գրել:

Մոլդովան, իրոք, առաջամարտիկն է: Ինքը ունի ընդգծված եվրոպամետ օրակարգ, 3 տարվա ընթացքում 15% տնտեսական աճ է արձանագրել: Ինքը անցած ա Բայց անդամության մասին խոսելը դեռ շուտ է, քանի որ հուլիսի 1-ին ԵՄ-ին միանում է Խորվաթիան, ու դրանից հետո երկար ժամանակ ԵՄ-ն չի խոսելու ընդլայնումից:

Աստղո ջան, քո էս ասածները ճիշտ կլինեին, եթե մենք արտաքին քաղաքականություն ունենայինք, իսկ մենք տենց բան չունենք: Մերը արտաքին քյանդրբազություն ա: Ոնց կարա ծուռբերան ու թլոշ ԱԳՆ փոխնախարար Քոչարյանը նորմալ երկրի արտաքին քաղաքականություն ներկայացնի: Մի հատ դրա ասածները կարդա Ասոցացման Համաձայնագրի մասին: Լեհաստանի նախագահը ուղիղ տեքստով մի բան ա ասում, էս ախմախը Լեհաստանի նախագահին հակադարձում ա, որ ինքը չի կարա իրա ասածները ապացուցի, ու ընկել ա բառախաղի հետևից:

Ես անկեղծ ասեմ, ես փիս անհանգիստ եմ, ու լուրջ կասկածները ունեմ, որ մենք ի վերջո չենք ստորագրելու:

Իմ իմանալով` Շավարշ Քոչարյանը ԱՊՀ երկրների հարցերով ԱԳՆ տեղակալն ա, թե ինչու է ամեն հարց-պատասխանին ինքը մասնակցում, չեմ հասկանում:
Քոչարյանի մեկնաբանությունը թողնենք մի կողմ: Ու իր մեկնաբանությունները մենակ ԱՊՀ կոնտեքստում կկարդաք, հենց Եվրոպայից կամ այլ տարածաշրջաններից խոսի, ալիքը փոխեք: Եվրասիականը ես նմանեցնում եմ ԱՊՀ-ին, որը, մեղմ ասած, արդյունավետությամբ աչքի չի ընկնում ու նույնացվում է Ռուսաստանի հետ, չգիտես` ինչու, ու դրա համար էր, որ Վրաստանը վրաց-ռուսական պատերազմից հետո միանգամից դուրս գալու մասին հայտարարեց ՃՃ: Ասոցիացման համաձայնագրի կնքմանը կարող է խոչընդոտել ոչ միայն ՌԴ-ն ուղղակի, այլև` մեր "Դոնեցկյան կլանները", որովհետև համաձայնագրի ստորագրումից ու ուժի մեջ մտնելուց հետո իրենք նոր սկսելու են հասկանալ, թե ինչ է շուկան:

Տրիբուն ջան, ընդունում եմ, որ շատ խնդիրներ ունենք, որ արտաքին քաղաքականությունն էլ բացառություն չէ, բայց դե մեր ամբողջ պատմությունն է բալանսավորման պատմություն եղել: Եթե հետ գնանք անգամ հազարամյակներով, միշտ էլ փորձել ենք երկու հզոր տերությունների միջև մեր տեղը պահել: Միշտ չէ, որ ստացվել է, գոնե այս անգամ պատմության դասերը լավ կիրառենք:

[Ambrosine]

Սա էլ ամենաթարմ հոդվածը` փարատելու որոշ կասկածներ: Հոդվածը հայերենով չկար ոնց-որ:

Երևանը վստահ է` ԵՄ-ի հետ ասոցիացման համաձայնագրի հարցում