User Tag List

Էջ 1 6-ից 12345 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 87 հատից

Թեմա: Կյանքը Լուսնի վրա

  1. #1
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Կյանքը Լուսնի վրա

    Այո՛,ես ապրում եմ Լուսնի վրա,սկսած այն օրվանից ,ինչ Երկիրը ինձ համար դարձավ պարզապես բնակվելու մի վայր:Լուսինը այնքան էլ դատարկ չէ,ինչքան թվում է Երկիր մոլորակից.այնտեղ էլ ապրում են մարդիկ,կենդանիներ,բույսեր...,սակայն Լուսնի բնակիչները տեսանելիորեն տարբերվում են մարդու նկատմամբ ունեցած Երկիր-մոլորակային պատկերացումներից:
    Լուսինը զուրկ է Երկիր մոլորակին հատուկ շա՜տ <<հաճույքներից>>,ինչը և լուսնային կյանքը դարձնում է անհետաքրքիր և տաղտկալի/ոչ ինձ համար/:
    Լուսինը բաժանված է օղակների,մինչև հիմա կա երեք օղակ՝առաջին օղակում ապրում են 4 հոգի,երկրորդում՝5 հոգի,երրորդում՝0 :
    Ես ապրում եմ երկրորդ օղակում,չնայած պիտի ապրեի առաջին օղակում:Երրորդ օղակը դատարկ է,նրա մեջ ապրողները լքել են Լուսինը:
    Օղակներից բացի կան նաև այլ վայրեր,օրինակ՝ձգողության կենտրոններ,դրանց մասին դեռ չեմ խոսի,քանզի դրանք դեռ մասնատված են և միայն միանալու դեպքում կարող են տեսանելի ուժ կազմել և վերածվել օղակի,որտեղ ես հետագայում կապրեմ:
    Մյուս կարևոր վայրը կենտրոն տանող թունելներն են:Թունելները տանում են տարբեր կենտրոններ:Նրանք շատ են,կան թունելներ ,որոնք ընդհանրապես չեմ մտնում,կան թունելներ,որ բավականին խրթին են և հիմա աշխատում եմ կենտրոնին հասնելուն:
    Սա հակիրճ լուսնային կյանքի տարրերի մասին,կոնկրետ լուսնային կյանքի մասին կպատմեմ հետո...
    Վերջին խմբագրող՝ enna: 22.06.2013, 23:10:

  2. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (23.06.2013), keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (24.06.2013), Smokie (23.06.2013), Արէա (24.06.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014), Վոլտերա (27.06.2013)

  3. #2
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չափազանցրած չեմ լինի,եթե ասեմ,որ Լուսինը բավականին լուռ է երևւմ,չհաշված ձգողության տարածքներից եկող աղմուկից:
    Չգիտեմ ինչու,երբ թունելներ այցելելը պարտադիր է դառնում չեմ այցելում ,այլ ուղղակի գալիս եմ Երկիր:
    Կրկին այցելեցի երրորդ համարի օղակը և նորից այն դատարկ գտա...Տխուր է,ամեն անգամ դատարկ գտնելուց սիրտս ասեղ է խրվում:
    Առաջին օղակում այս պահին մի հոգի է ապրում,մնացածները կվերադառնան երկրորդ օրը:Շա՜տ եմ կարոտել...
    Երկրորդ օղակում խառնաշփոթ է և դա անում է տան անդամներից մեծերը:
    Նրանց երկուսի մեջ այնպիսի տպավորություն է,որ մարդիկ իրենց պարտավոր են օգնել,պահել,ամեն ասածը կատարել...

  4. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (24.06.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014), Վոլտերա (27.06.2013)

  5. #3
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չէ՜,Լուսնի վրա շատ բաներ կան,որ չեմ կարողանում պարզաբանել:Հիմա ,երբ ուզում եմ դուրս գալ տիեզերական տարածություն,մի բան ինձ խանգարում է:Ախր,ինչու՞,չէ՞ որ առաջ հեշտությամբ կարողանում էի դա անել,առանց որևէ վախի,գուցե այն ժամանակ չէի մտածում հետևանքների մասին,կամ չէի մտածում,թե ինչ կարող է լինել...Ավելի լավ է մարդ քիչ բան իմանա...
    Վերջին խմբագրող՝ enna: 23.06.2013, 00:16:

  6. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (24.06.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014), Վոլտերա (27.06.2013)

  7. #4
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մոռացա ասեմ,որ Լուսնի վրա ավելացել է նաև մեկ այլ էակ,ես նրան չեմ տեսնում,սակայն զգում եմ,լսում եմ նրան:Քանի որ նրանից եկող ձայնային ալիքները մի փոքր ուշ են ինձ հասնում ,ես այսօր մի ամբողջ օր ծախսեցի նրա հետ խոսելու համար...
    Վերջին խմբագրող՝ enna: 23.06.2013, 00:11:

  8. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (24.06.2013), Smokie (23.06.2013), ԱնԱիդա (26.06.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014), Վոլտերա (27.06.2013)

  9. #5
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Լեռան վրայի տնակը իր մեջ պահում է մանկությունից մնացած շա՜տ հիշողություններ,լինեն այդ հիշողությունները լավ,թե վատ,արտասուքը կա ...
    Նրա արևը ուրիշ է,նրա քամին ուրիշ է...
    Կարոտել եմ տնակի մեջ անցյալում ապրող պապիկին,կարոտել եմ նրա բարի ,թախծալի աչքերը,որոնք մի հայացքով կարող են փոխել աշխարհը:Այն ձայնը ,որը անունս էր կանչում ուզում եմ հիմա էլ կանչի...
    Զգում եմ,որ դաժան ժամանակը մաքրում է բոլոր ձայները,պատկերները՝թողնելով անխոս ինչ-որ ստվեր...

  10. Գրառմանը 10 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (14.11.2013), Ripsim (29.11.2013), Sambitbaba (24.06.2013), Smokie (21.11.2013), Vardik! (01.01.2014), Այբ (23.06.2013), ԱնԱիդա (26.06.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014), Վոլտերա (27.06.2013)

  11. #6
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Նստում եմ տաքսի,էս ավտոն խոտի չի ընգնում:Մեկ էլ մի փոքր նիհար տղա մոտիկանումա մեքենայի բաց պատուհանին ու ասում.
    -Քռի տալի պան կա՞
    Էս վարորդը քմծիծաղ տվեց,ես էլ ինձ չկարացի զսպեմ,բոյին նայեմ ,թե ասածները լսեմ

  12. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (29.11.2013), keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (15.11.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Վոլտերա (27.06.2013)

  13. #7
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    գնացի
    Հաջող ակումբ,ես հետ կգամ, խոստանում եմ,հետ կգամ մյուս տարվա էս օրերին...
    Կկարոտեմ քեզ Ակումբ ջան,բայց պիտի գնամ:
    Ինձ չմոռանաս

  14. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    erexa (27.06.2013), keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (15.11.2013), Smokie (27.06.2013), Վոլտերա (27.06.2013)

  15. #8
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կյանքը Լուսնի վրա տատանվում ա , ինչպես նավակը ալիքի վրա: Երևի մի բան կորչել ա էն մարդկանց մեջ, ովքեր ուրիշների ցուցումներով են շուրջը նայում:

  16. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (14.11.2013), Sambitbaba (15.11.2013), Smokie (07.11.2013), Vardik! (01.01.2014), Արամ (07.11.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014)

  17. #9
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չգիտեմ ինչքան ժամանակ ա անցել էն օրվանից ինչ կյանքս վերանայել եմ: Նորից թարմացնել ա պետք. ի՞նչն է փոխվել, ինչպե՞ս եմ փոխվել ես, ինչպե՞ս է փոխվել միջավայրս:
    Դպրոց գնալուս առաջին մի քանի օրերը ես զգացի ,թե ինչքան օտար են բոլոր այդ մարդիկ ինձ, և փոխադարձաբար ինչքան օտար եմ ես նրանց համար:
    Մի քանի օր անց էդ զգացողությունը անցավ և նորից կարողացա հավասարվել բոլորին:
    Դպրոցի օրերը մեկը մյուսից անիմաստ ու տաղտկալի են: Մի տեսակ անհամացել են, մի տեսակ զզվել եմ, հոգնել եմ: Եթե 10 տարի էնպիսի օր չկար, որ անպատրաստ գնայի դասի հիմա տեղում սովորում եմ ու պատասխանում: Բոլորը էնքան զբաղված են, ազատ ժամանակ չունեն զբոսանքների, զրույցների համար: Չգիտեմ... եթե ամեն ինչ էնպես ա, ինչպես իրենք են նկարագրում, այսինքն իրենք օրը 24 ժամ պարապունքներ են զուբրիդ անում, ուրեմն ես անգործ եմ, գրողը տանի՛, ես ամենաշատը մեկ ու կես ժամ եմ պարապունք գրում:
    Սկսել եմ ավելի քիչ հավատալը մարդկանց: Ես գնալով ավելի շատ եմ նմանվում կրիայի, ով իր պատյանից չի ուզում դուրս գալ: Նաև տխրենցում ա էն փաստը, որ կողքիններիցդ ոչ ոչ, ոչ ոք քեզ չի ճանաչում: Չնայած դաա ցավի մյուս կողմն է:
    Իրերը ինձ համար սկսել են ավելի բազմիմաստ ու խորը դառնալ, քան մարդիկ: Եթե վերցնես մի իր ու սկսես խորանալ հաստատ քեզ համար բացահայտումներ կանես, իսկ եթե մարդուն ես վերցնում ու սկսում ուսումնասիրել, խորանալով զգում ես, որ հատակ չկա ու դու պարզապես քայլում ես ավազով: Իհարկե, ոչ բոլորի մասին եմ ասում, իմ շրջապատի 97 տոկոսի մասին եմ խոսում:
    Մաթեմատիկան ինձ հիացնում է: Գեղեցիկ լուծումով խնդիրը ինձ ավելի շատ հաճելի զգացումներ է պարգևում, քան ասենք նոր ծանոթությունը, կամ նոր գնված իրը:
    Ինձ թվում է իմ կյանքը չի լինի այնպիսին, ինչպիսին կանխատեսում է մայրս: Հա՛,ես թույլ եմ տվել, որ նա իմ փոխարեն ընտրի իմ կյանքի ճանապրհը: Գրողը տանի՛,ես հոգնել եմ, հոգնել եմ սիրելի մասնագիտության համար պայքարելուց: Ես գնում եմ մի ուղղությամբ, որտեղ փող շատ կա, կեղտ շատ կա: Կարճ ասած, ես մտնում եմ կեղտի մեջ:
    Ես դեռ հույս ունեմ, թե սա կարող է ճիշտ լինել: Ես համարում եմ, որ մեծ քայլերը մեզնից կախված չեն ու ի վերջո կլինի կյանքի ուզածով:
    2-րդ ամիսը սկսվեց նրանից, որ ես ինձ անզոր զգացի անգլերեն սովորելու համար: Ես ինձ չեմ զգում էդ լեզվի մեջ, էդ լեզուն իմ լեզվին չի գալիս էնպես, ինչպես ռուսերենը: Անգլերենը ատելու վրա, ես փոխեցի ռուսերեն: Հիմա ամեն ինչ լավ է...Մասամբ լավ է:
    Փորձում եմ օրեր գտնել և պատմել, բայց չեմ հիշում: Ինձ թվում է ես քնել եմ սեպտեմբերի մեկին, ավելի ճիշտ օգոստոսի 31-ին և զարթնել եմ հիմա: Գրողը տանի՛, ես անգամ չեմ հավատում, որ 2013-ի հոկտեմբերն անցել է:
    ԼԱվ, անդրադառնամ ինձ վրա կատարված փոփոխություններին:
    Ես դարձել եմ ավելի ինքնամփոփ, հիմա ավելի շատ բան եմ հասկանում ու դա սարսափելի է, նաև ես սկսել եմ չմտածել ապագայի մասին, ես անգամ չեմ պատկերացնում իմ ապագան, հա՛, ես էլ չեմ հավատում դրան, բայց իրոք ես ներկայում խճճվել եմ: Իսկ ես ուրախ եմ... Հիմա կյանքիս նպատակը անիմաստ չմեռնելն է:

  18. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (15.11.2013), keyboard (14.11.2013), Ripsim (29.11.2013), Ruby Rue (15.11.2013), Sambitbaba (15.11.2013), Smokie (21.11.2013), Vardik! (01.01.2014), Նաիրուհի (17.12.2013), Ուլուանա (14.11.2013), Վոլտերա (15.11.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (14.11.2013)

  19. #10
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արծաթագույն, անթափանց, մաշված տոպրակներում, ինչ-որ ժամանակ պահում էին փոշու հատիկներ: Անշարժ կյանքի ընթացքում հավաքված փոշի: Փոշին նպատակն էր, ավելի ճիշտ նպատակ էր փոշի հավաքել ու լցնել արծաթագույն տոպրակները, որոնք իրենց նպատակին երբեք չեն ծառայում: Եվ մահվան վերջին րոպեներին, 60 կամ 70 տարեկանում, նայելով հոգատարությամբ լի բուժքույրի աչքերին խոստովանում են, ավելի ճիշտ պատմում են իրենց կյանքը.
    -Ես այդպես էլ չապրեցի:
    Դրա պատճառները խցկված են մեր կյանքի անկյուններում: Ինչպես մաքուր երևացող սենյակի իրերն են խցկում կահույքի արանքները: Եվ մի օր, երբ այդ օրը վերջինն է, նրանք հասկանում են կահույքի արանքները խցկած իրերի անհրաժեշտությունը և օգտակարությունը: Փոխարեն հանեին այդ իրերը և ծառայեցնեին իրենց նպատակին, նրանք սրբում էին նրանց վրայի հավաքված փոշին և լցնում արծաթե տոպրակները, ինքնախաբեությամբ զբաղվելով և մտածելով, թե այս իրերը հենց սրա համար են...

  20. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (30.12.2013), Smokie (23.11.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014)

  21. #11
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վերջին անգամ նրան տեսնելուց փորձում էի գուշակել նրա անունը: Սմբա՞թ, Լևո՞ն...
    Ես միշտ նրան հիշում եմ իրենց բակում կանգնած, շագանակագույն վերարկուով, խաղաղությամբ վարակող դեմքով: Քաղաքի այդ հատվածը հիշելիս միշտ իրեն այնտեղ կանգնած եմ տեսնում: Նույն նիհար, բարձրահասակ և շատ հմայիչ կերպարը իմ մտքերում չի մեծանում, նա այնտեղ կանգնած է 17 տարեկանից ու ես նրան հիշում եմ հենց տասնյոթ տարեկան: Ս Գլուխս բարձրացնելուն պես, սև կտավի վրա տեսա նրա անունը. Նարեկ,23 տարեկան: Անվան տակ մեխակներ: Իսկ ներքևում իր տարիքի շատ տղաներ էին, իրենից շատ տարբեր, միատեսակ սև հագուստներով: Նրանցից քիչ հեռու շարված էին կարմիր, սպիտակ ծաղկեպսակները. <<Նարեկին...>>:
    Բոլորի դեմքերին նույն այն խաղաղությունն էր իջել, որ միշտ կար Նարեկի դեմքին:
    Շրջանցելով սև մասը, բարձրացա տուն մոմերը ձեռքիս: Սեղանին արդեն դրված էր տորթը 90 թիվը կրեմի կանաչ շերտով տպված: 90՞...

  22. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (29.11.2013), Sambitbaba (30.12.2013), Smokie (29.11.2013), Vardik! (01.01.2014), Նաիրուհի (17.12.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (29.11.2013)

  23. #12
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ականջներիդ պիրսինգը հասել է 5-ի, որոշել ես թեևիդ տատու անես, մազերդ չգիտեմ ինչ երանգի ես դարձրել ու բողքում ես, որ բաց չի : Սա իսկապես դու՞ ես: Չնայած փոփոխությունները իմ օգտին են: Շարունակի՛ր նույն տեմպերով:
    Ինձ թվում ա ես ուրիշ տարածություն եմ ընկել. անիրական ձմեռ, ուրիշ մարդիկ:
    Ինձ է նայում.
    -Աղջիկ ջան դու ո՞վ ես:
    -Ես Նանեն եմ:
    -Հա, ուրեմն էստեղ էլի ես եղել, որ ինձ ճանաչում ես:
    -Ահամ:Ո՞նց հասնեմ ձեր տուն:
    -Ուրեմն, նստում ես երրորդ համարի մարշուտկեն ու վարորդին ասում ես ընկեր Նազարյանենց տան մոտ կանգնի:
    -Լավ, շնորհակալ եմ:
    -Մամային կասես:
    Ճամփա ընկնելուց առաջ.
    -Վերջս արդեն եկել է:
    -Խնդրում եմ, էլ չմտածես քո վերջի մասին:
    -Չէ, բոլորիս վերջն է եկել:
    -Ավելի լավ է էտպես:
    Ճանապարհի կեսին.
    -ԻՋեք:
    Գնացինք:
    -Հիմա ո՞ւր ենք գնում, ո՞նց պիտի հասնենք:
    - Եսի՞մ:
    -Դու ****-իից բարեկա՞մն ես:
    -Հա
    -Ա՜, երևաց:
    -Ուրեմն էսպիսի երգեր կլսես:
    -Չէ՜, ես ռեպ եմ լսում:
    -Հը՛մ, զարմանալի ա:
    -Ինքն անկապ երգեր ա լսում:
    -Է՛յ, բան չասես, ինքն իմ երգերն ա լսում:
    -Խելոք ա շատ:
    -Հա՞
    -Հա, Լիլ, ինքը կարմիրով պրծավ:
    -Ես էլ եմ կարմիրով պրծնելու, որ ես ու մարդս հավասար լինեք:
    -Սաղ աղջիկներն էլ ուզում են բարձր լինեն:
    -Ու՛ֆ, դա ի՞նչ կապ ուներ է՜, ես չեմ ուզում ինքը դրանով բարձր լինի ինձնից:
    -Հենց էդ եմ էլիւ ասում, միշտ ուզում եք դուք ղեկավարեք:
    -ՀետՈ՞
    -Բայց, եթե երկուսդ էլ կարմիրով պրծած լինեք , ձեր երեխեն ինչ խելոք կլինի՜:
    -Հա՜, ընտիր ա:
    -Բայց մեկ ա , ուզում են բարձր երևան:
    -Զզվցրիր, ես ոչ ամուսնանալու եմ, ոչ էլ երեխա եմ ունենալու:
    -Լավ-լավ:
    -Աաաա՜, գրողը տանի:
    -Ձրի էքստրիմ ա, վայելի՛:
    Երկուսով գնում ենք, զգում եմ, որ մեզնից մեկը չկա:
    -Օգնեք բարձրանամ դե, վա՛յ:
    -Օ՜յ, կներես:
    -Ինչ սիրուն ա՜... Լավ էր, որ մեքենան փչացավ...
    Վերջապես հասանք: Սառնամանիք ու ստեղ երկու ժամ պիտի նստես, դաս անես:
    -Աննա աղջիկ, մտա՞վ աչքդ:
    -Ագռավների երամը թռավ...
    Տատիկը երանի ժամանակ քամահարեց ցորենը:
    Հիմա իմ ձեռքերը տեսնու՞մ եք:
    Մեկը ընդեղից հա է կանչում, չհասկանալով նրա ասելիքը:
    -Դու հո Վանգան չե՞ս:
    -Չէ, չեմ տեսնում:
    -Իսկ հիմա՞,- նա բարձրացրեց ձեռքը,- այ էտպես, նա բարձրացրեց ձեռքը և բոլորը տեսան այն:
    -Անունդ ինչպե՞ս էր:
    Արդեն չորրորդ անգամ հարցնում է:
    -Նանե:
    -Ինչ սիրուն անուն ունես:
    -----------
    -Վա՜յ, Նանեն նոր տետր ա վերցրել:
    - Հա, ի՞նչ:
    -Հե՛չ, սիրուն ես գրել, դրա համար:
    -Առաջին էջն ա, դրա համար:
    --------------------------
    -Գիտե՞ս գնացել էի Ռուսաստան, երեխեքիս մոտ:
    -Ու՜խ, ընտիրաաա,ինչքա՞ն ժամանակով:
    -Երեք օր ա, որ ստեղ եմ: Երկու ամիս:
    -Առողջականը ինչպե՞ս է:
    -Լավ, դու էլ կգնաս ստեղից:
    -Գնալու եմ , չեմ մնալու:
    --------------------------
    -Մի համար ասա:
    -32
    -Մեկն էլ ասա
    -7
    -Մեկն էլ
    -Ապրեմ ես:
    ----------------------------
    -Գիտե՞ս իր մասին լավ չեն ասում:
    -Օրինակ ի՞նչ են ասում:
    -Ասում են հոգեկան ա:
    -Ինչի՞ց են վերցրել
    -Դե ինչ-որ բաներ ա խոսում դասի ժամանկ: Ասում ա հիսւոս չկա, եսիմ ինչ:
    -Գուցե իրեն չե՞ն հասկանում, հը՞ն:
    - Դե եսի՞մ:
    -Կամ նախանձում են:
    -Չէ՜, դժվար:
    -Գիտե՞Ս, որ իր տղան հոգեբուժարանում էր, գիտե՞ս, որ նարկաման ա:
    -Չէ՜,լու՞րջ:
    -Ահամ: Դու էդքանից հետո ո՞նց կլինեիր:
    ------------------------------------------------
    -Քեզ մեր տուն հարս կբերենք, էլ Թերեզից չես գնա էն կողմ:
    -Հակոբը թիթիզիկներին ա սիրում:
    -Հա՞, բախտս չբերեց,-ծիծաղում եմ:
    --------------------------------
    -Գիտե՞ս, որ քեզ շատ եմ սիրում,- ինձ ամենաառաջինը գրկեց, համբուրեց,- համ էլ շնորհակալ եմ գրքի համար, շատ հաճույքով եմ կարդում:
    -Ինչ անսովոր ա Նանեին ճաշ եփելուց տեսնելը:
    -Էլ ,մի:
    -Աղը կլցնե՞Ք
    -Վերջում կասես նորից լցնեմ:
    -Իմ եփած բորշից կուտե՞ս,- կաղալով մոտեցավ ու ինձ բորշ լցրեց: ԿԱրմիր չէր, գազարագույն:
    -Ինքը ոչ մեկին ճաշ չի լցնում, քեզ լցրեց:
    -Ըմմ, շատ համով էր:Իմ եփածից փորձեք:
    -Բա ջուրը ո՞նց թափեցիր:
    -Չեմ թափել, սաղ ներսը քաշեց:
    -Ը՜, էդքան եփելա՞:
    -Դե չէի ուզում քեզ կանչեի:
    ----------------------------------------
    *մանր-մունր
    *տպավորված
    Վերջին խմբագրող՝ enna: 15.12.2013, 22:29:

  24. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (15.12.2013), Sambitbaba (30.12.2013), Smokie (16.12.2013), Արամ (15.12.2013), Նաիրուհի (17.12.2013), Նիկեա (06.10.2014), Փոքրիկ շրջմոլիկ (16.12.2013)

  25. #13
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իհարկե, մարդկանց ըստ փողի դասավորելը առնվազն մեղք է, բայց էդ մեղքը ծածկելու համար միշտ մի պատճառ գտնում էի ու արդարացնում նրան, այս անգամ արդեն համբերությունս հատել է, ես էլ չեմ կարում արդարցումներ գտնեմ նրա համար ու ասեմ, որ ինքը լավ մարդ է:
    -Չէ՜, մեզ մոտ էսպիս բաներ չկան,- ասում է նրա հակապատկերը:
    Ես սիրեցի էդ հակապատկերին ավելի շատ, քան մյուսին: Հակապատկերը ավելի խորը, ավելի գեղեցիկ դուրս եկավ: Շնորհակալ եմ նրան:
    *Ինձ թվում է ես մարդկանց չափից դուրս լուրջ եմ ընդունում, անգամ ինձ թվում է իրենք չեն էլ նկատում, որ իրենց ամեն մի շարժման մասին ես մի քանի օր մտածում եմ: Ի՞նչ արած...*
    Ինչի՞ միշտ էնպես է ստացվում, որ ես պիտի ընտրություն կատարեմ երկու մարդկանց միջև: Իմ ընտրած մարդիկ միշտ հակապտկերներ են ու միշտ պատերազմի մեջ են, ես իրենց մեջ տեղում կանգնած չգիտեմ գնամ ա՞ջ,թե՞ ձախ, ախր երկուսն էլ ինձ համար հավասարապես թանկ են:
    Էտպիսի պատերազմներից հետո ես սովորաբար մենակ եմ մնում, գուցե ճիշտը մենակ մնալն է: Գնալով համոզվում եմ դրանում, որովհետև մենակ մնալուց ինքդ քե ավելի քիչ ես կորցնում, իսկ էնպես՝ ամեն անգամ մարդկանց հետ շփվելուց, դու կորցնում ես քեզնից ինչ-որ մասեր, փոքր մասեր, բայց կարևորը դի մի օր զգում ես, որ դու դատարկ ես:

  26. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Rhayader (23.12.2013), Sambitbaba (30.12.2013), Smokie (30.12.2013), Նաիրուհի (31.12.2013), Ուլուանա (22.12.2013)

  27. #14
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    -Գալի՞ս ես:
    -Հա, քիչ հետո կհասնեմ:
    -Լու՞րջ: Ինչի՞ ես համաձայնվել:
    -Դե եթե դու համաձայն ես, ես ինչի՞ չհամաձայնեմ:
    <<Գրողը տանի>>-մտածեց նա, երբ տեսավ, որ դուռը փակ է: Նորից հետ եկավ, բանալին վերցրեց:Թեթև էր հագնված, բայց դեռ սառանամանիքը չէր զգում:
    -հը՞ Նան, գնու՞մ են:
    -Ահամ, սպասի, ուզում եմ տեսնեմ:
    -Ներս մտի:
    -Զանգեց:
    Վերցրեց հեռախոսը, անհասկանալի ինչ-որ բաներ խոսեց:
    -Նան, հետս արի լի:
    Բարձրանում են, երկրորդը դողում է:
    -Պինդ բռնի ձեռքիցս լա՞վ:
    -Ստեղից մենակ գնա
    -Խնդրում եմ:
    Մյուսը հետ եկավ, իսկ երկրորդը շարունակեց: Աարգ-արագ քայլեց, անգամ չնայեց ոտքի տակ սառույցին: Վարդի թփի կողքով անցնելիս փշերից մի քանիսը խրվեցին հագուստի մեջ: Առաջ շարժվեց, չմտածեց ո՛չ շորի, ո՛չ էլ էլ ավելի ահավոր սառույցին:
    -Արագ արի,մրսում եմմմ:
    -Քեզ ո՞վ էր ասում էսքան թեթև հագնվես:
    -Վերջապես եկար:
    -Եկա:
    -Սիրունա չէ՞ երկինքը
    -Հա՜, ընդեղից երկինք չի երևում:
    -Որտե՞Ղ ես մնում:
    -Ասեմ էլ չես իմանա:
    -Աաաա, մարդդդդ:
    Մի րոպե ստեղ կանգնեմ, -ասաց ու անցավ պատի խորքը,-հիմա ինձ տեսնու՞մ ես:
    -Հա:
    -Չէ՛, դու էն աղջկա տեսանկյունից նայի:
    -Աղջիկ չի, տղայա:
    Ինքը լավ գիտեր, որ աղջիկ է, անգամ անունը գիտեր, ուղղակի չաղությունը ծածկել է նրա աղջկական մարմինը ճարպի տակ:
    -Տանը ինձ վրա խոսում են, գործ չեմ անում:
    -Դե անտաղանդ ես:
    -Ես էլ ուրիշ հարցերում են տաղանդավոր:
    -Ո՞ր հարցերում:
    -Դե իմ տաղանդը թաքնված ա:
    -Հա դու թաքնված անտաղանդ ես:
    -Զզվաանք,զզվաանք,- գոռում է ու մի քանի անգամ թույլ խփում,- Հեսա գնամ օլիմպիադայի:
    -Օհո՜, մեկա դու անտաղանդ ես:
    -Դու էլ պակասը չես, ինձ նման անտաղանդին ես հավանել:
    Տեղից թռաավ:
    -Սալյուտ էր, ի՞նչի ես վախենում:
    -ԱԱա, ես զզվում եմ, սալյուտից էլ Նոր տարուց էլ, ամեն ինչից:Չէ, իրականում ես կյանքը զզվելեւ չափ շատ եմ սիրում:Ասու՞մ ես փիլիսոփայությունից հեռու՞ ես:
    -Դե չէ:
    -Վերջին անգամ ե՞րբ ես գիրք կարդացել:
    -Մեկ ամիս առաջ:
    -Ո՞րն է քո սիրելի գիրքը:
    -Ես գրքերը չեմ բաժանում էդ բաժիններին:
    -Սիրելի ֆիլմը:
    -Նաչալը:
    -Զգու՞մ ես նորից ենք ծանոթանում:
    -Մի րոպե, բայց դու ի՞նչ փիլիսոփայող ես, որ վերջին անգամ մեկ ամիս առաջ ես գիրք կարդացել:
    -Դե ժամանակ չկաաա:
    -Իիի, ինձ մոտ էլ չամանակ չկա, բայց ես գիշերը ժամը հինգից ութը կարդում եմ:
    -Ես էդ ժամերին քնում եմ: Ես նորմալ մարդ եմ:
    -Իի, քո ասելով ես աննորմա՞լ եմ:
    -Ինձ թվում ա դա նորություն չի:
    -Աա, էտպե՞ՍՍսս:
    -Մրսուււմ եմմմմմ:
    -ԸԸը, հլը ինձ տես:
    -Դու, որ հիվանդ լինեիր կհասկանայիր ինձ: Տաքություն ունեմ:
    -Իսկ ո՞Վ ասեց ես հիվանդ չե՞մ:
    -Ի՞նչ հիվանդ ես է:
    -Իմն էլ հոգիս ա ցավում:
    -Հա՛,քո հոգին հիվանդ ա, ավելի կոնկրետ դու հոգեկան հիվանդ ես:
    ---------------------------------------------------------------------
    ամենակարևորը՝
    *ոչինձհետեղածներկակամանցյալ/կարևորչէ/
    Վերջին խմբագրող՝ enna: 29.12.2013, 23:05:

  28. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (11.01.2014), Sambitbaba (30.12.2013), Նաիրուհի (31.12.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (30.12.2013)

  29. #15
    խշշշ... enna-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2013
    Հասցե
    Tardis
    Գրառումներ
    1,535
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    կյանքը մի քանի շաբաթ.
    Աչքիս չգիտեմ ինչով մի հարված եկավ: Բացեցի, փոքր եղբայրս էր: Ժպտաց, չհամարձակվեցի ջղայնանալ: Նորից քնով անցա ու նորից մի հարված, այս անգամ՝ գլխիս: Աչքերս բացեցի, փախավ: Տեղիցս վեր թռա.
    -Ժամը քանի՞սն է:
    -Տասը,- հանգիստ պատասխանում է մայրս:
    -Գրողը տանի, ես պարապունքի եմ:
    -Մամ, ստացվում է հեռախոսիս ժամը սխա՞լ է,- կողքից արձագանքեց քույրկս,-իմով 9-նն է:
    Մայրս գնաց սենյակ, նայեց ժամին, իրոք ինն էր: Շունչ քաշեցի, մի քանի րոպե պառկած մնացի: Չգիտես ինչի ուզում էի, որ պարապունքը հետաձգվի, մի քանի րոպե մտքիս մեջ ջղայնանում էի հետս պարապունք եկողների վրա, նրանք էին ժամը դրել, իսկ ես հոգնեցի ինչ-որ բան ասել:
    Պարապունքին բոլորը նյարդերիս ազդում են: Մեկը մյուսից դատարկախոս են ու գոռոզ: Ես պարապունքին լռում եմ այնքան, մինչև բոլորը ձայնները կտրում են, կտրում են, որովհետև միջինից բարձր խնդիրներում նրանք բթանում են: Այդ պահը իմ սիրելին է.
    -Ես գամ գրե՞մ,- ասում եմ ու մոտենում գրատախտակին:
    Ես համոզված եմ ՝ նստածներից ոչ ոք չի ուզում՝ խնդիրը գրեմ,բայց հո ես լուծումը տեսել եմ նոր մոտեցել գրատախտակին: Գրում եմ նստում, դեռ մի քանի վայրկյան լռություն է տիրում: Գրածս չեն հասկանում, հետո դասատուն մի բառ է խոսում և իրենք սկսում են հասկանալ: Մտածում եմ, երևի ես էլ եմ այդպիսին եղել մի ժամանակ:
    Չէ՛, բայց միևնույնն է ես ամբողջ պարապունքին չեմ դատարկախոսել, ինչպես իրենք են անում: ՊԱրապունքի կեսում հիշեցի, որ երեքին ուրիշ տեղ ունեմ գնալու: Տրամադրությունս սարսափելի ընկավ: Հետս մի աղջիկ է պարապունքի գալիս , ինձ համար խելացի է, չնայած ուսուցչի հարց տալուց շփոթվում է ու չի պատասխանում, ես միևնույն նէ նրան խելացի եմ համարում: Բնավորությամբ էլ կարելի է ասել կարգին մարդ է: Նրա հետ կարելի է անկեղծ լինել, ինքն էլ անկեղծ է, անկապ-անկապ չի խոսում: Պարապունքից հետո կես ժամի չափ մայթում կանգնած զրուցում էինք Ես նրան պատմեցի գնալուս տեղի մասին, ինքն էլ այդ մարդու մասին կիսում էր իմ ունեցած կարծիքը:
    Երեսուն րոպեի ճանապարհ էր մեր տնից մինչև այն գարշելի վայրը: Երեքին տաս պակաս ես համակարգչի դիմաց էի , դիտմամբ երկարեցնում էի գնալուս ժամանակը:Մայրս ջղայնացած.
    -Արդեն երեքին տաս է պակաս,վեր կաց տեղիցդ:
    Ստիպված վեր կացա: Ցրվածությանս ու անտարբերությանս պատաճռով երկու անգամ ճանապարհի կեսից հետ եկա, որոշ բաներ վերցնելու:
    Շնորհավորեցի բոլորի Ամանորը և զգացի, որ այնքան էլ չեմ զզվում նրանցից: Մի քանչ րոպե հետո նորից բոլորից զզվեցի :Ես սարսափելի ձանձրանում էի, երբ նրանք դանդալոշի նման գրում էին: Բացեցի հեռախոսս, մի քանի էջ կարդալուց նկատողություն արեց: Այդ ժամանակ ես նրան ավելի շատ ատեցի: Ահավոր կոմպլեքսավորվում եմ տեղի միջավայրից, մեկը մյուսից ձևավոր ու հիմար են: Ճանապարհին այդքան էլ վատ չէր, ես փորձեցի նրանց նմանվել, կարծում եմ ինձ մոտ մի քիչ ստացվեց դա:

  30. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    keyboard (11.01.2014), Sambitbaba (13.03.2014), Smokie (11.01.2014), Վոլտերա (11.01.2014)

Էջ 1 6-ից 12345 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Լուսնի լրիվ խավարում
    Հեղինակ՝ Morg, բաժին` Երկիր մոլորակ
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 16.06.2011, 11:38
  2. Լուսնի խավարում 31.12.2009
    Հեղինակ՝ Artgeo, բաժին` Դեսից - Դենից
    Գրառումներ: 6
    Վերջինը: 03.01.2010, 02:53
  3. Զրույց Լուսնի հետ
    Հեղինակ՝ Moon, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 217
    Վերջինը: 25.06.2009, 00:38
  4. Արձակ. Լուսնի ճանապարհը...
    Հեղինակ՝ Moon, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 2
    Վերջինը: 07.02.2009, 00:57
  5. Սիրո փոխակերպում լուսնի ստվերում
    Հեղինակ՝ cardinal, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 2
    Վերջինը: 17.04.2008, 18:44

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •