Եթե ես հայտարարեի, որ Երկրի ու Մարսի միջև էլլիպտիկ շրջագծով չինական թեյաման է թռչում, ոչ ոք չէր կարողանա ժխտել իմ պնդումը, եթե ես բավականաչափ զգույշ լինեի, որ ավելացնեի՝ թեյամանն այնքան փոքր է, որ ամենահզոր աստղադիտակներն էլ չեն կարողանա այն հայտնաբերել: Բայց եթե ես իսկապես դա ասեի, այն անտանելի վարկած է մարդկային տրամաբանության համար, որն այն կկասկածի, ու ինձ արդարացիորեն կասեին, որ ես հիմարություն եմ խոսում: Եթե, իհարկե, այդպիսի թեյամանի գոյությունը հաստատված լիներ հին գրքերում, սովորեցված որպես սրբազան ճշմարտություն ամեն կիրակի, մտցված երեխաների մտքերի մեջ դպրոցում, դրան հավատալուն հապաղելը կդառնար էքսցենտրիզմի նշան ու դատապարտեր կասկածողին հոգեբույժի ուշադրությանը՝ լուսավորյալ, ու ինկվիզիտորի՝ ավելի վաղ ժամանակներում:
Արէա-ի խոսքերից
Ես երբևէ չեմ ասել, որ երկնաքարն ապրում է ինտելեկտուալ կյանքով:
Մեջբերել
իրականում ջրիկացա, ու մաթեմատիկական ինդուկցիան լրիվ չի կիրառելի էս հարցում, քանի դեռ չունենք տիեզերքի գոյության անհրաժեշտ ու բավարար պայմանները մաթեմատիկական բանաձևի տեսքով, որի դեպքում կկարողանանք տեղադրել N ու N+1 արժեքները ու միանշանակ պատասխան ստանալ (N-ը պիտի ընտրվի էնպես, որ ֆիքսի տիեզերքի դիրքը մեր տիեզերքի նկատմամբ, ասենք, քառաչափ տարածական պլաստում կամ այլ կերպ): Բայց բավարար հիմք ա հիպոթեզ առաջ քաշելու համար:
Երևի թե էսքանով մեր բանավեճը սպառվում ա, բայց մի քանի «մութ» պահ կա, որ պետք է բարձրաձայնեմ: Հասկանում ե՞ս Սամ, ես դեմ չեմ, ոչ մի բանի դեմ չեմ, դեռ ավել, ցանկացած նոր բան որ լսում եմ, ինքս եմ ուզում դրա մեջ տրամաբանություն գտնեմ, չէ ո՞ր եթե բոլորս տեղում դոպենք, ապա ոչ մի հայտնագործություն, ոչ մի նորություն չի լինի: Ես ընտրել եմ ուղղի ու դրանով եմ շարժվում, բայց դա անբեկելի չէ , եթե մեկը պատահի, որ ինձ ավելի լավ ուղղի առաջարկի ու բավականաչափ պատճառներ բերի իմ ուղղուց շեղվելու, ինչու ո՞չ, կշեղվեմ: Սամ մեկ էլ մի խնդրանք, ես նույն Արամը չեմ, նույնիսկ էդ Արամից մի նշույլ անգամ չի մնացել, 3 տարի անցել ա, կյանքիս կարևոր 3 տարիները ու ոտից գլուխ փոխվել եմ, իսկ էդ գրածիս համար համարձակություն ունեմ հիմա քեզնից ներողություն խնդրեմ, քանի որ «առանց հասկանալու» եմ որակել գրածդ: 
Էջանիշներ