Հավաքածու մրցույթ – 5. «Հոգեբանական թրիլլեր» (քվեարկություն և քննարկում)

[Վոլտերա]

Վերջ գնացի քնելու

[ivy]

Ախ, ախ, ախ, հիվանդ հոգու շշուկ դառնամ ես, նա արդեն երկու ձայն ունի...
Սպանեք գրականությունը, սպանեք

[impression]

Մի փոքր երջանկություն - նստած մինչև հիմա թրիլլ եմ լինում....
բան չունեմ ասելու, բացի նրանից, որ լավը չէր

[StrangeLittleGirl]

ՎերաԴԱՐՁներ - առաջին ռեակցիաս. նախկին Հավաքածուներից մի պատմվածք հիշեցրեց: Ընդհանուր առմամբ, լավ էր գրած, տեղ-տեղ շատ հավես արտահայտություններ կային, բայց դե չէ էլի, չէ, համոզիչ չէր: Չհամոզեց հեղինակը: Ու էլի նույն բանը կասեմ, ինչ նախորդի մասին. մի բանի մասին գրելիս պետք ա դրա մասին գաղափար ունենալ: Ախր ո՞նց կարելի ա հոդվածն ու պատմվածքը շփոթել, դրանք լրիվ տարբեր ժանրեր են: Ու մեկ էլ տենց էլ չհասկացա, թե ինչու խմբագիրը չտպագրեց:

Ժո՛ղ, հոգեբանական թրիլլեր չի նշանակում ինչ-որ անհասկանալի բաներ խառնել իրար, հրամցնել ընթերցողին, ոնց հասկանա, հասկանա:

[StrangeLittleGirl]

ՀԻՎԱՆԴ ՀՈԳՈՒ ՇՇՈՒԿՆԵՐ - էս ի՞նչ էր: Որոշակի հանգամանքներից ելնելով որևէ քննադատական խոսք չեմ ասում, բայց խիստ հետաքրքրված եմ հեղինակի անձով: Եթե կցանկանա զրուցել, ես պատրաստ եմ:

[Շինարար]

Շին, հա, ի՞նչ ա էղել, թող էդ մարդն էլ հանճարեղ համարի: Հա, թինեյջերների համար ամեն ինչ սև ու սպիտակ ա, մոխրագույն չեն տեսնում: Բայց ինչու՞ ես դու ուզում, որ մարդը միանգամից դուրս գա էդ տարիքից: Թող հանճարեղ համարի, ի՞նչ կա դրա մեջ, դա էլ իրա գործն ա: Ի դեպ, Պիկասոյի անուն տվեցիր: Լիքը արվեստասերներ Պիկասոյին զիբիլ են համարում: Դե արի ու մի ասա:

Ուֆ, գնամ մյուսները կարդալու:

Բյուր, մեղա քեզ, էդ ինչ մի տենց վրդովվեցիր, ես նենց խաղաղ տոնով էի գրել իմ գրառումը, էդ էլ իմ կարծիքն ա: Մարին էլ շատ սիրուն պատասխանել էր, ինչը ինձ հույս ա տալիս, որ հետագայում մենք էլի զրույցի կբռնվենք: Դու չափազանց սուբյեկտիվ մարդ ես, Մարին չլիներ, մեկ ուրիշը մեկ ուրիշ ստեղծագործության մասին գրած լիներ, որը ենթադրենք դու էլ հավանած չլինեիր, դու ոչ թե իմ պես կփորձեիր քո մոտեցումը ներկայացնել, այլ շատ անտակտ բաներ կասեիր: Ու դու լավ գիտես, որ էդպես ա: Ծիծաղելի ա, երբ ինձնից, իմ կարծիքից էդպես վրդովված տոնով մարդ եք պաշտպանում, էսքան ժամանակ ոչ ոք չի տուժել զարկից իմ բազկի:

Եթե մի քիչ Պիկասոյի անցած ուղին ուսումնասիրած լինեիր, կիմանայիր Պիկասոն ինչից ա սկսել ու ինչի ա հասել, իրան չհավանել կարելի ա, ո՞վ բան ասաց:

Զիբիլ բառը շատ տգեղ բառ ա, Բյուր ջան, ոչ թե զուտ իմաստով, այլ անբարեհունչ ա նաև` զուրկ գեղարվեստականությունից:

[impression]

Ամարիլիս - վատը չէր, գուցե քվեարկեմ

[ivy]

Ամարիլիս - վատը չէր, գուցե քվեարկեմ

Լիլ, դու ո՞նց ես հասկացել վերջը:

[ivy]

ՎերաԴԱՐՁներ - առաջին ռեակցիաս. նախկին Հավաքածուներից մի պատմվածք հիշեցրեց: Ընդհանուր առմամբ, լավ էր գրած, տեղ-տեղ շատ հավես արտահայտություններ կային, բայց դե չէ էլի, չէ, համոզիչ չէր: Չհամոզեց հեղինակը: Ու էլի նույն բանը կասեմ, ինչ նախորդի մասին. մի բանի մասին գրելիս պետք ա դրա մասին գաղափար ունենալ: Ախր ո՞նց կարելի ա հոդվածն ու պատմվածքը շփոթել, դրանք լրիվ տարբեր ժանրեր են: Ու մեկ էլ տենց էլ չհասկացա, թե ինչու խմբագիրը չտպագրեց:

Ժո՛ղ, հոգեբանական թրիլլեր չի նշանակում ինչ-որ անհասկանալի բաներ խառնել իրար, հրամցնել ընթերցողին, ոնց հասկանա, հասկանա:

Բյուր, բայց հոդված չէր էդ ստեղծագործությունը, այլ հենց պատմվածք:
Ու ոչ էլ անհասկանալի բաների խառնուրդ էր:

[Mephistopheles]

Պիկասսոյին բան չասեք… Պիկասսոյին չհավանելը հենց ընենց պնդում չի կարա լինի…

[impression]

Ֆագո - ոչինչ, էլի վատ չէր
մնաց մի հատ
ոչ մի պատմվածք չկա մինչև հիմա, որ ասեմ՝ կպել ա ինձ, հուզվել եմ, մի բան եմ զգացել
եթե վերջինն էլ եղանակ չփոխի, կքվեարկեմ բոլորի օգտին, այսինքն՝ ոչ մեկի

[Վահե-91]

4-ն ու 6-ը աչքիս նույն մարդն ա գրել․․․

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, մեղա քեզ, էդ ինչ մի տենց վրդովվեցիր, ես նենց խաղաղ տոնով էի գրել իմ գրառումը, էդ էլ իմ կարծիքն ա: Մարին էլ շատ սիրուն պատասխանել էր, ինչը ինձ հույս ա տալիս, որ հետագայում մենք էլի զրույցի կբռնվենք: Դու չափազանց սուբյեկտիվ մարդ ես, Մարին չլիներ, մեկ ուրիշը մեկ ուրիշ ստեղծագործության մասին գրած լիներ, որը ենթադրենք դու էլ հավանած չլինեիր, դու ոչ թե իմ պես կփորձեիր քո մոտեցումը ներկայացնել, այլ շատ անտակտ բաներ կասեիր: Ու դու լավ գիտես, որ էդպես ա: Ծիծաղելի ա, երբ ինձնից, իմ կարծիքից էդպես վրդովված տոնով մարդ եք պաշտպանում, էսքան ժամանակ ոչ ոք չի տուժել զարկից իմ բազկի:

Եթե մի քիչ Պիկասոյի անցած ուղին ուսումնասիրած լինեիր, կիմանայիր Պիկասոն ինչից ա սկսել ու ինչի ա հասել, իրան չհավանել կարելի ա, ո՞վ բան ասաց:

Զիբիլ բառը շատ տգեղ բառ ա, Բյուր ջան, ոչ թե զուտ իմաստով, այլ անբարեհունչ ա նաև` զուրկ գեղարվեստականությունից:

Շին, արխային, Պիկասոյի կենսագրությունն էլ լավ գիտեմ, ստեղծագործական փուլերն էլ, բայց ԿԱՆ արվեստասերներ, որ իրան զիբիլ են համարում (ես չէ, ինքը իմ սիրած նկարիչներից ա):

Ու հա, սուբյեկտիվ եմ, Մարիին շատ եմ սիրում մեկ, երկրորդ դեռահասներին միշտ էլ պաշտպանում եմ: Եթե ասենք էդ նույն բանը Իմպոն գրած լիներ, ունքերից կկախվեի:

Բյուր, բայց հոդված չէր էդ ստեղծագործությունը, այլ հենց պատմվածք:
Ու ոչ էլ անհասկանալի բաների խառնուրդ էր:

Դե սաղ հարցն էն ա, որ տեքստի մեջ մեկ դա հոդված ա անվանում, մեկ՝ պատմվածք: Հեղինակն ինքն էլ չի կողմնորոշվում ինչ ա:

Պիկասսոյին բան չասեք… Պիկասսոյին չհավանելը հենց ընենց պնդում չի կարա լինի…

Մեֆ, ես չեմ ասում, բայց ասողներ կան, գնա իրանց հետ կռիվ արա:

[StrangeLittleGirl]

Դեպի լուսինն եմ կարդում

Կարևոր չէ, որ ոմանք եղել են բժիշկ, լավ մարզիկ, համալսարանի դասախոս, կամ էլ պարզապես հասարակ բանվոր. հոգեկան հիվանդ լինելը այժմ բոլորին նույնացրել է իրար

Լավ էլի մարդիկ, լավ էլի Ախր եթե մի թեմայով գրում եք, եթե չեք տիրապետում էդ թեմային, կա՛մ լավ ուսումնասիրեք, կա՛մ ուղղակի մի գրեք, շատ եմ խնդրում, մի՛ գրեք: Իմ լացն էկավ էս նախադասությունից:

[Mephistopheles]

Մեֆ, ես չեմ ասում, բայց ասողներ կան, գնա իրանց հետ կռիվ արա:

Հասկանում եմ Բյուր ջան, ուղղակի էդ ասողները հույսով եմ բավականին հիմնավոր բացատրություն ունեն… թե չէ ամեն ինչ էլ կարան ասեն…