Մի ժամանակ մտածում էի՝ մենակ եմ ատելի մոլորակում, լքված, ոչ ոք չի հասկանա, ոչ ոք չի զգա այն, ինչ զգում էի... կարոտում էի իմ հորինած մոլորակն ու անգամ փոքրի իշխանի քաջությունը չունեի՝ օձի հետ դաշինք կնքելու: Հիմա արդեն կան մարդիկ, ովքեր կապում են ինձ այս մոլորակին: Իմ նման այլմոլորակայիններ կան... Մարի, շնորհակալություն, որ կաս... ամուր-ամուր գրկում եմ...
Էջանիշներ