Վիշապ-ի խոսքերից
Կանոնների մեջ մենակ էսքանը գտա`
Հայաստանում ճանապարհների վրա հեծանվորդների համար առանձին գոտի գրեթե չի նախատեսված և առհասարակ հեծանվորդների անվտանգության համար որևէ ԲԱՆ չկա նախատեսված։ Հետևաբար պետք է թքել կարգի վրա ու հնարավորինս քշել ճանապարհներից ու կատաղած վարորդներից հեռու։
Հեծանվավազքը քչից շատից անվտանգ կլինի միայն ուղեկցող մեքենաներով` դիմացից ու հետևից։
Մայթերով հեծանիվ քշելու համար հազիվ թե տուգանեն, բայց դե հետիոտների վրաերթ չանելու համար պիտի ծայրահեղ զգուշ քշես։ Մի խոսքով ճանապարհային հեծանվի կայֆը ստանալը զոռ ա։
Մի հատ լավ տարբերակ կա` քշել կիրակի առավոտ շուտ (ասենք 7:00-ից) երբ բոլորը քնած են։ Երկու ժամում մի 40–50 կմ կարելի է հանգիստ տժժացնել, համ էլ շոգ չի։
Ստեղ (Կալիֆոռնիայում) ես տենց էլ անում եմ, չնայած լիքը հեծանվային գոտիներ կան, բայց մեկ է, պիկ ժամերին վախենալու է քշելը։ Կիրակի օրերին ոստիկանությունը որոշ փողոցներ մեքենաների համար փակում է, որ էնտեղ հեծանիվ քշեն։
Մերսի շատ: Սրանից հետո արդարացում կունենամ մայթով քշելու: Բայց նայի, ձեզ մոտ հեծանիվը տրանսպորտի միջոց չի, չէ՞: Թե չէ կիրակի առավոտ գիշերով քշելու իմաստը ո՞րն ա: Այ իմ անհանգստությունն էդ ա, որ մոտակա ժամանակներս Երևանում հեծանիվը չի կարա տրանսպորտի միջոց դառնա, որովհետև կախված ենք լինելու փողոցների դատարկությունից ու մի շարք հանգամանքներից:
Մեջբերել
Էջանիշներ