Ես որ նոր էլ սկսել քշելը, խնդիրներ ունեի բարձր նստատեղի հետ: Դե ես էլ եմ փոքրիկ-մոքրիկ, մի կերպ թռնում էի նստում, բայց երբ կամիր լույսի տակ կանգնելու անհրաժեշտություն էր լինում, իջնում էի հեծոյից ու հետո նորից նստելը մի պատմություն էր դառնում:Սկզբի համար խորհուրդ կտամ նստատեղը մի քիչ իջացնես, որ փողոցում քեզ վստահ զգաս, հետո ժամանակի հետ կսովորես: Չափերը շատ կարևոր ա, բայց ամենալավ տարբերակը մի հատ փորձելն ա,եթե զգում ես, որ հարմարավետ ա ուրեմն ինքնա:
Լեռնային հեծանիվով ես ինձ ավելի անվտանգ եմ զգում: Իմ հեծանիվը հազիվ 5 փոխանցում ունի, ու եթե Կիևյանի նման փողոց ա լինում, կամ մի կերպ եմ բարձրանում, կամ էլ ես չեմ կարողանում: Լավ փոխանցման համակարգ ունենալը լավ բան ա: Եթե միշտ հետդ պայուսակ կամ այլ իրեր ես ունենալու մի հատ հեծոյի զամբյուղ էլ գնի, շատ հարմարավետ ա դրանով: Ու կողպեքն ա կարևոր, որ չգողանան, իսկ ավելի ճիշտ՝ գողանալը դժվար լինի:
Լավ հեծանիվ քշողին յուբկան չի խանգարում, մենակ սիրունացնում ա
Մեկ էլ մի հարց. Երևանում օգտագործված հեծանիվներ չե՞ն վաճառում: Սկզբի համար կարելի ա էժան գնով մեկը գնել ու դրանով սովորել:
Մեջբերել
Էջանիշներ