շներից սարսափում եմ
եթե ընկերներս շուն ունեն, ես որ գնում եմ իրանց տուն, շանն աքսորում են, որ ես հիստերիկայի մեջ չընկնեմ
բայց էս վերջերս մի քիչ դրական փոփոխություն կա, օրինակ Կիտայի Լոկիի հետ իրար սիրում-միրում ենք, բայց հենց Կիտան դուրս ա գնում սենյակից ու ես էդ անկանխատեսելի երևույթի հետ մնում եմ մենակ, սիրտս կանգնում ա
կամ ասենք ivy-ի քրոջ շունը: շատ քաղաքավարի ու բարեհամբույր շուն ա, լրիվ վստահ եմ, որ կյանքում վնաս չի տա: բայց հենց մենակ էն, որ ինքը շուն ա, հերիք ա, որ դիսկոմֆորտ սկսվի մոտս: չնայած հիմա շատ եմ սիրում, որ գալիս քսմսվում ա, հավես ա:
իսկ մեր բակի շները ուղղակի պատճառն են էն բանի, որ իմ մեկն էրկու չի դառնում: որտև դրանց ահից ես երեկոները տաքսիով եմ տուն գալիս, եթե մթնած ա լինում արդեն, որ հանկարծ դրանց չռաստվեմ:
ահավոր վիճակ ա
Մեջբերել
Էջանիշներ