10 ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, . Աշխատանքի նկատմամբ հայը հատուկ վերաբերմունք ունի: Լինելով Մոլորակի վրա առաջին հողագործ ցեղի ներկայացուցիչ, լեռնային ու ժայռոտ բնապատկերի պայմաններում նա իր մեջ մշակել է նույնպիսի՝ այդ ժայռերի նման բարձր ու ուժեղ, դժվարությունները համառությամբ հաղթահարելու հատկություններ: Այլ ճանապարհ նա չուներ: Այդ պատճառով հայի բնավորությունը՝ ճակատագրին հաղթող աշխատավորի բնավորություն է, որտեղ համարվում է, որ «տղամարդը նա է, ով շատ է աշխատում»:
Կապիտալիզմի (կապիտալի) դարաշրջանի և սովետական տիպի սոցիալիզմի գալը թույլ տվեց պորտաբույծային՝ ուրիշի հաշվին ապրելուն հարմարված պոպուլյացիաների ամբողջ շերտեր աճելու: Նշված դարաշրջանների հետ մեկտեղ, հասարակության կոնկրետ ենթաշերտերի միջոցով, ծնվեց նաև ինքը՝ պորտաբուծության «փիլիսոփայությունը»:
Հայի պատվի խնդիրն է դաստիարակել իր երեխաներին աշխատելու ընդունակ և հաղթելու համառ աշխատանքի միջոցով, ինչպես բարձր հավատքի մեջ:
Աշխատանքին անընդունակ դաստիարակված անձը՝ անլիարժեք է և պորտաբուծաբարո: Մարդկային լինելիության այդ մութ խորքերից մակերես են դուրս սողում տարրեր, որոնց միակ հնարավորությունը, աշխատանքին անվարժ լինելու պատճառով, դառնում է ինքնահաստատող ցանկություն հասարակության մեջ պատվաբեր ներկայություն ունենալ և այդպիսի մարդկանց անզուսպ ձգտումը՝ գրավել հրամանատարական պաշտոններ: Նրանք, հասկանալով իրենց արատավորությունը, հավաքվում են երամներով, որտեղ իրենց համար հեշտ է ապրել և հաղթել: Այդպիսի էրամները կանգնում են հայրենասիրական առաջնորդների ճանապարհին, որոնք ծնված են համայնքի, կոլեկտիվի, Ազգի հաջողությամբ ապրել: Նրանք կոռուպցիայի, որպես իրենց օգտին բնակչության ամբողջ շերտերից աշխատանքի և էներգետիկայի կորզման երևույթի, սոցիալական հիմքն են: Ըստ էության, այդ կորզումը նրանց համար ապրելու նույնպիսի միակ հնարավորությունն է, ինչպիսին աշխատավորի համար աշխատելն է:
Եթե պետության շահերի համար (իհարկե, դաստիարակությունից բացի) անհրաժեշտ է անձի ճանաչումն ու ստուգումը ըստ աշխատանքի նրա ընդունակության, որպես շահավետ և անհրաժեշտ գործ, ապա հայկական պետականության հակառակորդների համար պորտաբուծության հակումներ ունեցող անձանց նույնպիսի բացահայտումն ու պետական պաշտոնների առաջ քաշելը դառնում է Ազգի ստրկացման և կազմաքանդման կամ մրցակցին զբաղեցրած դիրքերից ետ շպրտելու զենք:
Այդ պատճառով անձի նույնականացումը ըստ աշխատանքի նրա ընդունակության դիրքորոշում է ինչպես Հանրապետության քաղաքացու, այնպես էլ հայրենասերի: Առողջ, ուժեղ, գեղեցիկ մարդկանց համար պատիվ հասկացությունը և աշխատանքը անբաժանելի են: Կամ, ինչը նույնն է, իրենց մեջ պատիվը և աշխատանքը միավորած մարդիկ, արդեն ինքնըստինքյան առողջ են, ուժեղ և գեղեցիկ:
Էջանիշներ