Այս հարցը կարևոր է այն առումով, որ հաճախ, վերլուծելով տարածաշրջանային հարևանների տնտեսական զարգացման տեմպերն ու հեռանկարները, որպես հակափաստարկ է բերվում այն, որ հայ հասարակությունը ունի մեծ ինտելեկտուալ պոտենցիալ։ Ի՞նչ է նշանակում ունենալ ինտելեկտուալ պոտենցիալ, ինչպե՞ս է այդ փաստը համաձայնում այն հանգամանքի հետ, որ տոտալ սակավամտությունն ու սահմանափակությունը դարձել են ոչ միայն հասարակական երևույթներ, այլ նույնիսկ արժեքներ։ Ինչպիսի՞ն է հարցի պատմական մեկնաբանությունը, ինչպիսի՞ն է ներկա վիճակը, ինպիսի՞ն է հայ ինտելեկտի ապագան։
Մեջբերել
Էջանիշներ