Երջանկության բանալիներ

[Մարկիզ]

Բոլորս էլ ինչ-որ չափվ երջանիկ ենք, ինչ-որ չափով՝ ոչ (դժբախտ բառը շատ կոպիտ է հնչում) ու ինչո՞ւ երջանկություն չհամարել այն պահը, երբ հասել ես նպատակիդ, ցանկություններիդ` ինչպիսին էլ դա լինի.
Իսկ միգուցե հենց դա էր երջանկությունը, բայց դու այն բաց թողեցիր քո պատկերացրած երջանկության որոնումներո՞ւմ.

Ես վերևի գրառումը գրելիս՝ մի քիչ էլ որպես օրինակ նկատի եմ ունեցել ինձ: Կատարյալ երջանկությունը դա լրիվ այլ զգացողությունների ամբողջականություն և վիճակ է: Եվ կրկնում եմ՝ ըստ ինձ երջանկությունը «չափելի» չէ: Այն չի լինում շատ կամ քիչ: Ես եղել եմ կատարյալ երջանիկ ու գիտեմ, թե դա ինչ է: