Ոնց որ միշտ նույն մտքերը, նույն ապրումները, նույն իրավիճակն ու հոգեվիճակը... էս առումով կարելի ա ասել, ոչինչ էլ չի փոխվում ու գնում ենք այնտեղ, որտեղից, որ եկել ենք:
Էս գրառումից, երկու ամիս հետո, գնացել եմ Մոսկվա, լավ հուշեր ունեմ: Ու հետո ուրիշ փոփոխություններ եղան... (դեռ չեմ կողմնորոշվում, լավ էր, թե՞ վատ) իսկ հետո, սպասվածից էլ, կարելի ա ասել, ավելի վատ հոգեվիճակում հայտնվեցի:
Երկար սպասված հրաշքը վերջապես տեղի ունեցավ իմ կյանքում: Կատարյալ չի, ամեն բան իհարկե, բայց նախկինից լավ ա: Հուսով եմ, որ էդ խնդիրն այլևս երբեք չի՛ լինի իմ կյանքում: Հիմա էլ, սպասեմ հաջորդ հրաշքին:
Էջանիշներ