Այժմ կարդում եմ <<Թշվառները>>,առաջին գիրքն է ,որ կլանեց ինձ:ԹԵ հետո ինչ կարծիք կունենամ չգիտեմ,բայց հիմա գոհ եմ:
*Ափսոս գիրքը չեմ կարող հիմա շարունակել,քննություններ,քննություններ....*
<<Մարդն իր վրա մարմին ունի,որ միաժամանակ և նրա բեռն է,և նրա փորձությունը:Նա կրում է այդ բեռը և ենթարկվում նրան:Նա պետք է հսկի նրան,զսպի,ճնշի և հնազանդի միայն ծայրահեղ դեպքում:Այս հնազանդության մեջ էլ դեռ կարող է սխալ գործվել,բայց այս ձևով գործված սխալը ներելի է:Դա անկում է,բայց անկում է ծնկների վրա,որ կարող է վերջանալ աղոթքով...Սուրբ լինելը բացառիկ բան է,իսկ արդար լինելը`կարգ է:Մոլորվեք,մեղանչեք,բայց արդար եղեք...Այն բոլորը ,ինչ երկրային է`ենթակա է մեղքին:Մեղքը մի տեսակ ձգողականություն ունի...>>Վիկտոր Հյուգո <<Թշվառներ>> պարոն Միրիելի վարդապետությունը:
Մեջբերել
Էջանիշներ