Բախտդ հեռվում մի' որոնիր սիրելի՛ս,
Ամեն մեկին երգ մի' ձոնիր ,սիրելի'ս,
Ոսկե ձուկը ցանցիդ մեջ չէ քանի դեռ,
Հաղթանակդ զուր մի' տոնիր,սիրելի'ս....
Հարցրու քեզ`պատին մի քար դրած կա՞ս,
Քո ուսերին հոգսի մի բեռ կրած կա՞ս,
Շատ ես սիրում մրգեր`անուշ,քաղցրահամ,
Սակայն կյանքում գոնե մի ծառ ջրած կա՞ս:
Լիպարիտ Սարգսյան
Ինձ դուր է գալիս այս բանաստեղծությունը,այս տողերի մեջ կոչ կա....Անընդհատ կարող եմ կարդալ և չհոգնել....
Մեջբերել
Էջանիշներ