agels44.gifԱմառվա վիշտը հավետ մեր սրտում է.
Աշնանը անձրևը քշում տանում է,
Ձմռանը ձյան պես հալչում գնում է ,
Գարնանը ծաղկի պես թառամում կորչում է,
Իսկ ամռան վիշտը հավետ մեր սրտում է...Էննա Ադոլի
կարդացել էի, ինձ դուր են գալիս Ձեր գրվածները, ոչինչ չեմ ասի...
Նեղվելու կարիք չկա, ամեն ինչ միանգամից չի լինում, դեռ շատ ժամանակ է պետք...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է. Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Էջանիշներ