Հատուկ շնորհ ունեմ երևի, որ մագնիսական ձգողությամբ ինչ-որ անհավանական բաներ եմ քաշում դեպի ինձ: Տարօրինակ է, չէ՞:
«Միայն ես եմ» -ի շարքը կարող եմ երկար թվարկել...
Միայն ես եմ երևի, որ չի ուզում հայտնվել «Թեմայից դուրս...» բաժնում, բայց միշտ հայտնվում է:
Միայն ես եմ երևի, որ իսկական տուգանայինը կատակից չի տարբերում:
Միայն ես եմ երևի, որ իր էլեկտրոնային նամակի, առհասարակ՝ էստեղի ու ՖԲ-ի գաղտնաբառերը իր սիրած ու չսիրած գրողների ծնված ու մեռած թվականներն է դնում...
Միայն ես եմ երևի...էլ չթվարկեմ:
Ես այնպիսին եմ, ինչպիսին կամ ու չեմ էլ ուզում փոխվել: Շատ բաներում եմ «միայն ես» ու չեմ էլ ուզում շատերի նման լինել:
Թե ինչի՞ հանկարծ էսպես անկեղծացա, չեմ հասկանում: Ուղղակի, սիրտս էսպես ուզեց...
Հ.Գ. Ով ուզում է, թող իմ գրառումները մեջբերի...
Մեջբերել
Էջանիշներ