Երջանկության մրուրի մեջ միշտ մեծ հոգնություն կա...
Երջանկության մրուրի մեջ միշտ մեծ հոգնություն կա...
Ապեր, հերթական անգամ ապացուցեցիր, որ ես ճիշտ եմ քո հաշվով:
Հերթական անգամ զանգդ, երբ քեզ պետք էի, հերթական լեզու թափելու պրոցեսը:
Ոչնինչ ավելին:
Միշտ էլ էս ես էղել:
Պռոստը ես համառորեն չեմ նկատել:
Խորհուրդը այսբերգի երևացող մասն է, հետևանքը՝ չերևացող մասը: Էն, որ հանդիպեց Տիտանիկին...
Ցավոք, էն հարաբերությունները, որոնք քո համար պարզապես լուսավոր կետեր էին առօրյա գորշությունում, ուրիշների համար լևի լույսի անսպառ աղբյուր էին, որոնք օգտագործվում էին մինչև լարերի շիկացման աստիճան:
Գիշերվա անքնությունունից հետո արևը փրկություն ա թվում, բայց իրականում հոգեդարձ ես էղել, որ սաղ օրը տանջվես ու գիշերն էլի հոգի տաս….
Միջակությանը տեղ տվեցին և նա դարձավ ստորություն... ©
Ներկա-բացակա եմ անում ներկաս, ու մի բան բացակայում ա…
էս կյանում էնքան քամելեոն սուկինսին կա, որ էլ դու սուս... ամեն ինչ թաքնված ա գույների տակ...
Աշկիցս ընգնող մարդիկ տեղում նասմեռծ ցբխվում են…
Ա դե բոյը լավ բան ա, էլի՜…
Sent from my HTC One X using Tapatalk 2
Ես գիդեի կյանքի ուղեկիցը ամուսինն ա, պարզվում ա Galaxy S4-ն ա… ։եսիմ
Sent from my HTC One X using Tapatalk 2
Երբ ողջ գիշեր աշխատելուց հետո դիմավորում ես լուսաբացը ու նրա գեղեցկությունը քեզ այլևս չի հուզում, ուրեմն սպառվում ես արդեն…
Արևն էլի ուշացավ. ես մորթվել էի լուսաբացից առաջ….
Nadine (09.09.2013), Մինա (08.09.2013), Նիկեա (12.10.2013), Նուշություն (08.09.2013)
Երջանկությունը թվաբանություն չէ. նա հաշվից չի հանում, այլ տարրալուծում է տհաճությունները:
Tig (22.09.2013), Մինա (25.10.2014), Նիկեա (12.10.2013), Նուշություն (12.10.2013), Վոլտերա (21.09.2013)
Թվում ա, թե էս աշխարհում ձայներ երբեք չեն եղել։ Ի սկզբանե եղել ա կապույտ ու թարմության հոտ։ Հետո հայտնվում են կապույտի մեջ թրթռացող սպիտակ ծվեններ, ոսկեգույն ծոպեր, ու ծնվում ա օրը, լացի փոխարեն ժպիտը դեմքին…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ