Ճիշտ են էլի ասում, որ սև փիառից լավը չկաՉնայած իրականում ստեղ սև փիառ չկար, կային կարծիքներ, հետո վեճ, թեժ թեմա, ու էդ թեժի պատճառով վերջը կարդացի: Թե չէ ճիշտն ասած շրջանցելու էի թեման. բոլոր ստեղծագործությունները կարդալու ժամանակ չունեմ
Էնպես որ կարծում եմ հեղինակը պետք է շնորհակալ լինի բացասական կարծիք գրողներին
Լավ, անցանք բուն ստեղծագործությանը:
Լուսինե ջան, տեսնում եմ, որ գրելու շնորհք ունես: Էն, ինչ ուզում ես ձևակերպել, սահուն ու հեշտ անում ես: Պատկերներ էլ ես կառուցում: Բայց ողջ ստեղծագործությունն իմ համար համոզիչ չէր: Բարի՞ ու չա՞ր: Չհամոզվեցի: Չտեսա ոչ պատմողի չար լինելը, ոչ էլ նրա սիրելիի՝ բարի լինելը: Մենակ տեսա, որ պատմողն է իրենց էդպես անվանում: Բայց ինչի՞: Երկուսն էլ նույն հաջողությամբ կարող էին բարի լինել, նույն հաջողությամբ՝ չար, կամ՝ սովորական: Եվ ո՞վ ա ասում, որ հեքիաթում պետք է լինի չար ու բարի: Հեչ էլ պարտադիր չի: Չար ու բարին ինչի՞ համար էր, կոնտրաստի՞: Իսկապես չզգացի էդ պահը:
հ.գ. Օրագրեր բաժնում լինելու դեպքում էդ կոնտրաստի, բարին ու չարին տեսնելու մասին չէի մտածի:
Մեջբերել
Էջանիշներ