Մեր հեքիաթը

[Lusntag Lusine]

Չեմ սիրում հեքիաթներ,մեծացել եմ երևի...
Մի օր սերն այնքան հեքիաթային թվաց,որ գրեցի մեր սիրո հեքիաթի մասին:Հերոսներն էլ ես ու դու էինք:
Սխալ էր:Հետո հասկացա:
Հեքիաթներում կա չար ու բարի,երկու բարի չի լինում: Դու բարին էիր,ես չարը:Դու սիրում էիր, ես սիրելով ցավ տալիս:Փորձում էիր հասնել,բռնել ինձ-ծիծաղելով փախչում էի:Հազիվ ձեռքդ բռնում էր շրջազգեստիս եզրից,նույն վայրկյանին դուրս էր պրծնում՝ սահելով ափիցդ:
Ծիծաղում էի:Հիմա հասկանում եմ-դաժան էր:
Դու գալիս էիր դեպի ինձ, ես փախչում էի անհայտություն:



* * *


Հեքիաթի կախարդն էի:Հեքիաթի թագուհին:Դու իմ զոհն էիր,միակը,բարին, սերը:Օձի նման թունավորում էի միտքդ,խենթացնում իմ սիրո անուրջներում,ու թողնում մենակ:Ծիծաղում էի:
- Գնա՞նք դեպի արևը,-հարցրեցիր դու:
Փակեցի արևի լույսը:Մթնեց:
- ՈՒ՞ր գնանք,-հարցրի ես:
Շփոթվել էիր,մութ էր,էլ արև չկար:
- Դու խենթ ես,- ծիծաղեցի ես:
- Քո սիրո խենթը,- թախծեցիր դու:
Չտեսա թե ինչպես թախիծը կուլ տվեց քեզ:Սևացար, քամին քեզ տարավ հեռու-հեռու...Ես չտեսա…
Մեր հեքիաթի թիթեռը ես էի: Վազում էիր,որ բռնես:Փախչում էի:Վախենում էի,որ կբռնես,թևերս կպոկես,կչորացնես ինչ-որ մի գրքի մեջ ու կմոռանաս:Չէի ուզում:




* * *



Գիշերը նորից սողոսկեցի միտքդ:Քունդ կորցրեցիր:Լսում էի քայլերիդ ձայնը:Ետ ու առաջ էիր անում:
Միտքդ աչքերիդ միջով կաթում էր ափիդ մեջ:Ես երջանիկ էի:
Քո փերին էի:Վախվխելով հպվում էիր մազերիս,սիրուց միտքդ կայծակնահար էր լինում, ու ձեռքդ ետ էիր քաշում:Դու չգիտեիր որ չես ցավեցնում, ես չէի ասում:Չար էի, գիտեմ:

Հիշում եմ,երբ վերջին անգամ շրջվեցի ՝ նայում էիր ետևիցս,ու կանչող ձեռքդ դանդաղ իջնում էր:
Հանձնվեցիր:
Պարտվեցի:
Քանի պայքարում էիր,ես հաղթում էի:
Հիմա այնքան եմ հեռացել,որ էլ չեմ տեսնում քեզ:
Հիմա միայն ծիծաղում եմ:Ի՞նչ էի զգում առաջ ծիծաղելիս:Չեմ հիշում:
Սզբում տարա սիրտդ, խլեցի քունդ, հետո ողջ էությունդ:Փոխարենը ՝ սիրում էի,փախչում, վախենում: Ինչից՝ չգիտեմ:



* * *



Երբ կանգ առա ամայի տարածություն էր:Անձրևից փոսերը լճացել էին:Ոտքերս թրջվեցին:Քամի բարձրացավ,մրսեցի:
Քո հառաչանքն էր:Սարսափեցի:
Քո ներսում էի...
Ատեցի հեքիաթները սիրո մասին...

[einnA]

Հանձնվեցիր:
Պարտվեցի:
Քանի պայքարում էիր,ես հաղթում էի:

Սիրուն էր

[Մարկիզ]

Մեղք էր բարին..

Իր հետ էլ է նույնը լինելու շատ ավելի դաժան ձևերով: Կամ էլ արդեն եղել է ինքը բարու դերում, բայց շատ դաժան է եղել չարն իր նկատմամբ ու հիմա ուղղակի չգիտակցված վրեժ է լուծում: Կամ էլ իր էն մյուս հեքիաթի (որտեղ բարին ինքն է) իրանից գեշ-բեթար չարն իրեն է սպասում...


Իսկ եթե ավելի լուրջ լինենք, ապա ԼԱՎՆ ԷՐ...

[Արևանուռ]

Սզբում տարա սիրտդ, խլեցի քունդ, հետո ողջ էությունդ:Փոխարենը ՝ սիրում էի,փախչում, վախենում:

Իմ Գի՜ժ, գի՜ժ

[Lusntag Lusine]

Շնորհակալ եմ

[ivy]

Սիրուն օրագրային գրառում՝ ռոմանտիկ, հուզառատ:
Կայացած ու հասուն ստեղծագործությո՞ւն... Ինձ որ լսես՝ չէ, բայց դե էստեղ մենակ իմ կարծիքը չի:
Էդ «խենթ» բառից էլ ազատվեք, ինչ կլինի...

[Lusntag Lusine]

Սիրուն օրագրային գրառում՝ ռոմանտիկ, հուզառատ:
Կայացած ու հասուն ստեղծագործությո՞ւն... Ինձ որ լսես՝ չէ, բայց դե էստեղ մենակ իմ կարծիքը չի:
Էդ «խենթ» բառից էլ ազատվեք, ինչ կլինի...

Այլ կարծիք չէի էլ ակնկալում: Ընդունեմ,թե ոչ- իմ իրավունքն է: Ինձ հետաքրքրում է Մեֆի կարծիքը, ինչպիսին էլ որ լինի, մի առավելություն ունի-ԱՆԿԵՂԾ Է:

[ivy]

Այլ կարծիք չէի էլ ակնկալում: Ընդունեմ,թե ոչ- իմ իրավունքն է: Ինձ հետաքրքրում է Մեֆի կարծիքը, ինչպիսին էլ որ լինի, մի առավելություն ունի-ԱՆԿԵՂԾ Է:

Իմն էլ էր անկեղծ, անգամ եթե չես հավատում դրան...

[StrangeLittleGirl]

Միջին որակի օրագրային գրառում: Սենց բաներ ինտերնետում լիքն են:

[Գալաթեա]

Լուսինե ջան, իսկ ի՞նչը քեզ հիմք տվեց մտածել, որ Այվիի կարծիքը կեղծ ա:
Կասե՞ս:

[Lusntag Lusine]

Միջին որակի օրագրային գրառում: Սենց բաներ ինտերնետում լիքն են:

Հայկական գրականության առաջատար ու նվիրված գրողներ, շնորհակալ եմ կարծիքների համար, մի նկատողություն էլ ես ունեմ ձեզ- ձեր ստեղծագործություններում հայկական անուններ օգտագործեք, խոսում եք խենթ բառի գործածման մասին, բայց գրում էք Թոմերի, Ալեքսների մասին:Բյուր ջան կարդացի քո իններորդ հարկը, թեման սրտովս էր, բայց հարթ չէր, մի քիչ քո նկատմամբ էլ ուշադիր եղիր: Բացարձակ չնկճվեցի ձեր սիրալիր ու անկեղծ կարծիքներից:

[StrangeLittleGirl]

Հայկական գրականության առաջատար ու նվիրված գրողներ, շնորհակալ եմ կարծիքների համար, մի նկատողություն էլ ես ունեմ ձեզ- ձեր ստեղծագործություններում հայկական անուններ օգտագործեք, խոսում եք խենթ բառի գործածման մասին, բայց գրում էք Թոմերի, Ալեքսների մասին:Բյուր ջան կարդացի քո իններորդ հարկը, թեման սրտովս էր, բայց հարթ չէր, մի քիչ քո նկատմամբ էլ ուշադիր եղիր: Բացարձակ չնկճվեցի ձեր սիրալիր ու անկեղծ կարծիքներից:

Լուսինե ջան, անունների ընտրությունը հեղինակի գործն ա, կարա Թոմ լինի, կարա Վարդան լինի, կարա Սաշիկ լինի, կախված` իրավիճակից, գրողի տրամադրությունից ու լիքը ուրիշ հանգամանքներից:

Մերսի իններորդ հարկը կարդալու համար: Բայց սա քո ստեղծագործության թեման ա

[Lusntag Lusine]

Լուսինե ջան, իսկ ի՞նչը քեզ հիմք տվեց մտածել, որ Այվիի կարծիքը կեղծ ա:
Կասե՞ս:

Ես դա տեսնում եմ: Մնումա ասվի ակումբը մերնա, էստեղ մեզանից բացի ուրիշ մարդ չպետքա լինի:
ՈՒ հաշվի առնելով որ նոր եմ սկսում արձակ գրել, ինձ ամենևին վատ չեմ զգում նման կարծիքներից,ու հետագայում էլ ոչ մի գրառում չեմ անի, դուք գրեք,դուք կարդացեք: Կհետևեմ Դավիթի մրցույթներին, այդքանը:

[ivy]

Լուսինե ջան, Ակումբում մի քիչ ուրիշ մթնոլորտ է տիրում, հուսով եմ՝ հետզհետե կզգաս դա... Մենք իրար լավն էլ ենք ասում, քննադատում էլ ենք, քլնգում էլ ենք, ու ոչ ոք դրանից չի նեղանում: Հենց դա է անկեղծությունն ու օբյեկտիվությունը, ոչ թե իրար միշտ ջան ասելն ու կարմիր վարդեր շարելը:
Ես էլ քո գրածի մասին առաջին տողում լավն եմ գրել, հետո անցել բացերին, իզուր ես թշնամանքով վերաբերվում:
Համեմատությունն էլ ճիշտն ասած չհասկացա: Ինչ կապ ունր «խենթը» Թոմի ու Ալեքսի հետ... Բայց դե հիմա դա էլ քո կարծիքն էր: Համենայնդեպս, հայկական անուններով գրել չգրելը լրիվ ուրիշ հարց է, և էս թեմայի հետ կապ չունի:
Անկեղծ հույս ունեմ, որ ասածս հասկացվեց...

[Մարկիզ]

Միջին որակի օրագրային գրառում: Սենց բաներ ինտերնետում լիքն են:

Եթե սա միջին մակարդակի օրագրային գրառում է, ապա մեռնելուց հետոյում իմ խորին համոզմամբ խիստ ցածրակարգ օրագրային գրառումներ են: Այնքան անկապ, որ հավես չեմ անում կարդալ:))

Միգուցե այս գրառման մեջ մի քանի քերականական ու կետադրական սխալներ կան, բայց իր հուզականության նկարագրությամբ, հոգեվիճակների նկարագությամբ ու մատուցմամբ հաստատ քո օրագրայինները չեն կարող այս մեկի հետ համեմատվել: Սա իմ կարծիքն է որպես խիստ բարձրաճաշակ ընթերցող: )))))))

Ու որքան գիտեմ, ակումբում դեռ Դոստոևսկիներ չկան էլի, Բյուր: Հազար եմ ասել: Կարդում ես ու զզվում: Եթե պետք է վիրավորես ու նեղացնես դիմացինին, ապա ավելի լավ չէ՞ սուս-փուս անցնես կողքով: Իսկ եթե ուզում ես կարծիքդ գրել, ապա ավելի լավ է գրել դա նրբանկատորեն: Իհարկե, չեմ էլ ասում գովեստի խոսքեր շռայլիր, եթե գովելու բան չկա: Ուղղակի մի նեղացրեք դիմացինին:

Ասում եմ էլի… Երբեմն թվում է, որ էդ ոճով գրելով ու վիրավորելով, հաճույք ես ստանում այն բանից, որ հեղինակն իրեն վատ է զգում:

Ասեմ, եթե չգիտես. Սենց բաներն էլ են լիքը ինտերնետում…