բա էդ դեպքում իրա արած էշություններից նեղվելը ո՞րն ա, ինքը ադեկվատ-ադեկվատ պեշկա պեշկա իրա քայլերը անում ա, մնում ա էդ մարդուց հեռու մնալ,ինքը ընդամենը եռացող կաթսայի բերան բացող ա աշխատում... լիցքաթափում ա , ու սուտի Գանդի խաղալով էդ գործը լավ էլ գլուխ ա բերում...ժողովուրդը էս հիասթափությունից Աստված գիտի երբ խելքի կգա...Աթեիստ-ի խոսքերից
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
Ինձ ուրիշ հարց ա տանջում, խի էս ժողովրդի մեջ վերջին քսան տարիներին էդպես էլ իսկական, ազնիվ, անկաշառ, հայրենասեր լիդեր չի ծնվում , խի՞...էս խի ենք էսքան կորցրել մեր հիմնական ինստինկտը...
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
Կորցրած չլինեինք, հիմա մեր երկիը երկու քառակուսի կիլոմետր քառ ու կռեր չէր լինի, որտեղից ամեն երկրորդը ուզում ա գնա:
Գեա ջան, Րաֆֆին պռոյետ չի: Պռոստը իրա արած քայլերը էնքան անշառ են, որ Սերժին լրիվ ձեռ ա տալիս փողոցում սենց ընդդիմություն ունենալը: Սերժն արդեն ունի էտ փորձը, երբ ընդդիմությունը ուղղակի իրա պռոյեկտը չի, բայց իրա բոլոր քայլերով լրիվ տեղավորվում ա Սերժի պռոյեկտի մեջ - ՀԱԿ-ը դրել էտ լավագույն ավանդույթի հիմքը: Հիմա Րաֆֆին աղոթում ա, մենք վրեն ղժում ենք, քանի որ իրոք ղժալույա: Սերժն էլ տանձի տեղ չի դնում: Բայց որ խորանում ես ՀԱԿ-ի հինգ տարի «աշուն-գարուն հեղափոխություն ենք անելու, տրնգի ենք պարում, ազատության հրապարակ ենք ազատում, հետո էլի տրնգի ենք պարում, հետո ելույթ ենք ունենում ոչ մի բանի մասին, ու էլի ելույթ ենք ունենում, հետո էլի տրնգի ենք պարում» պրոցեսը նույնքան ղժալու էր: Ուղղակի ՀԱԿ-ը ուներ գրագետ լիդեր, որը կազմակերպված միտք էր արտահայտում, ու էտ միքտը սաղին տանում էր, իսկ Բարևը ունի լիդեր, որը տրամաբանորեն իրար հետ կապված երկու նախադասություն իրար հետևից չի կարում ասի:
Որովհետև մենք՝հայերս,հայրենիքը և իշխանությունը մի ամբողջություն ենք դարձրել:
եսիմ Տրիբուն, մեռնեմ թե հավատում եմ , որ Րաֆֆին էդքան ձեն հավաքել ա, իրոք չեմ հավատում, ուղղակի հարմար գտան,որ նկարչության համար ինքը բնորդ լինի,իրան նկարեցին ու ճիշտն ասած երևի կարևոր էլ չի իրա ապուշ լինելու ֆակտորը հաշվի առնելով էդ արեցին , թե պայմանավորվածություն կար...
մի տեղ գրել էի հիմա կրկնվեմ,մնում ա ամեն ինչ ջնջել ու սկսել մաքուր էջից... ու ՙՙերանի այն Հայաստանը ,որ վաղն ա գալու՚՚:
Վերջին խմբագրող՝ Գեա: 14.04.2013, 01:10:
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
keyboard (14.04.2013)
Րաֆֆին էտքան ձեն հավաքել ա, դեռ մի բան էլ ավել: Ուղղակի քանի որ Սերժը արդեն դալշե նեկուդա սաղին բգին ա, ու վերջին գյուղի վերջին թթվի քարն էլ հասկանում ա, որ Սերժը էս երկիրը տանում ա ջհանդամի գյոռը:
Zodiac (14.04.2013)
Գեային
Իսկ ես կարծում եմ, որ Րաֆֆին պրոյեկտ չի:
Եթե Սերժը ուզենար իր թվանկարչությունն աներ Րաֆֆիի հետ փոխկապակցված, լրիվ ուրիշ ձևի թատրոն կտեսնեինք թվերի տեսքով:
Կնկարվեր ավելի համաչափ պատկեր բոլոր մարզերում: Սերժին, հավատացեք, հեչ պետք չէր տարբեր խոշոր քաղաքներում նման խայտառակ պարտություն տանել, որը կարող է վարակիչ լինել ու ամեն ինչ փլուզել:
Մինչ այս պահը Րաֆֆին խնդիր էր դրել- ըստ հնարավորինս անփորձանք մնալ Ընդդիմության Պապայի դերում՝ դրանով ամրացնել իր կուսակցության վարկանիշը Երևանի ավագանու ընտրություններում:
Դա շատ բարդ հարց էր, ու նա ահագին վարպետորեն մանևրեց:
----------------------------------
Այլ հարց է, թե իր քայլերը դեպի ուր կուղղի Րաֆֆին մայիսի 5-ից հետո, կմտնի Սերժի սխեմաների տակ, մոռանալով երդումը, թե կսկսի լուրջ քայլեր անել:
Շատ բան կախված է Երևանի ավագանու ընտրությունների քարոզարշավից, ընտրությունների ընթացքից և ամենակարևորը՝ ընտրությունների արդյունքներից ու հետագա իրավիճակից:
Մի ամսից կպարզվի լրիվ էս մարդու էությունն ու նպատակները...
Վերջին խմբագրող՝ Zodiac: 14.04.2013, 01:54:
Տրիբուն (14.04.2013)
Տրիբուն, Րաֆֆին ասպարեզ էկավ ոչ որպես պրոյեկտ, բայց, հենց քո ասածի պես, Սերժը տեսավ որ շատ անշառ ընդդիմություն ա, ու Րաֆֆին ինքն էլ չիմացավ, թե ոնց դարձավ Սերժի պրոյեկտ։
Նենց ռասկռուտկա արեցին, վերջում իրանք էլ փոշմանեցին։
Գեա ջան, մի կասկածի, լրիվ հավատալու յա, որ էդքան ձեն հավաքի, որտև էս տարի Սերժը շատ արխային էր, ու մենակ վերջի պահին են հասցրել իրա անցողիկին անհրաժեշտ քանակը լցնեն։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Հա, Դիվ, ի սկզբանե հացը գնում է հարսը, ու կապ չունի, թե ով է այդ հարսի «դերում»:
Ու էդ ընտանիքում կարող են լինել մարդիկ, ովքեր ընդհանրապես դրսում են հաց ուտում, ու իրենց հաց առնել-չառնելու հարցը, սեփական եսասիրության պատճառով, չի էլ հետաքրքրում:
Քեզ կարող եմ միտքս նորմալ ձևով ասել:
Ես չեմ ասում, թե Րաֆֆին ա ընտրվել: Ես ընտրության չեմ գնացել, իմ ընտանիքի անդմաներից և ոչ մեկը չի գնացել, լինելով ընտրատեղամասից 200 մետրից 3կմ հեռավորության վրա, որովհետև չնայած բոլորս էլ գիտակցում ենք, որ մեր ներկայիս նախագեն ոչ մի լավ բան չի անում, ի շահ հասարակության, բայց Րաֆֆի Հովհաննիսյանին էլ չի համարում փայլուն քաղաքական գործիչ կամ գոնե փոխարինող, ժամանակավոր նախագահի կատարածու, մինչև մի խելքը գլխին նախագահացու գտնեն: Բայց կա մի լուրջ բայց: Մարդիկ ընտրել են իրան: Դեռևս 2008-ին, հենց մեր քաղաքում, պապիի համար լցոնումներ էին անում, բայց էդ քննարկել չեմ ուզում, անձամբ ոչ մեկի թաթիկից չեմ բռնել լցոնման պահին և ոչ էլ լուսա կամ տեսա-նկար ունեմ, բայց էս տարի, Րաֆֆին ձայներ ա ստացել, թեկուզ 500 000, ու եթե նույնիսկ ոչ մի ձայն ավել չի ստացել, ես ավելի քան համոզված եմ, որ ՍՍ-ն 500 000-ից ավել չի ստացել ձայն, իսկ իրա համար նկարել են, նույն կերպ, ոնց որ նկարում են մաքսատանը, որ եթե մեքենան Պողոս Պողոսյանն է բերել, ապա նա պիտի վճարի 32 % հարկ, իսկ եթե Պետրոս Պետրոսյանը, ապա նա կվճարի 12 % հարկ ու էդպիսի էնքան օրինակներ, որից զարմանալիորեն մեր ազգը դեռ լրիվ չի հոգեխանգարվել:
Ես դեմ եմ հեղափոխությանը, Դիվ, հեղափոխությունները երբեք ոչ մի լավ բանի չեն բերել, բայց հաշվի առնելով ներկայիս Հայաստանի անմխիթար վիճակը, գիտակցում եմ, որ նույնիսկ հեղափոխության բացակայությունը ոչ մի լավ բանի չի բերելու, ու ես, ճիշտն ասած, միակ լուծում տեսնում եմ ոչ թե հեղափոխության, այլ մի խելոք մարդ, կամ մարդկանց խումբ, (ափսոս Իսահակյանն էլ չկա)... մի խոսքով դավադիր մտքեր չգրեմ, քրեորեն պատժելի են, բայց դու ինձ հասկացար, ինձ թվում է:
կարճ ասեմ
1. ժողովուրդը - կուսակցություն չիւ, որ հավաքակաորեն դեմ լինի կամ կողմ լինի: ըտենց բան չկա: Հայաստանում լիքը մարդ կա, որ դեմ չի Սերժին , իսկ եթե մեկ մեկ էլ ստիպված ա լինում մտնել ըտնեց բազառների մեջ, ապա զուտ կոնյուկտուրայի կողմն ա խաղում: դրա միկրո վարիանտն էլ ակումբում ա ... ոնց որ սաղ աշխարհում ա ,կարծում եմ հասկացար ու երկար բարակ չբացեմ փակագեծերը
2. լսում են , որ ոտև պարապ սարապ են... այ ամերիկայում մարդկանց մեծ մասը իրա ընենց ա գռուզիտ արած, որ սկի խաբար էլ չեն, թե ԱՄՆ-ի մայրաքաղաքը որն ա...
իսկ իմ ու Չամիչի էշին իզուր կպար
ա. ոչ մի գաղափարական պայքար էլ չկա: քաղաքականության մեջ պայքարում են բանդիտական թայֆեքը, մեծ ավազակային փողերը...: իսկ ժողովուրդը ընդամենը ատրիբուտ ա, սեղանի զարդարանք:
Հ.Գ. ու ընդանրապես գոռալ պետք չի: նաև սեփական ուննակություննրի ցուցադրումը ինձ ոչինչ չի տա: հատկապես ինձ, հատկապես վիրտուալ աշխարհում: հանգիստ... տիխո...
Դայանա ջանՀա, Դիվ, ի սկզբանե հացը գնում է հարսը, ու կապ չունի, թե ով է այդ հարսի «դերում»:
Ու էդ ընտանիքում կարող են լինել մարդիկ, ովքեր ընդհանրապես դրսում են հաց ուտում, ու իրենց հաց առնել-չառնելու հարցը, սեփական եսասիրության պատճառով, չի էլ հետաքրքրում:
Քեզ կարող եմ միտքս նորմալ ձևով ասել:
Ես չեմ ասում, թե Րաֆֆին ա ընտրվել: Ես ընտրության չեմ գնացել, իմ ընտանիքի անդմաներից և ոչ մեկը չի գնացել, լինելով ընտրատեղամասից 200 մետրից 3կմ հեռավորության վրա, որովհետև չնայած բոլորս էլ գիտակցում ենք, որ մեր ներկայիս նախագեն ոչ մի լավ բան չի անում, ի շահ հասարակության, բայց Րաֆֆի Հովհաննիսյանին էլ չի համարում փայլուն քաղաքական գործիչ կամ գոնե փոխարինող, ժամանակավոր նախագահի կատարածու, մինչև մի խելքը գլխին նախագահացու գտնեն: Բայց կա մի լուրջ բայց: Մարդիկ ընտրել են իրան: Դեռևս 2008-ին, հենց մեր քաղաքում, պապիի համար լցոնումներ էին անում, բայց էդ քննարկել չեմ ուզում, անձամբ ոչ մեկի թաթիկից չեմ բռնել լցոնման պահին և ոչ էլ լուսա կամ տեսա-նկար ունեմ, բայց էս տարի, Րաֆֆին ձայներ ա ստացել, թեկուզ 500 000, ու եթե նույնիսկ ոչ մի ձայն ավել չի ստացել, ես ավելի քան համոզված եմ, որ ՍՍ-ն 500 000-ից ավել չի ստացել ձայն, իսկ իրա համար նկարել են, նույն կերպ, ոնց որ նկարում են մաքսատանը, որ եթե մեքենան Պողոս Պողոսյանն է բերել, ապա նա պիտի վճարի 32 % հարկ, իսկ եթե Պետրոս Պետրոսյանը, ապա նա կվճարի 12 % հարկ ու էդպիսի էնքան օրինակներ, որից զարմանալիորեն մեր ազգը դեռ լրիվ չի հոգեխանգարվել:
Ես դեմ եմ հեղափոխությանը, Դիվ, հեղափոխությունները երբեք ոչ մի լավ բանի չեն բերել, բայց հաշվի առնելով ներկայիս Հայաստանի անմխիթար վիճակը, գիտակցում եմ, որ նույնիսկ հեղափոխության բացակայությունը ոչ մի լավ բանի չի բերելու, ու ես, ճիշտն ասած, միակ լուծում տեսնում եմ ոչ թե հեղափոխության, այլ մի խելոք մարդ, կամ մարդկանց խումբ, (ափսոս Իսահակյանն էլ չկա)... մի խոսքով դավադիր մտքեր չգրեմ, քրեորեն պատժելի են, բայց դու ինձ հասկացար, ինձ թվում է:
մի հատ քեզ մի զլացի, հարց տուր: եթե Ռաֆոյին դու չես ընտրել, հարևանտ չի ընտերլ, բա էլ ով՞ ա ընտերլ: էտ անտեր 500000 ոնց՞ ա հավաքվել: չես հասկանում, որ սա մի միծ խաղ ա, փոփսա թատրոն , կազմակերպված հայկական էսպես կոչված էլիտայի կողմից:
ընտություն կոչված թյուրիմացությունը ընդամենը նկարչություն ա : ու Ռաֆոն էլ լավ գիտի իրա դերի մասին:
Հայաստանու ընտություն չկա:
ասեմ ավելին, - ինչ ձև որ բոլոր նորմալ մարդիկ են հասականում "ընտրություն" կոչվածը, ապա էտ ձևով աշխարհում անգամ չկա:
ամեն տեղ էլ մի ձևի թատրո են բեմադրում:
թուլացի, նայի, ու մի 5 րոպե հետո մոռացի դրա մասին: որտև սա պոպսա թատրոն ա: սա կլասիկա չի, որ դրական-բացասական ինչ որ մտորումենր թողի իրա հետևից
dvgray, եթե դու Րաֆֆիին ընտրած մարդ չգիտես, դա չի նշանակում, որ Րաֆֆիին մարդ չի ընտրել: Մեկը ես Գյումրիում լիքը մարդու գիտեմ, ովքեր Րաֆֆիին են ձայն տվել: Դեռ նախորդ խորհրդարանային ընտրություններում էլ, երբ ԵԱՀԿ դիտորդների համար թարգմանիչ էի աշխատում, լիքը ընտրատեղամասեր կային Գյումրիում, որտեղ Ժառանգությունն ավելի շատ ձայն էր հավաքել, քան թե ՀՀԿ-ն ու ԲՀԿ-ն:Դայանա ջան
մի հատ քեզ մի զլացի, հարց տուր: եթե Ռաֆոյին դու չես ընտրել, հարևանտ չի ընտերլ, բա էլ ով՞ ա ընտերլ: էտ անտեր 500000 ոնց՞ ա հավաքվել: չես հասկանում, որ սա մի միծ խաղ ա, փոփսա թատրոն , կազմակերպված հայկական էսպես կոչված էլիտայի կողմից:
I may be paranoid but no android!
500 000 ՞՞՞
իսկ Գյումրին լրիվ ուրիշ հաշիվ ա: լրիվ ուրիշ դիտարկման թեմա: իսկ ընտրոցնրի քանակով Գյումրին իրա լավագույն դեպքում 50000 բնակչով /որոնցի ընտրութայ մասնակցել են երևի մի 10000 / որ՞ մասն ա կազմում էտ 500 000 -ի մեկ 50-երրորդ՞ բա
կարճ ասեմ
1. ժողովուրդը - կուսակցություն չիւ, որ հավաքակաորեն դեմ լինի կամ կողմ լինի: ըտենց բան չկա: Հայաստանում լիքը մարդ կա, որ դեմ չի Սերժին , իսկ եթե մեկ մեկ էլ ստիպված ա լինում մտնել ըտնեց բազառների մեջ, ապա զուտ կոնյուկտուրայի կողմն ա խաղում: դրա միկրո վարիանտն էլ ակումբում ա ... ոնց որ սաղ աշխարհում ա ,կարծում եմ հասկացար ու երկար բարակ չբացեմ փակագեծերը
2. լսում են , որ ոտև պարապ սարապ են... այ ամերիկայում մարդկանց մեծ մասը իրա ընենց ա գռուզիտ արած, որ սկի խաբար էլ չեն, թե ԱՄՆ-ի մայրաքաղաքը որն ա...
իսկ իմ ու Չամիչի էշին իզուր կպար
ա. ոչ մի գաղափարական պայքար էլ չկա: քաղաքականության մեջ պայքարում են բանդիտական թայֆեքը, մեծ ավազակային փողերը...: իսկ ժողովուրդը ընդամենը ատրիբուտ ա, սեղանի զարդարանք:
Հ.Գ. ու ընդանրապես գոռալ պետք չի: նաև սեփական ուննակություննրի ցուցադրումը ինձ ոչինչ չի տա: հատկապես ինձ, հատկապես վիրտուալ աշխարհում: հանգիստ... տիխո...
Նայի, ես Հայաստանում ունեի աշխատանք, վաստակում էի միջինից բարձր, կարող էի ինձ թույլ տալ գնել լավ մեքենա, գուցե նույնիսկ տուն, բայց ամեն տարի, ինչ-որ առանց ածականի չբնութագրվող մեկը, իրա առանց ածականի չբնութագրվող նստավայրից հայտարարում է, որ իմ տան գույքահարկը ավելացել է, որի մասին ես հեչ պարտադիր չի, որ տեղյակ լինեի, որի վրա տուգանք է եկել, ու էդ տուգանքի վրա էլ էլի տուգանք է եկել, մի խոսքով ես քաղաքապետարանին պարտք եմ մեկ միլիոն դրամ, ու եթե չվճարեմ, երեք օր հետո ինձ դատական ծանուցագրով կկանչեն դատարան, տուգանքի թղթերը մեկ ու կես միլիոն դրամով կտան ձեռքս ու ճանապարհ կդնեն: Այսինքն ապառնիով չէ, հենց էդպես էլ անում են: Մտածելով, որ գրողի տարածները թող էս մի միլիոն դրամն էլ լափեն, գնում եմ քաղաքապետարան ու վճարում էդ գումարը, ու պարզվում ա, որ պիտի վճարելուց նախապես հարցնեի, թե արդյո՞ք ոչ մի դրամ տուգանքանման, թղթի, սպասեցնելու ու տենց մի ախմախ երևույթի հարկ չեմ բաց թողել, որը եքզել ֆայլի երկրորդ շիթում ա, ու եթե ես հասարակ մահկանացու որակի ապահովման ինժիներ, դասատու կամ սվարչիկ եմ, ես երբեք գլխի չեմ ընկնի, որ նման կռիսություն կարող է պատահած լինի, ու օ հրաշք, 3 ամիս անց ինձ մի 2-3 հարյուր հազար ավել տուգանք է գալիս, տուգանքի ոչ ճիշտ վճարման համար:
Հիմա դու ինձ բացատրի էլի, ի՞նչ կապ ունի ես զբաղված եմ, թե՞ պատի տակ նարդի եմ խաղում, եթե էդ իմ գիշեր-ցերեկ զբաղված աշխատելու դեպքում անգամ, եղանակ են գտնում, որ կաշիս քերթեն, էլ չասեմ, որ իմ սեփական մեքենայի համար ամորտիզատոր եմ գնում, 30 $ արժողությամբ չինական խլամ, որովհետև չունեմ հնարավորություն գնելու օրիգինալ ու թանկարժեք ամորտիզատոր, իսկ ինձ մաքսայինում էդ խլամի համար 200$ հարկ մուծել են տալիս, էն դեպքում, երբ նույն մեքենայի սրահում օրիգինալ ամորտիզատորը 150 $ արժի:
2008-ին ես իմ կոտրած ձեռքով ընտրել եմ ՍՍ-ին, հա, որովհետև ալտերնատիվա չէի տեսնում սուտասան պապպին, բայց դա չի նշանակում, որ ես գոհ եմ իրենից կամ դժգոհ չեմ իրենից, ու չէի գիտակցում, որ ինքն էլ ա սուտ խոսում, բայց ես պատկերացնում եմ, որ եթե իմ ընտրած նախագահին վաղը, այսինքն արդեն այսօր ասում եմ վերջ, ես էլ քեզ չեմ ուզում, գնա, հաջող, ինքը պիտի գնա, ոչ թե տեղում տնկվի ու մնա: Ես գիտակցում եմ, որ էն ինֆանտիլ Րաֆֆին ու իրա կողքի մի խումբ շոպլիկները ամենքը մի լավ թիքա իր համար ա ուզում, բայց ես հավատում եմ, որ եթե ես եմ իրենց ընտրել, ես էլ իրենց պիտի չընտրեմ: Երևի դա իդեալական տարբերակ ա, ու էդ տարբերակը երբեք չի աշխատելու, երևի ես սխալ եմ, բայց դեռևս 92-93 թվականին, իմ երջանկահիշատակ պապն ասել էր. «ո՜նց կարող է նախագահը չաշխատել, ո*ին կտանք, դուրս կանենք, մենք չե՞նք իրեն ընտրել», ես էլ երևի տենց մնացել եմ դեռ էդ խոսքերի ազդեցության տակ:
Ես գտաել եմ աշխարհի ամենաախմախ ալտերնատիվ տարբերակը ու իմ երկրից գնացել, ու ամեն օր երազիս տունս եմ տեսնում, ծնողներիս եմ տեսնում, իմ երկրի արևն եմ տեսնում, ու ամեն երեկո (ու էդ հեչ չափազանցված չի) կարոտից լաց լինելով եմ քնում:
Հիմա ես ի՞նչ անեմ, ասա ինձ, գնամ կրակել սովորե՞մ, թե՞ չէ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ