Կարդացի, Սամ ջան:
Մի քիչ ծանր ա կարդացվում:
Նենց տպավորություն ա, որ ինչ միտքդ գալիս ա, ոնց գալիս ա, տենց էլ գրում ես:
Գրական ստեղծագործության դեպքում միշտ չի որ դա ճիշտ ա: Հատկապես, երբ գրածդ առանց էն էլ փիլիսոփայական խոհեր ունի: Ծանրացնում ա: Ստիպում ա յուրաքանչյուր մտքի վրա խորանալ...ոնց որ տրակտատ կարդաս, որ պարտավոր ես հասկանալ, ոչ թե ստեղծագործություն, որ պարի վրա ա հիմնված: Գեղեցկությունը կոտրվում ա: Իսկ գեղեցկություն կար:
Պարի մասը աղոտ էր, թեև կար: Ու թեման էլ բավականին ծեծված էր, հանդերձյալ կյանք, վերադառնալ, վերամարմնավորվել և այլն....չնայած ասում եմ, շատ տեղերում շատ սիրուն էր գրած:
Բայց արժեր մրցույթին ուղարկել: Ափսոս չի ստացվել: Համոզված եմ՝ լիքը հավանողներ կունենար:
Մեջբերել
Էջանիշներ