գրառումներում իմ գրառում էլ կա կարդացեք պարզ կլինի որը
գրառումներում իմ գրառում էլ կա կարդացեք պարզ կլինի որը
Մի քանի այլ գրառումներով էին բաժանված ու չէիք մեջբերել ձեր գրածը, դրա համար չնկատեցիԱնուշ հոգեբան-ի խոսքերից
Մարդու համար ամենաանտանելին հանգիստն է, որը չի խանգարվում ո՛չ կրքերով, ո՛չ գործերով, ո՛չ հաճույքներով, ո՛չ զբաղմունքներով: Այդ ժամանակ նա զգում է իր ոչնչությունը, լքվածությունը, անկատարելությունը, կախյալ վիճակը, անզորությունը, դատարկությունը:
Բլեզ Պասկալ
Mephistopheles (13.02.2013)
Շատ էլ որ Պասկալն ա, մեկ ա բլթցրել ա:
Freeman (15.02.2013), keyboard (13.02.2013), Ripsim (12.02.2013), Sagittarius (12.02.2013), Skeptic (12.02.2013), VisTolog (13.02.2013), Անվերնագիր (12.02.2013), Գալաթեա (12.02.2013), Հայկօ (12.02.2013), Ուլուանա (12.02.2013)
Փաստորեն, ըստ Պասկալի՝ մարդ, օրինակ, քնած ժամանակ ամեն անգամ վերոնշյալ զգացողություններն ա ունենում, հա՞։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
StrangeLittleGirl (12.02.2013)
Օրինակ.
1. էն որ մի տեղ բնության գրկում խորովածից հետո պառկում ես ծառի ստվերում ու քնում
2. էն որ ծանր աշխ. օրվանից հետո ընկերներիդ հետ միտեղ մի 3 լիտր գարեջուր ես ներս անում ու լռվում
3. էն որ առավոտ արթնանում ես հասկանում ես, որ գործի չես ու էլի քնում ես
4. էն որ ծով ա, ավազ ա, տաք ա ու սենց կիսագիտակից լռված ես արևահարվելու շեմին, բայց ալարում ես նույնիսկ շուռ գալ
5. էն որ հեծոյով գնում ես աշխարհի ծերը ու հետ ես գալի ու լրիվ ուժասպառ լինելուց հետո դեռ մի 50 կմ էլ քշում ես, թրջվում ես, սառում ես, տաքանում ես
Եսի՞մ տարբերակները շատ են
Freeman (15.02.2013), keyboard (13.02.2013), Mephistopheles (13.02.2013), Ripsim (13.02.2013), Sagittarius (13.02.2013), StrangeLittleGirl (13.02.2013), VisTolog (13.02.2013), ԱնԱիդա (13.02.2013), Գալաթեա (12.02.2013), Նաիրուհի (14.02.2013)
Չորս ամիս տանը չլինելուց հետո առավոտ գիշերով գալիս ես տուն, մամայի պատրաստած փախլավայով չայ ես խմում, գնում քո փափուկ անկողնում քնում ես, մեկ էլ մի երկու ժամից արևն ընկնում ա աչքերիդ ու արևի գոյության փաստից զարմացած արթնանում ես ու զգում, որ տանն ես, ու շարունակում ես քնել։
Չգիտեմ Պակալը ոնց կմեկնաբաներ,,,
բայց ես ասում եմ չէ, որովհետև կյանքի հաճույքներից մեկն էլ քունն ա,,,,
ըհը
Այ հիմա իդեալական հանգստի վիճակում եմ: Ուրեմն բարձերի վրա պառկել եմ, ադյալներով փաթաթվել, սփոթիֆայը գիտի ինչ նվագի, որ ինձ դուր գա, գիրք եմ կարդում, մեկումեջ ինտերնետ մտնում: Կա՜յֆ: Նե՜նց ա ուղեղս անջատվել:
Այսինքն՝ ամեն դեպքում ինտերնետի առկայությամբ էլ ա հնարավոր իդեալական հանգիստ վայելել
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
փաստորենԱյսինքն՝ ամեն դեպքում ինտերնետի առկայությամբ էլ ա հնարավոր իդեալական հանգիստ վայելել
Իմ կարծիքով ամեն մարդու համար իդեալական հանգիստը հենց այն է, երբ ինքը զբաղվում է իր սիրած գործով։
Մեկը սիրում է ձուկ բռնել, մյուսը լռության մեջ նստել, երրորդը ինչ որ բան գրել կամ կարդալ, չորորդը աղմկոտ քաղաքում քայլել, հեռուստացույց նայել, ճանապարհորդել…։
Ամեն բանն էլ կարող է մարդուն հանգստի վիճակի բերել, նայած ով ինչ է սիրում անել։
Ես հիմնականում ամռանը հանգստանում եմ մեր հայաթի ծաղիկները և գազոնները խնամելուց, ջրելուց, ու այդ ընթացքում լռության մեջ լինելուց։
Լռությունը, միայնակությունը, իմ ամենագերադասելի հանգստի վիճակն է։
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
Իմ իդեալական հանգիստը՝
- Ծովի ափ, ավազ, որ աչքերդ փակում ես ու մարմնիդ վրա զգում ես կիզիչ արևի տաքությունը,
- Ծովի ափ, ավազ, մայրամուտ, թեթև քամի ու աչքերիդ առաջ միայն ծով ու երկինք ա,
- Մի լավ ակումբ, մթություն, բարձ երաժշտություն, ընկերներ, պարեր, պարեր, պարեր…
- Մի 14 ժամ խորը քուն,
- Մենակով լողավազանում լողալ:
StrangeLittleGirl (15.02.2013), VisTolog (15.02.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ