- Դու էդպես ոչ մի բանի չես հասնի...
- Իսկ ի՞նչ գիտես, որ ես արդեն չեմ հասել իմ ուզածին...
Կգա՞՛ այն օրը, որ ես կկարողանամ հանգիստ էսպիսի պատասխան տալ քեզ...
- Դու էդպես ոչ մի բանի չես հասնի...
- Իսկ ի՞նչ գիտես, որ ես արդեն չեմ հասել իմ ուզածին...
Կգա՞՛ այն օրը, որ ես կկարողանամ հանգիստ էսպիսի պատասխան տալ քեզ...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Ինձ իսկապես հետաքրքրում է մի հարց՝ ես ռեալիստ եմ, նրանք՝ օպտիմիստ, թե՞ ես պեսիմիստ եմ, նրանք՝ ռեալիստ...
Կարծում եմ իմ հարցիպատասխանը կտա այն «ինչ որ բանը», որի հայտնվելու պատճառով է իմ մեջ ամեն անգամ սրվում այս հարցը… Որովհետև դարձյալ այդ «ինչ որ բանը» (որն իրականում հստակ անուն ունի) կանգնած է իմ դիմաց, շատ մոտ ու ինչքան մոտենում է, այնքան շատ է հավատս կորում նրա նկատմամբ՝ որովհետև ես չգիտեմ իմ հարցի պատասխանը...
Այսինքն շարունակվում է նույն փակուղին՝
Ես կստանամ իմ հարցի պատասխանը, եթե հավատամ ու ընդունեմ ինձ սպասող «ինչ որ բանին», բայց ես կհավատամ ու կընդունեմ նրան, երբ ստանամ իմ հարցի ճշգրիտ պատասխանը...
![]()
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Դե համակերպվի՛ Անծանոթ, ինչո՞ւ ես դժվարանում...
Դու պե՛տք է... Դու պարտավո՛ր ես համակերպվել, որովհետև դու ես քեզ այդպիսին դաստիրակել...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Նիկեա (14.10.2014)
Դժվար է հրաժարվել սխալից ու չշարունակել անել նույնը, երբ երկար ժամանակ այն քեզ համար Ճիշտ էր...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Չհիասթափվելու համար պետք էր ուղղակի չսպասել.
ինչի՞ հենց էս անգամ սխալվեցի, ինձ համար կարևոր հարցում.
Պետք էր ուղղակի չհավատալ...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Նիկեա (30.12.2014)
Փոփոխություններ միշտ են լինում: Ուրիշ հարց է' դու նրանց համընթա՞ց ես շաժվում:
Ամեն ինչ միայն առջևում պետք է փնտրել: Այլևս հապաղելու պատճառ չկա ու նաև վախենալու...
Վերջ ի վերջո վախերը հաղթահարելու ամենաարդյունավետ միջոցը դրանց հետ առնչվելն է:
Համարձակ առաջ շարժվելու համար պետք է հավատալ, որ ետևում կորցնելու ոչինչ չկա:
Ու հիմա դրա հենց ճիշտ ժամանակն է' Hic et nunc
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Հետաքրքիր ա. օրենքով էն ամենը, ինչ գնալով ավելի եմ հասկանում' ինքնաբացահայտումները, վատը ճանաչելը ու նման բաները պիտի վատ ազղեցություն ունենային ու տխրեցնեին ինձ առաջվա պես.. Բայց ես հենց հիմա ա, որ հոգեկան հանգիստ ու հավասարակշռություն եմ զգում...
Կարծես ամեն ինչ իր տեղն ա ընկել, ընդամենը ետ ամենը հասկանալն էր խանգարում ինձ...![]()
Վերջին խմբագրող՝ Stranger_Friend: 10.06.2016, 23:22:
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Ինչքան էլ փոխվեմ, մի բան հաստատ ա: Ես գնալու եմ ստեղից...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Դժվար է առաջ գնալը երբ քեզ չեն հավատում.
Դժվար է պայքարելը երբ արդեն հաղթողը որոշված է...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Smokie (05.12.2016)
Կան ընտրություններ որ ճակատագրական են' ինչքան էլ խուսափես այդ ընտրելու պատասխանատվությունից ու քեզ համոզես որ միշտ էլ կարող ես փոխել: Կարծում եմ սխալվել եմ այդ ընտրություններից մեկում ու շատ եմ վախենում և' դրա հետևանքներից, և' ընտրությունը փոխելու հետևանքներից..
Միակ հույսս են է որ հիմա եմ սխալվում դա սխալ համարելուց...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Smokie (11.01.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ