Sambitbaba-ի խոսքերից
Իսկ ինձ խանգարեց, հասկանու՞մ ես, Ալֆաոնե ջան, խանգարեց: Հասկանում եմ, նման ոճի մեջ չի կարելի ֆիքսվել մի որոշակի բանի վրա, բայց ստեղծագործության մեջ յուրաքանչյուր, նույնիսկ ամենաաբսուրդ միտք, պետք է հիմնավորված լինի, պետք է մի ինչ-որ դեր խաղա /եկ նորից չվերադառնանք պատից կախած հրացանին/: Հիմա, եթե "Պատերազմ և խաղաղության" մեջ Տոլստոյը գրեր. "Կռվի ամենաթեժ պահն էր, երբ հանկարծ մի թռչող ափսե անցավ Բորոդինոյի վրայով", - դու մինչև գրքի վերջին հատորն անհամբեր չպե՞տք է սպասեիր, թե լավ, բա էն թռչող ափսե՞ն…
Եվ, երևի այդ հիմքի բացակայությունն էր պատճառը, որ ես սկսեցի տուպոյ հաշվարկներ անգամ անել ու էդպես էլ չհասկացա, թե ինչու՞ 254: Ես, օրինակ, ոնց գցում-բռնում էի, 195-ից ավել չէր ստացվում: Հասկանում եմ, թվաբանությունը չի կարևորը, բայց…
Մեջբերել
Էջանիշներ