6.
ՔՐԱՅՈՆ ԱՆՈՒՆՈՎ ՎԱՐՊԵՏԸ
Լի Քերրոլլը, հավանաբար, մեր ծրագրի ամենաճանաչված հաղորդատուն էր: Նրա գրքերը վաճառվում էին միլլիոնից ավել տպաքանակով, և նա ամբողջ աշխարհում իր անհամար հետևորդներն ուներ: Ես ժամերով լսում էի նրա հաղորդատվությունները Քրայոն անունով էության հետ, ու նաև կարդացել էի հսկայական քանակություն նրա տեքստերից, այդ պատճառով գիտեյի, որ Քրայոնի ոճն ավելի պրոֆեսիոնալ է:
Լեկցիաների ժամանակ, օրինակ, Քրայոնը երբեք ժողովրդից հարցեր չի ընդունում: Եվ մինչև օրս բոլորին մերժել էր նաև հարցազրույց տալ կինոխցիկի աևջև որտեղ էլ որ լինի: Այդ պատճառով ես զարմացած, և նույնիսկ ավելին, հիացած էի, երբ Լին և Քրայոնը համաձայնվեցին մասնակցել մեր այս նախագծին:
Մեթթի ստուդիայի դատարկ դահլիճում հետ ու առաջ քայլող Լին, թվում էր, ամենաքիչն է նման մեդիումի: Վաթսունչուրսամյա այդ տղամարդն ինձ համար դեռևս իր արժանապատվությունը չկորցրած երիտասարդի տեսք ուներ: Նա շատ հետաքրքրասեր էր և ինձ ու Մեթթին խեղդեց մեր անձնական կյանքի վերաբերյալ հարցերով:
Ես հերթական անգամ շշմած էի, թե որքան երիտասարդ տեսք ունի հաղորդատուն, և հարցրեցի նրան այդ մասին: “Դե, - ասաց նա, - Քրայոնն ասում է, որ երբ ես տրանսի մեջ եմ, այդ ընթացքում բոլորովին չեմ ծերանում: Ես զբաղված եմ դրանով 1989 թվականից, իհարկե, ոչ ամեն օր, բայց բավական հաճախ: Այդ պատճառով համոզված եմ, որ դա դանդաղեցրել է իմ ծերացման ընթացքը”:
Մեթթը միացրեց լուսավորությունը, պատրաստեց կամերաները, Լին իր տեղը զբաղեցրեց թիկնաթոռի վրա, իսկ ես` նրա առջևի աթոռին: Լին շատ հանգիստ էր, իսկ ես քիչ լարված, հավանաբար, ցանկանում էի որոշակի տպավորություն թողնել Քրայոնի վրա, երբ նա հայտնվի, քանզի գիտեի, որ առաջին մարդն եմ, ով նրա հետ հարցազրույց է ունենալու: Բայց սկզբից ես ցանկանում էի ինչ-որ բան պարզել Լի Քերրոլլի` որպես հաղորդատուի կյանքից:
“Գիտեք, քսան տարի առաջ ես մտածում էի, որ ամեն այս էզոթերիկական խաղերը վերաբերվում են քառասունն անց կանանց և ոչ մի կերպ չեն առընչվում տղամարդկանց հետ, այդ պատճառով նույնիսկ վախեցա, երբ տարբեր մեդիումներ, սեանսների միջև ընկած երեք տարի ժամանակահատվածով, հաղորդեցին նույն լուրն այն մասին, թե ինչ է ինձ սպասվում: Ահա թե երբ ես սկսեցի մտածել, թե ինչպես այդ երկու հոգին, քսան տարի տարիքային տարբերությամբ, երեք տարի մեկմեկուց հեռու սեանսների ժամանակ, ինչպես նաև երբեք մեկմեկու չճանաչող, կարողացան ստանալ միևնույն տեղեկությունն ինձ համար: Իսկ տեղեկությունը հետևյալն էր. գոյություն ունի մի վարպետ Քրայոն անունով, ում հետ ինձ նախատեսված է հանդիպել”:
Տագնապա՞ծ էր նա արդյոք կամ համակված կասկածներով:
“Իհարկե, կար այդ ամենը: Երկար տարիներ ես ռադիոինժեներ էի: Այնքան էլ չէի սիրում մարդկանց: Գերադասում էի համարյա ամբողջ ժամանակս անց կացնել իմ ձայնագրման խցիկում, և դա ինձ դուր էր գալիս: Ես այնքան էլ կարդացած չէի, և շատ քիչ էի հետաքրքրվում` եթե ընդհանրապես հետաքրքրվում էի, - մետաֆիզիկայով ու հոգևոր բաներով”:
Եվ ահա նա այստեղ է, երկու տասնամյակ անց ելույթ է ունենում ամբողջ աշխարհով մեկ, և Քրայոնը նույնիսկ ՄԱԿ-ում է ելույթ ունեցել արդեն մի քանի անգամ:
“Ես հետևում էի նրան, ինչը կարելի է կոչել միայն իմ հոգու մղումներ: Դա ուղղակի այն էր, ինչ ես գիտեի: Ինձ նախատեսված էր զբաղվել դրանով: Ես չգիտեի, թե ինչու, բայց զգում էի, որ այդպես է: Հիմա ես գիտեմ, որ դա համաձայնություն էր, կնքված Քրայոնի հետ նախքան իմ ծնվելը` Երկրի վրա լինել նրա մարդկային անոթը: Չնայած ես միակը չեմ այդպիսին, այլ մարդիկ նույնպես հասարակայնորեն կապնվում են նրա հետ, բայց կարծում եմ, որ միակն եմ այս երկրում”:
Նույնիսկ լինելով հաղորդատու արդեն երկար տարիներ, Լին դեռևս ունի կասկածներ, ոչ թե կապի հաշվով, այլ այն հարցում, թե ինչպես մարդկանց բացատրի, թե ինչով է ինքը զբաղվում:
“Ինչպես ձեզանից շատերը, ես էլ մի քանի ընտանիք եմ ունեցել: Ամուսնացած եմ եղել մի քանի անգամ, - բացատրեց նա: - Այսօրվա կնոջս հետ ինձ ծանոթացրել են ձայնագրման ստուդիայում: Այն ժամանակ ես արդեն Քրայոնի երրորդ գիրքն էի գրում: Եվ մենք նրա հետ հանդիպում էինք բավական երկար ժամանակ, բայց նա այդպես էլ չգիտեր, թե ինչով եմ ես զբաղված: Հիշում եմ, այն օրը պատրաստվում էինք գնալ մի տեղ սպագետտի ուտելու, բայց այդպես էլ տեղ չհասանք: Ես ասացի ինձ. Այժմ կամ երբեք: Նա պետք է իմանա: Որովհետև սրտով զգում էի դա, և դա տեղի ունեցավ: Ես ասացի ինձ. Ես պարտավոր եմ` կամ կանեմ այդ, կամ ամեն ինչ կկործանեմ: Այդ պատճառով բերեցի նրան` տուն, և մենք այդպես էլ ոչ մի տեղ չգնացինք: Քանզի նա ասաց, որ հասկանում է, բայց պետք է մտածի այդ ամենի մասին: Հետո նա կարդաց գրքերը, զանգեց ինձ ու ասաց. “Դա հենց այն է, ինչին ես հավատացել եմ միշտ”:
Այստեղ մենք արդեն պատրաստ էինք Քրայոնի առանձնահատուկ ներկայությանը, այդ պատճառով Լին փակեց աչքերը, ընդամենը մեկ անգամ երկար շունչ քաշեց և արտաշնչեց: Մի քանի վայրկյան անց ավելի բարձր և խորը ձայնն սկսեց խոսել, և Լիի դեմքը, իսկ իրականում ամբողջ մարմինը, կարծես թե ավելի կենդանի դարձավ:
“Ողջունում եմ ձեզ, հարգելիներս, - ասաց ձայնը: - Ես` Քրայոնն եմ”:
Արդեն մեր հանդիպման ամենասկզբում, երբ ես հարցրեցի, թե ինչ կարող է նա ասել որպես նախաբան, ես զգացի վստահ և հզոր, բայց ոչ կործանիչ մի էներգիա, որ արձակում էր այդ էությունը: Եթե Թոբիասը, թվում էր, թե հիշեցնյում է եղբորդ, Քրայոնն ավելի շատ ուժեղ, բայց բարի քեռու էր նման:
Մեջբերել
Էջանիշներ