Ու՞ր ա մի քանի անկապով լիներ: Էտ մի հատ ցելի գաղափարախոսություն ա, որ գռեհիկաբար օգտագործվում ա ժողովրդին շահագործելու ու բերանը փակելու համար: Մի 30 տարի առաջ էլ ազգի հերոսը Կամոն էր ու Հայկ Բժշկյանցը, ու իրանց բան չէր կարելի ասել: Ավելի քանի համոզված եմ, որ էսօրվա «նժդեհականների» մեծ մասը էն ժամանկ էլ հավատացյալ լենինական էր: Վաղը, որ իրա իշխանությունը պահելու համար պետք լինի հավատացյալ քեմալական կլինի: Ու հետո, հասարակ ժողովրդի համար ի՞նչ տարբերությունը, թե հարյուր տարի առաջ էտ հերոսն ինչ ա արել, կամ ինչ ա ասել: Եթե էտ հերոսի անունը շուրթերին ու ելիր դաշնակ դրո երգելով Հայաստանից քոչում ա Մագադան, էտ մեզ ի՞նչ ա տալու:
Օրինակ եթե իշխող կուսակցությունը ՀՀԿ-ի տեղը լիներ ասենք Կանաչների միությունը, ու հիմնական հերոսն էլ նժդեհի փոխարեն լիներ ասենք տոնածառը, բայց եկրում լիաժեք արդարության մթնոլորտ լիներ ու երկիրը զարգանար, դու Նժդեհի մասին կինամայի՞ր:
Հա, բայց Կամոն ու Բժշկյանը թուրքերի դեմ չէին կռվում հանուն մի կտոր Հայաստանի: Բոլշեվիկներ էին, վերջին հաշվով: Այդքան ֆանտազիա չունե՞նք, որ արծվին կամ լֆիկին կպնենք առանց Նժդեհ կամ Դրո նշելու: Էդ մարդիկ իրանց կյանքը նվիրեցին թուրք խփելու, որ սկզբից աքսորվեն ու հիմա էլ ծաղրվե՞ն:
I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.
Էջանիշներ