Ամեն ժամանակի համար իրա հերոսներն են հորինվում, որոնց կպնել չի կարելի: Իրանք թուրք չէին խփում, ուրիշ բարի գործեր էին անում ժողովրդի համար: Ինչի բարի գործ անելու կամ հերոս լինելու համար պարտադիր թուրք պիտի խփե՞ս:
Կարա՞ս ասես, ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ, կռվող-զոհվողներից քանի՞ հոգի էր լսել Նժդեհի մասին: Նժդեհի մոդան նոր ա, որը մտցվում ա մարդկանց գլուխները որպես անբեկանելի գաղափարախոսություն ու դա միայն մի նպատակ ունի - ժողովրդին սարքել անլեզու: Ցանկացած թելադրվող գաղափարախոսւթյուն ու հերոս, որին կպնել չի կարելի հենց միայն ու միայն էտ նպատակն ա հետապնդում:
Անդրանիկի մասին օրինակ քանի տարի ա ոչ մի բառ չի ասվում: Բերինք ստեղ վերաթաղեցինք ու պրծանք: Հերոս չէ՞ր: Իսկ ինչի՞ ասենք Գևորգ Չաուշի մասին կինո չի նկարահանվում: Չաուշը գիրք չի գրել դրա համա՞ր:
Էջանիշներ