Երեկ

[Նիկեա]

Ինչի՞ եմ էս երգն էսքան շատ սիրում:

[Նիկեա]

Ինչի՞ են Վերգոներն էսքան շատ:Փոխանակ Դավիթներ մեծացնելու, Վերգոներ են բուծում ու հեչ էլ զարմանալ պետք չի, որ մեր երկրի վիճակն էս ա:Եթե մի դասարանի Վերգոներ վախենում են տնօրենի դեմ դուրս գալ ու հերն անիծել,բնական ա որ հասարակության մեջ բուն դրած Վերգոներն էլ իշխանություններին գրողի ծոցն ուղարկելու քաջություն չեն ունենա:
Բայց թող մեր տնօրենիկին չթվա, թե կարա հասնի իրա ուզածին ու նենց անի որ չգնանք էքսկուրսիայի:Դասարանի դավաճաններին կմաքրենք, մյուսներին ոտի կհանենք ու կգնանք Դիլիջան չէ աշխարհի ծերն էլ կհասնենք:
Հա ես կապրիզնի եմ, բայց էս կապրիզ չի. մեկն ով դուրս է գալիս մեր դասարանի դեմ դուրս է գալիս մեզնից յուրաքանչյուրի դեմ դավաճան Վերգոներին չհաշված:
Պարոն տնօրեն դուք դեռ կտեսնեք, թե մենք ինչ կարանք անենք,երբ միավորված ենք մեկ գաղափարի շուրջ:

[Նիկեա]

Մարդիկ շատ հետաքրքիր արարածներ են իրանք սիրում են սիրված լինել, բայց վախենում են միմյանց սիրել ու ցույց տալ իրար հանդեպ տածած ջերմ զգացմունքները:Մի արեք ըտենց բան:Դու սիրում ես իրան, գիտես որ դու էլ իրա համար ես թանկ մարդ, ուրեմն էլ մի սպասի որ ինքը հաճոյախոսություններ շռայլի կամ եսիմ ինչեր անի քո համար ու դու էլ պարտավոր չես երկնքից աստղեր իջեցնել սերդ ու հարգանքդ հավաստելու համար:ՈՒղղակի պետք է ժպտալ:Ախր ընկերությունը ժպիտից է սկսվում:Ու մեկ էլ չեմ հասկանում էն մարդկանց ովքեր նոր միջավայրում հայտնվելիս իրանց շատ լուրջ են պահում:Որ ի՞նչ:Յանի դուք էնքան չկաք, որ ես ձեր հետ խնդամ, թե գիտեք ես նամռոտ եմ:Լավ էլի: