Հավաքածու մրցույթ -2. Աշխարհի սկիզբը

[StrangeLittleGirl]

Ակումբային համերաշխություն, կամ շանը, որ շան կողքը կապես, կամ հաչան կդառնա, կամ կծան ... Փաստորեն առաջին չորս տեղերը ակումբցիներ են, ու մեզ էլ հենց էտ գործերն էին դուր եկել: Ես օրինակ ինձանից գոհ եմ, քանի որ իրոք արժանի գործեր էին դուրս եկել:

Արէա ջան, շնորհավորում եմ, իսկականից լավ գործ էր: Մենավ վերջաբանդ դուրս չէր եկել:

Ախչի ivi, ես քեզ անկախ ինձանից սեր եմ խոստովանել Սպասում եմ պատասխանիդ:

Իմպո, դու դեմք ես !!!!!!!!!!!!!!!!!! Քո գործը իմ համար առաջինն ա, ամեն ձև:

Բյուր ջան, քո գրածի մասին գրեթե կարծիք չէի հայտնել: Բայց որ հայտնեի, իմ ռեյտինգով հաստատ չորրորդ տեղում էր լինելու ներող: Բայց հիմա մի հատ էլ աչքի անցկացրեցի: Լավն ա: Մեծացել եմ, չտո լի՞: Լավ հեքիաթների նկատմամբ անուշադիր եմ դարձել:

Տրիբուն ձյա, հարցը էդ չի է, ասա՝ տասներորդն ա քո համար, տո ասա տասնչորսերորդն ա՝ ամենավատը, մենակ թե նորմալ կարդալ-հասկանալուց հետո:

Բյուր ջան, ապրես շատ լավ էիր գրել… դեե, Արէայի չափ չէ, կամ նույնիսկ Այվիի, բայց էլի լավ էր… վերջաբանը մեկ ա վրեն պտի աշխատվեր, ինչ ուզում ես ասա… մեկ էլ Կայա/ճայայից անցումը պտի մի բան մտածես… անուններն էլ որ փոխես…

Մեֆ, քո խաթր վերջն ավելի կմեղմացնեմ, որ հասկացվի՝ միջին բան ա, իսկ անցումներն ավելի շատ տեխնիկական խնդիր են: Անունները չեմ փոխելու, հույս չունենաս:

[CactuSoul]

մեկ էլ Կայա/ճայայից անցումը պտի մի բան մտածես… անուններն էլ որ փոխես…

Մեֆ, բայց անուններն առանց էդ էլ Կայա/Ճայա չեն, Կայա ու Ճեյա են:
Հլա մի հատ սենց նայի, կարող ա դուրդ գալիս են, ու էլ փոխելու կարիք չկա՞

[Ingrid]

Բա մեր անուն-ազգանուններն ինչի՞ չեն գրել: Որ ivy-ի տեղը Հռիփսիմե Հովհաննիսյան գրեին, կարող է ինձ ուրիշներն էլ ճանաչեին, ասենք՝ Ingrid-ը

Պահոոո: Ուրեմն՝ դու Հռիփսիմեն ես, ինձ էլ ճաանչում ես: Ես էլ գիտեմ՝ ինձ էստեղ միայն Բյուրն ու Բայն են ճանաչում: ))))))))))

[Mephistopheles]

Մեֆ, բայց անուններն առանց էդ էլ Կայա/Ճայա չեն, Կայա ու Ճեյա են:
Հլա մի հատ սենց նայի, կարող ա դուրդ գալիս են, ու էլ փոխելու կարիք չկա՞

Հա, ճիշտ ես ասում… չէի նկատել… խելք չի մնացել… ժամանակս ոնց որ եկել ա

[Ingrid]

Պահոոո: Ուրեմն՝ դու Հռիփսիմեն ես, ինձ էլ ճաանչում ես: Ես էլ գիտեմ՝ ինձ էստեղ միայն Բյուրն ու Բայն են ճանաչում: ))))))))))

Հռիփսիմե ջան, ասեմ, որ քո գործերից երևի չորսն եմ կարդացել, ու սա իր կառուցվածքով, ենթաշերտերի առկայությամբ ու անակնկալ հանգուցալուծումներով առաջընթացային էր: Իհարկե, ավելին էլ կարող ես: Շնորհավորանքներս:

[Արէա]

Ամոթից ձեն չեմ հանում:
Ես ուր, գրելն ուր, որ մի հատ էլ սենց մրցույթում հաղթեմ:

Ինչևէ շնորհակալություն քվեարկողներին, հավանողներին, չհավանողներին, կարծիք հայտնողներին, քննադատողներին, սուս ու փուս հավանողներին, բարձր-բարձր չհավանողներին, մի խոսքով բոլորին, բոլորդ էլ շատ լավն եք, բոլորիդ էլ սիրում եմ:

Այվի ջան, Բյուր ջան, երկուսդ էլ ավելի արժանի էիք հաղթանակի, քան ես: Շնորհավորում եմ ձեզ, ինչպես միշտ ձեր բարձրության վրա էիք: Բյուր ջան էն սկզբի մասն ինչ սիրուն էր, ոնց որ հեքիաթների գրքի նկարազարդում լիներ, ապրես շատ: Այվի ջան, քո մոտեցումն էլ շատ օրիգինալ էր, ափսոս ես արժանվույն չկարողացա գնահատել, վարպետությունն ու գրագիտությունը թափվում ա ամեն տողիցդ, շատ ապրես, շնորհավոր:

Ես մինչև հիմա չեմ կարողանում ինձ ներել էս մրցույթին մասնակցելու համար, չէ, էդ համեստություն խաղալու համար չեմ ասում, էս պատմվածքս երկար ճանապարհ ուներ անցնելու, շահամոլությունս ու անհամբերությունս փչացրեց ամեն ինչ: Էս պատմվածքի սկիզբը մի քանի ամիս առաջ եմ գրել, սա իրականում ահագին ծավալուն վեպ պետք է լիներ, բայց զբաղվածությունս ու թամբալությունս թույլ չէր տալիս շարունակել: Մինչև վերջի մի քանի օրը մտքովս էլ չէր անցնում մրցույթին մասնակցել, թե ինչ փչեց խելքիս 200-300 էջանոց պատմությունը ճզմեցի տեղավորեցի երկու էջի վրա ու ուղարկեցի, թե ասա ով ա էդպիսի բան անում: Մի խոսքով պատմությանս հերն անիծեցի: Ստացվեց կցկտուր կոնսպեկտ: Մրցույթն անցավ, էլ ոչ մեկին պետք չի: Լավ ինչևէ, էլի շնորհակալ եմ բոլորից: Սիրում եմ ձեզ:

Հ.Գ. Էն վերջի հատվածը որ ոչ մեկին դուր չէր եկել, ախր իրականում լավն էր է, ուղղակի դուք ճիշտ առոգանությամբ չէիք կարդում ))) Սա սկզբում չկար, վերջի պահին եմ հորինել, նոր տարվա գիշերը, դրսում, հարբած, ոտքով մի տաս կիլոմետր քայլելուց հետո: Ուրեմն սա սենց կիսաձայն, խորհրդավոր ու խզված ձայնով, շունչդ կտրվելով ու սառնամանիքին քրտնած ու հևիհև պետք ա կարդաս: Էն որ էդ հերոսներին էս մի տարի ա արդեն էնքան ես քրքրել՝ գիտես իրականում իրանք կան, ու կարոտել ես իրանց, ու ուզում ես բոլորն իմանան թե ինչ լան էին իրանք, թե ոնց էին սիրում ու թե ինչ հրաշք էր Գորի Ամեբիսը: Ճիշտ ա առավոտյան էդ ամեն ինչը արդեն տենց չէր, ոնց որ գիշերն էր, բայց ամեն դեպքում գիշերն էդ եղել էր, ու էդ իմ ամենահավածն կտորն ա էս պատմության մեջ:

Լավ ժողովուրդ ջան, ես ձեր ցավը տանեմ, ապրեք մրցույթի համար, ապրեք մասնակցելու, ապրեք քննարկումներ համար:

[Ուլուանա]

Մեֆ, բայց անուններն առանց էդ էլ Կայա/Ճայա չեն, Կայա ու Ճեյա են:
Հլա մի հատ սենց նայի, կարող ա դուրդ գալիս են, ու էլ փոխելու կարիք չկա՞

Կարծում եմ՝ հաշվի առնելով, որ ստեղծագործությունն ինչ–որ առումով հեքիաթային ոճով էր, էդ անունները շատ էլ համապատասխան էին, նկատի ունեմ՝ եթե տվյալ դեպքում Մեֆին դուր չի եկել դրանց անիսկականությունը։ Իսկ եթե ուղղակի դուր չի եկել հնչողությունը, ապա էդ արդեն ճաշակի հարց է, դժվար թե գտնվի մի անուն, որ բոլորին դուր գա։

[Alphaone]

Պահոոո: Ուրեմն՝ դու Հռիփսիմեն ես, ինձ էլ ճաանչում ես: Ես էլ գիտեմ՝ ինձ էստեղ միայն Բյուրն ու Բայն են ճանաչում: ))))))))))

Մյաու Իսկ ես

[StrangeLittleGirl]

Արէա, էլ մի հա: Ճիշտ ա՝ իմ անձնական նախընտրած տարբերակը Սոմնիումն էր, բայց քո գործը լավն էր: Այսինքն, գոնե գրված էր գրագետ, արագ էլ կարդացվում էր: Էս մրցույթում դա մեծ պլյուս ա Նենց որ քիթդ տնկի, քեզնից գոհ ֆռֆռա:

[Ուլուանա]

Ժողովուրդ, մի բան ասեմ, էլի։ Ուղղակի էս քննարկման ընթացքում մի քանի հոգուց տարբեր ստեղծագործողների հասցեին լսեցի մի արտահայտություն՝ դու ավելին կարող ես, ու մի տեսակ դուրս չի գալիս էս արտահայտությունը։ Առաջին հայացքից կարծես դրական ու ոգեշնչող ա հնչում, բայց որ խորանում ես, իրականում ոնց որ նսեմացնի ներկայիս գրածը, ու հատկապես եթե ստեղծագործողն ինքը առնվազն էդ պահին չի համարում, որ ավելին կարող ա, նման բան լսելն ահագին ճնշող ու հուսահատեցնող կարող ա լինել, իմ կարծիքով։ Չգիտեմ, հնարավոր ա, որ սխալվում եմ, ուղղակի մի պահ պատկերացրի, որ ինձ ասեին իմ էնպիսի ստեղծագործության մասին, որն իմ կարծիքով, շատ հաջող ա ստացվել, ահագին տհաճ ու հուսահատեցնող կլիներ։

[Արուսյակ]

Բարի երեկո, Ժողովուրդ ջան, այս մի քանի օրվա...եռուզեռն ինձ հուշեց, որ այստեղ են ասել` էս գործը հանգիստ է սիրում...Հիմա հանգիստ կկարդամ` ինձ համար, ինքնաճշտումների համար...
Սա մի յուրօրինակ...ՕՋԱԽ է, որը սովորեցրեց հևիհև...չճամարտակել...

[Alphaone]

Ժողովուրդ, մի բան ասեմ, էլի։ Ուղղակի էս քննարկման ընթացքում մի քանի հոգուց տարբեր ստեղծագործողների հասցեին լսեցի մի արտահայտություն՝ դու ավելին կարող ես, ու մի տեսակ դուրս չի գալիս էս արտահայտությունը։ Առաջին հայացքից կարծես դրական ու ոգեշնչող ա հնչում, բայց որ խորանում ես, իրականում ոնց որ նսեմացնի ներկայիս գրածը, ու հատկապես եթե ստեղծագործողն ինքը առնվազն էդ պահին չի համարում, որ ավելին կարող ա, նման բան լսելն ահագին ճնշող ու հուսահատեցնող կարող ա լինել, իմ կարծիքով։ Չգիտեմ, հնարավոր ա, որ սխալվում եմ, ուղղակի մի պահ պատկերացրի, որ ինձ ասեին իմ էնպիսի ստեղծագործության մասին, որն իմ կարծիքով, շատ հաջող ա ստացվել, ահագին տհաճ ու հուսահատեցնող կլիներ։

Մեղավորներից մեկը սեփական կամքով ձեռքերը մեկնում է ձեռնաշղթաների համար, զղջալը մեղմացուցիչ հանգամանք է և հիմնավոր հույսեր է ներշնչում, որ ռեցիդիվ չի լինի: Իսկ եթե ավելի լուրջ, ես հասկացա, որ սխալ էի ու ինձ դրա համար շատ վատ զգացի...

[Ingrid]

Գերբնական ա հաջորդ մրցույթի թեման լինելու ա 37-ը


Կակտուս ջան, բա որ հասկացել ես, ինչու՞ չես արտահայտվել ես էլ դրած կռիվ էի անում, թե հնարավոր չի չհասկանալ, ուղղակի պետք ա հասկանալու փորձ անել, ինձ ասում էին՝ ուրեմն լավ չես գրել:

Արխային, քեզնից չեմ նեղացել: Ուղղակ ասեցի՝ զիբիլ բառը մի քիչ կոպիտ էր: Թե չէ ինչքան ուզում ես քլգի, նորմալ ա


Մալխաս, լավ էլի... ես աշխատասեր եմ ու տաղանդավոր չեմ: Նախորդ ամբողջ տարին մենակ գրելով եմ անցկացրել: Էս էլ քեզ արդյունքը: Դրանից շատ չեմ կարա, հերիք ա:


Կակտուս ջան, մի նեղվի, կոպիտն էլ իրա տեղն ունի էս մրցույթում


Իմ մեծ թափն անցյալ տարի էր, պրծավ, էլ թափ չի լինելու:

Բյուր ջան, էս նզովյալ գրականությունը , մեկ է, քաշելու է:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան, էս նզովյալ գրականությունը , մեկ է, քաշելու է:

Ասում եմ՝ ոչ մի գրական մրցույթ: Չեմ ասել՝ էլ չեմ գրելու:

[Ingrid]

Մյաու Իսկ ես

Վայ, Ալֆա ջան, քեզ չեմ մոռացել, ուղղակի հին ակումբցիներին նկատի ունեի: