Դասադու անողներին էլ ասեմ, որ 88–89ին էլ օրեր կար, որ Ազատության հրապարակն դատարկ էր իսկ մենք դռները փակ դպրոցից պատուհանից էին թռնում ու էլի քարը տրաքի 10%ից ավելի մարդ չեր թռնում ու նույն կերպ ինչ հիմա հհկականներն, այն ժամանակ էլ մեր կոմերիծական ակտիվիստներն էին մեզ պարսավում ասում կոմերիտական դառնալն մոռացեք, բայց վերջում նույնիսկ կոմերիծական տոմսնել բերին տվին խնդրին, որ վերցնեմ, ասի լավ կվերցնեմ, եթե դասավորեք ապագայի համար իրեք հատ լենին պապի գլխով զնաչոկա պետք...