Մարկիզ-ի խոսքերից
Երկու հազար ութի ընդդիմությանը քարկոծողներն ու կեղեքողներին պաշտպանողներն էսօր քաղաքացիական գիտակցություն են ձեռք բերել ու ուզում են պայքարել իրենց երկրի բարօրության համար՞՞՞…
Չեմ ուզում կոնֆլիկտային երևամ, բայց էստեղ մարդիկ կան իշխանություններից էսօր դժգոհ, որ Տիգրան Կարապետիչին համարում էին հզորագույն քաղաքական գործիչ, Սերժին՝ ազգի փրկիչ, ընդդիմադիրներին՝ զոմբի ու լևոնի վկա… Էս ի՞նչ կա: Աճել եք՞…)
Իրականում, եթե ձեր նման մտածող մարդիկ երկու հազար ութին չլինեին, հիմա Րաֆֆին Ազգային Ժողովի նախագահ կլիներ, Զարուհին էլ, ասենք՝ արդարադատության նախարար:
Բայց դե ուշ չի: Լավ ա՝ հասկացել եք:
Եգեք միասնագան լինենք, եղբոր բես .. լրիվ լուրջ եմ ասում:
Էն օրը Արթը մի հատ լավ բան էր գրել - ակումբի էս բաժնը ինչ-որ տարօրինակ համերաշխ ա էս քանի օրը: էս Րաֆիի կերպարը մի բանով ա առանձնահատուկ - իրա անձի մասին կարող ա հակասական կարծիքներ ունենանք (խոսքի ես իրան բութ ու շատակեր երեխու եմ նմանացնում), բայց ոչ մեկիս մոտ սերժաքոչարյանալևոնամութուցուրտամազութային զզվանք չի առաջացնում: Համ էլ պրյամոյ ու ապացուցված գեղամյանաարթուրիկություն դեռ չենք տեսել:
Հիմա ոգին ավելի կարևոր ա, բողոքի ալիքը ավելի կարևոր ա, քան թե ով էր պանիկովսկին մինչև հեղափոխությունը: Մենակ էն, որ իմ հարազատ կինը, ես տնից հեռու, կարա սաղ թողնի ու միտինգի գնա ոգևորված, իմ համար լիքը բանի նշան ա: Իսկ իմ կինը, ասեմ ձեզ, քաղաքականությունից էնքան ա հեռու, ինչքան ես տիեզերագնացությունից:
Մեջբերել
Էջանիշներ