Կարծում եմ, որ խնդիրն էնքան ժյուրիի խնդիրը չի, ինչքան մեր: Օրինակ ես մի այլ կարգի ներվայնանում եմ էդ ծաղրից, համարում, որ անթույլատրելի ա, որ պետք ա շատ հանգիստ ուղղակի մերժեն ու անցնեն առաջ, ոչ թե ստորացնեն ու լիքը սենց բաներ: Բայց էն նույն Արթուր Բաղդասարյանի վիդեոն որ տեսա, էդ ներվայնանալուս ու չընդունելուս հետ միասին լավ զվարճացա, ու սկսեցի տարբեր մարդկանց ցույց տալ: Ուրեմն ո՞վ ա մեղավոր: Ես եմ մեղավոր: Իրանք արտադրում են էն, ինչը պետք է մասսայական լինի: Սա մասսայական ա լինելու: Որտև ես ներվայնանամ թե չէ, քֆրտեմ թե չէ, բայց նայելու ու տարածելու եմ: Ու էդ մենակ ես չեմ: Էդ մենակ Հայաստանցիներս չենք: Մարդիկս բորենիների նման վրա ենք տալիս սենց բաներին: Ու կոնկրետ ժյուրիի ու կոնկրետ մասնակիցների անհատականություններն ու վարքը քննարկելը իմ կարծիքով երկրորդ պլան ա մղվում:
Էջանիշներ