Շինարար-ի խոսքերից
Աղջկա դեպքի մասին բան չեմ կարող ասել, չեմ նայել: Տղայի դեպքի կեսը նայել եմ` Վահիկի ֆեյսբուքի պատին: Ահավոր տհաճ էր, ինձ ընդհանրապես չի հետաքրքրում շոուի ֆորմատը, պահանջները, արտասահմանում ոնց են անում: Զզվում եմ, երբ մարդուն ծաղրում են` օգտվելով նրա թուլությունից: Էդ տղայի աչքերից արդեն երևում ա, որ ինքը էդքան էլ ադեկվատ չի, փչած ստերից առավել ևս: Մի վայրկյան անգամ ծիծաղս չի եկել: Իմ շրջապատում էլ կա այդպիսի մի մարդ` ընկեր, հույս ունեմ, որ ինքն էլ ինձ ա ընկեր համարում: Նույն աչքերը, նույնատիպ ստերը: Իրան էլ ԱԹիՎիի Կիսաբաց լուսամուտներ էին տանում` շոու սարքելու, բայց դե ոնց ասի` ինքը լավ ընկեր ուներ, էդ մի շոուն ԱԹիՎին չկարողացավ կպցնել: Ես անհումոր մարդ եմ, նման մարդկանց վրա իմ ծիծաղը չի գալիս, որ մարդիկ էլ ծիծաղում են, սիրտս ցավում ա: Չհասկանալու, չիմացության, պակասամտության, անհասկացողության վրա ծիծաղելը որն ա, այսինքն` դա ծիծաղել չի, ղժժալ ա, բառը լավագույնս ա բնորոշում երևույթի գռեհկությունը: Ես ծիծաղում եմ հաջող հումորի վրա սովորաբար, գուցե աննորմալ ա: Քեյբորդի հետ համաձայն եմ, որ ուղղակի դա պետք ա եթեր չտալ, շատ զգույշ ա պետք լինել էդպիսի իրավիճակում: Էս առումով ինձ համար ամեն ինչ ավելի քան միանշանակ ա: Եթե մարդու տարօրինակության վրա կարելի ա ծիծաղել, կարելիա հաճախակի այցելել հոգեբուժարան ու սրտանց զվարճանալ:
Իհարկե, ես սրանից հետո ավելի զգույշ կլինեմ էդ բոլոր մարդկանց հետ շփումում, ովքեր գտնում են, որ կարելի ա տարօրինակ մարդու, միամիտ մարդու վրա ծիծաղել, ով գիտի ինչ ծիծաղելի բան կտեսնեն իմ շարժուձևում, քայլվածքում, խոսքում, շեշտադրության մեջ, մտածողության մեջ: Արդեն իսկ ոչ էն միջավայրում ոնց որ շատ խոսացի:
Էջանիշներ