Թեման բացելու համար առիթ հանդիսացավ վերջերս համացանցում հանդիպած հետևյալ տեսանյութը՝
Հերթական անգամ ժյուրիի որոշ անդամներ փորձում են եթերում ծաղրել մասնակցին:
Իսկ, երբ մասնակիցը փորձում է հակադարձել, կատաղությունը թափում են հաջորդ մասնակցի վրա
Եթե երկրորդ հոլովակի իրավիճակն իր տեսակով եզակիներից է, ապա այն ինչ կատարվում է առաջին տեսահոլովակում, կարծես թե օրինաչափություն է, ու նման տիպի նախագծերի անբաժանելի մասը: Անձամբ ես դա անբարոյականություն եմ համարում: Կուզեմ լսել ձեր կարծիքները:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 19.12.2012, 23:07:
Էնպես կուզեի, որ էս թեմայում քննարկում չծավալվեր, որ բոլորս մի կարծիքի լինեինք: Բայց գիտեմ, որ էդպես չի լինելու:
Ես չէի ուզի, եկեք բանավիճենք come on baby ...Շինարար-ի խոսքերից
Ձայ ջան, ես որ գրեմ, շատ հոգեցունց ա ստացվելու: Հլա դուք վիճեք, կարող ա էս անիրավ աշխարհի չարությունից զզված էլ չդիմանամ, մի երկու հարյուր տող էլ ես գրեմ հետո:Ես չէի ուզի, եկեք բանավիճենք come on baby ...
Էտ հլը հարց ա` ով ումն ա ծաղրում: Իրանք ժուրիի վրա են կայֆավատ լինում, ժուրին էլ իրանց: ՈՒ էտ մենակ Հայաստանում չէ, համատարած ա: Դե մենք էլ՝ հանդիսատեսներս, Հին Հռոմի Կոլիզեում հավաքված ամբոխից շատ չենք տարբերվում՝ մեզ արյուն ա պետք:
Իրականում դա նմանատիպ նախագծերում նախատեսված անասունություն ա, դե էդ նախագծերն էլ հիմնականում բրիտանացիներն են հորինում հետո իրավունքները վաճառում տարբեր երկրների հեռուստատեսությունների: Բայց էդ ամեն ինչը կապ չունի, ես խոսում եմ երևույթի մասին՝ էն, որ դա մենակ Հայաստանում չի, երևույթը դրանից իր բնույթը չի փոխում: Ինձ հետաքրքիր ա էդ արյուն ուզելու պահը, ես օրինակ, կարծես թե չեմ ուզում ու իսկապես ծիծաղս չի գալիս: Եթե պարզապես ինչ-որ կիսախելառ գա ու երգի միգուցե և պահի տակ ծիծաղս գա, բայց երբ հատուկ շեշտը դնում են մարդու վրա ղժալու վրա ու ավելի տոն են տալիս, զզվելի ա: Հա, ասեցի ծիծաղս կգա, բայց եթե էդ մարդը դիմացս կանգնած լինի, հաստատ կզսպեմ ծիծաղս ու նենց չի, որ առիթ չեմ ունեցել տենց մարդկանց հետ շփվելու:
Արթուր Բաղդասարյանի մասով կասեմ, որ ինքն էր իրա դեմ լարում ժյուրիին (դե ժյուրին էլ գիտեք՝ իրանց մեծ ***ի տեղ են դնում): Իսկ էն աղջկա պահը մութ մնաց, որովհետև էտ աղջկա պոռթկալուց առաջվա մի քանի վայրկյանը մոնտաժ ա արված իմ կարծիքով
ըտենց էլ կա, ինքը՝ էդ աղջիկը վիդեոյի տակ քոմենթել ա, որ ամոթ շանթին, որ վիդեոն կտրտել նոր ա դրելԱրթուր Բաղդասարյանի մասով կասեմ, որ ինքն էր իրա դեմ լարում ժյուրիին (դե ժյուրին էլ գիտեք՝ իրանց մեծ ***ի տեղ են դնում): Իսկ էն աղջկա պահը մութ մնաց, որովհետև էտ աղջկա պոռթկալուց առաջվա մի քանի վայրկյանը մոնտաժ ա արված իմ կարծիքով
1. Եթե ես էլ լինեմ ժյուրիի կազմում, կարծում եմ ես էլ կծիծաղեմ ծիծաղելի մարդկանց վրա, հետևաբար ես նրանց չեմ մեղադրում։
2. Կոնկրետ օրինակում Ավետը (որն իսկապես իր մասին շատ ավելի բարձր կարծիք ունի, քան իրականում կա) պարզապես ասեց մի արտահայտություն, որըն այս հաղորդաշարի ընթացքում բազմիցս լսել եմ ժյուրիի այլ անդամներից. «կատարումը ձանձրացրեց»։ Ու միայն այս ոչ ադեկվատ մասնակիցը տվեց ոչ ադեկվատ ռեակցիա։ Ավետի հաջորդ արտահայտությունը՝ «խի՞ եք ձգձգում», նույնպես վիրավորական չի, քանի որ արդեն երևում էր, որ մնացածն ասելու են «այո», ու անիմաստ ձգձգում էին։ Դրանից մեր մասնակիցն արդեն հիստերիկացավ։ Եթե նույնիսկ Ավետով հիացած չեմ, մեկ ա դա չի նաշանակում, որ ստեղ պետք ա իրան մեղադրեմ։
3. Ես բազմիցս լսել եմ, որ նման պրոյեկտների պահանջների կետերից է մի քիչ խաղալ մասնակիցների նյարդերի հետ (հավանաբար հաղորդման ռեյտինգի համար)։ Ու նենց չի, որ դա էս եթերաշրջանում երևաց, կամ մասնակիցներին անծանոթ միջավայր էին ընկել։ Մնացել էր «Ուլտրամութի» մասնակիցների լույս անջատելուց նեղանային։ Երևի մնացած երկրներում նման ոչ ադեկվատներին նախօրոք ֆիլտրում են, չէ՞, ու ինտերնետում որ սաղ օրը նայում ու ղժժում ենք, մենակ հայերն են։
Մի հաղորդման ժամանակ Անդրեն հատուկ դիմեց նստած մարդկանց, մոտավորապես հետևյալ խոսքերով. «Ծիծաղալու ա, չէ՞, բա որ մենք ենք ծիծաղում, խի՞ եք մեզ քննադատում, մենք էլ մարդ ենք։»
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Ինձ թվում ա էժանագին PR ա ուղղակի: Որ փորձեք վիճակագրությունը նայեք` տասնյակ (մինիմում) անգամ ավելի շատ դիտումներ ունենում են հենց սկանդալային բնույթի հոդվածները, տեսահոլովակները և այլնու հնարավոր եմ համարում նաև, որ էդ մասնակիցը ուղղակի դերասան է` մանսավոր դեպքում պարապ մեկը, ում կարելի է 5,000 դրամ տալ ու վրեն մի հինգ րոպե կայֆավատ լինել: Եթե հաշվի առնենք, որ շատերին 5,000 տալով 5 տարի են կայֆավատ լինում վրեքը` էս շատ էլ նորմալ երևույթ է
Աղջկա դեպքի մասին բան չեմ կարող ասել, չեմ նայել: Տղայի դեպքի կեսը նայել եմ` Վահիկի ֆեյսբուքի պատին: Ահավոր տհաճ էր, ինձ ընդհանրապես չի հետաքրքրում շոուի ֆորմատը, պահանջները, արտասահմանում ոնց են անում: Զզվում եմ, երբ մարդուն ծաղրում են` օգտվելով նրա թուլությունից: Էդ տղայի աչքերից արդեն երևում ա, որ ինքը էդքան էլ ադեկվատ չի, փչած ստերից առավել ևս: Մի վայրկյան անգամ ծիծաղս չի եկել: Իմ շրջապատում էլ կա այդպիսի մի մարդ` ընկեր, հույս ունեմ, որ ինքն էլ ինձ ա ընկեր համարում: Նույն աչքերը, նույնատիպ ստերը: Իրան էլ ԱԹիՎիի Կիսաբաց լուսամուտներ էին տանում` շոու սարքելու, բայց դե ոնց ասի` ինքը լավ ընկեր ուներ, էդ մի շոուն ԱԹիՎին չկարողացավ կպցնել: Ես անհումոր մարդ եմ, նման մարդկանց վրա իմ ծիծաղը չի գալիս, որ մարդիկ էլ ծիծաղում են, սիրտս ցավում ա: Չհասկանալու, չիմացության, պակասամտության, անհասկացողության վրա ծիծաղելը որն ա, այսինքն` դա ծիծաղել չի, ղժժալ ա, բառը լավագույնս ա բնորոշում երևույթի գռեհկությունը: Ես ծիծաղում եմ հաջող հումորի վրա սովորաբար, գուցե աննորմալ ա: Քեյբորդի հետ համաձայն եմ, որ ուղղակի դա պետք ա եթեր չտալ, շատ զգույշ ա պետք լինել էդպիսի իրավիճակում: Էս առումով ինձ համար ամեն ինչ ավելի քան միանշանակ ա: Եթե մարդու տարօրինակության վրա կարելի ա ծիծաղել, կարելիա հաճախակի այցելել հոգեբուժարան ու սրտանց զվարճանալ:
Իհարկե, ես սրանից հետո ավելի զգույշ կլինեմ էդ բոլոր մարդկանց հետ շփումում, ովքեր գտնում են, որ կարելի ա տարօրինակ մարդու, միամիտ մարդու վրա ծիծաղել, ով գիտի ինչ ծիծաղելի բան կտեսնեն իմ շարժուձևում, քայլվածքում, խոսքում, շեշտադրության մեջ, մտածողության մեջ: Արդեն իսկ ոչ էն միջավայրում ոնց որ շատ խոսացի:
Չէի տեսել, մերսի, ահագին ղժժացի
2. Չգիտեմ ինչ ա եղել, ինչ չի եղել, բայց Ավետի ու Գարիկի պահվածքը ղզիկավարի էր: Հատկապես Գարիկի «գողական մտնելը»:
3. Նախ ինչ կապ ունեն մյուս երկրները, թքած ունեմ մյուս երկրների վրա: Հետո ինչ կապ ունի պրոյեկտի պահանջ ա թե չէ, երբ խոսում ենք երևույթի մասին: Հետո, Արտ ջան, ես ու դու գիտենք, որ խայտառակ վատ երգողները կարան ծաղրի ենթարկվեն, բայց էդ խայտառակ վատ երգողների խելքը եթե էդքան հասներ, նախ կիմանային, որ իրանք խայտառակ վատ են երգում, երկրորդն էլ որ ավելի խելքները հասներ նոր կիմանային, որ կարող են ծաղրվել: Հիմա էդ մարդիկ էդքան չեն հասկանում, ուրիշն էլ թոփալ ա, բայց քայլվածքի վրա չենք ծիծաղում չէ՞:
Ինչ վերաբերում ա Անդրեին, անդրեն աբիժնիկ էր մնացել յութուբի քոմենթներից, որտեղ իրան քլնգել էին նմանատիպ պահվածքի համար: էդ տեսանյությում Անդրեն ուղղակի կոտորվում էր ծիծաղից, քիչ էր մնում աթոռից ընկներ, ու իսկապես զզվելի էր ու արհեստական: Մեկը ես գրել էի, որ Անդրեն Եվրատեսիլի բեմում իրա խզված ձենով ավելի խնդալու էր, քան էդ մասնակիցը, որի վրա տենց ինքը հրճվել էր: Դահլիճին ուղղած հրետորական հարցն էլ անիմաստ էր, որովհետև դահլիճում կամ հեռուստացույցի դիմաց նստած մարդն ու ժյուրիի անդամը տարբեր կարգավիճակներում են: Խնդալը գալը դեռ հերիք չի աթոռից ընկնելու համար, բա որ խնդալու փոխարեն չիշիկը գար տա՞կն էր անելու:
Բագ, չեմ արդարացնում ժյուրիի էդ անբարոյականությունը, բայց ավելի մեծ անբարոյականություն ա, որ մարդուն խաբում ասում են, որ ինքը կարա երգի, ինքը գժական երգչիստ ա ու ուղարկում են բեմ, որ իրա վրա խժացողների թիվը մեծանա:
Ուղղակի, նախքան եթերը, պիտի մի նրտրական փուլ էլ լինի, որ էն մարդիկ ով խժալու աբրանք ա, չհասնի նրան, որ իրա վրա ղժան:
Ուղղակի, ժյուրին էնքան անմակարդակա, որ իրանք իրանց հավասարացնում են հողի, մանավանդ էն կնիկը ու գարիկը, որ սխոդու կոխեց գողական, տո մեկն ասի այ փսլնքոտ, էղածդ ինչ ա:
Եսիմ Բագ, հարաբերականությունը շատա: Միանշանակ բան ասելը դժվարա:
Այսինքն, ըստ քեզ, ես որևէ ինստիտուտի կողքով անցնելուց ասեմ ասենք, էս երեխեքը դասի նստելու փոխարեն դուրսը ծխում են, ինչա թե իրանց հետ քիփ չե՞մ: Իմ պատկերացումներով հենց տարիքն ա թույլ տալիս փոքրերին ըտենց դիմել, ոչ թե ասենք ինձանից փոքր մարդը ինձ դիմի զավակս, կամ որդյակ իմ, իրա հագած շորի «շնորհիվ»:
artak.am
VisTolog (20.12.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ