Հանդերձարանը նենց հետաքրքիր միջավայր ա: ինչ տեսակի մարդ ասես չկա: Օրինակ մեր լողի հանդերձարանում լիքը կնանիք կան, ովքեր սենց առանց ամաչելու լրիվ մերկ ֆռֆռում են տարածքում ու նենց գոհ են իրանք իրանցիցհեչ պետքները չի` ով մտավ, ով նայեց: Իրանց համար սիրուն կմտնեն դուշ, բոլորի դիմաց կլողանան, եթե պետք լինի` դուշի տակ կերգեն էլ:
Ու մի ուրիշ տեսակ էլ կա`ամաչկոտները, ովքեր հազար տակ փաթաթվում են սրբիչի մեջ, պտտվում են դեպի պատը կամ մի հատ փոքր ծակ են գտնում, որ մեջը մտնեն փոխվեն:Ու սենց ամաչում էլ ես գլուխդ թեքես նայես :Ճ
Էսօր Ռուբիին ասում եմ` Ռուբ, պատկերացրու դու էն կնանիքի պես միշտ տկլոր ֆռֆռաս հանդերձարանում, չամաչես դրանից, չկոմպլեքսավորվես, ու որ ասենք քեզ տարբերակելու համար ասեն էն տկլոր Ռուբին, դուրդ կգա՞
Բայց մեկ ա երնեկ էդ առաջին տեսակին: Մարդիկ չեն կոմպլեքսավորվում, թքած ունեն: Հավես ա տենց:
Մեջբերել
Էջանիշներ