Գրաքննադատ չեմ, ուղղակի պատմվածքի մասին առաջին տպավորությունով կիսվեմ: Առաջին հեղինակը ծանոթ էր ուսանողական հանրակացարանի, գերմաներեն ասած՝ WG, կյանքին: Մի քանի բառով շատ դիպուկ ներկայացրել էր իրավիճակը, մթնոլորտը: Տրամադրությունը լրիվ փոխանցվել էր:
Մնացած հեղինակների մոտ չզգացի էտ տրամադրությունը... մի տեսակ «իրա» կաշվի մեջ չէին: Կրթական համակարգի «մոդելն» էր լրիվ խառնեց ինձ իրար: Ո՞վ էր դասախոսը, «ղեկավա՞րը», կադրերի բաժի՞նը, ո՞րն էր իրանց դերը, ո՞րն էր Լիլիի դերը, ո՞նց էին նշանակում կամ «չնշանակում», ի՞նչ կապ ուներ «անհատական քննությունը» /հա, հասկանում եմ ինչ էր դրանով ակնարկվում, բայց դե մեկ ա, չեմ հասկանում ոնց էր էտ անտեր համալսարանի գնահատման սիստեմը/, ու ոնց կարար մի առարկայի համար «հրաժեշտ տար համալսարանին /բայց խի՞ ինստիտուտին/ ու դիպլոմին: Մի խոսքով էս բոլոր հարցերը ինձ խառնեցին ու բուն պատմությունից ուշադրությունս շեղեցին:
![]()
Էջանիշներ