Նոստալգիա՝ երաժշտություն հայթայթելու հետ կապված

[StrangeLittleGirl]

Էս թեման էն բիձեքի` "բա մեր վաղտով տե՞նց էր, մեր վաղտվա երգիչներն ուրիշ էին" զրույցներն ա հիշացնում:

Մեծանում ենք

Ինձ թվում ա` երաժշտությունը երբեք էս չափով բացարձակ գերիշխանություն չի ունեցել մարդկության հանդեպ, որքան հիմա: Տեխնոլոգիաների զարգացման հետ համարյա բոլորը համարյա անընդհատ երաժշտություն են լսում: Առաջ ոնց էր. այդ համարյա բոլորը նայում էին ուղղակի երաժշտական հաղորդումներ, մեկ էլ քեֆերի վաղտ էին իրենց երաժշտության հանդեպ ունեցած պահանջները բավարարում, իսկ երաժշտություն ավելի շատ սիրում էին երաժշտասերները, որ հայթայթում էին իրենց սիրած, լավ երաժշտությունը ու վայելում: Բնականաբար, երաժշտասեր մարդկանց, որոնց թիվը, ենթադրում եմ, ամբողջ մարդկության համեմատաբար փոքր տոկոսն է կազմում, ճաշակը բավարարող երաժշտությունը ավելի շահեկան վիճակում էր: Հիմա քանի որ ամեն ինչ հասանելի ա բոլորին, մնացած մարդկության պահանջները բավարարող երաժշտությունն ա ավելի շահեկան վիճակում հայտնվում, թե չէ անճաշակ մարդիկ միշտ էլ եղել են:

Է՜հ, ու՞ր կորան կասետ հայթայթելու վախտերը: Թե չէ հիմա կարգին երաժշտասերը հենցընենցից չի տարբերվում

Շին, բայց իսկականից, հիմա որակյալ երաժշտություն ստեղծվու՞մ ա: Հա մտածում եմ՝ երևի իմ վախտն ա անցել, որ էդ սաղ իրար նման, ռադիովանի մեյնսթրիմ հաղորդման տակ հնչող խմբերի երգերը չեմ տարբերում իրարից: Բայց եսի՞մ, կարո՞ղ ա օբյեկտիվորեն զիբիլանոց ա, որտև ամեն դեպքում լավ կատարողների կարողանում եմ պեղել:

[Գալաթեա]

Էդ կասետ ու դիսկ հայթայթելը վերջն էր
Երիտասարդական մետրոյի մոտ մի տեղ կար, պադվալային, համ քսերոքս կար, համ էլ դիսկ-միսկ: Քաղաքի իմ սիրած տեղն էր

[StrangeLittleGirl]

Ես դե լիազորված չեմ որակյալ երաժշտությունից խոսալու: Ինձ Գոթյե անբարեհունչ, նույնիսկ անբարեընթեռն անունով ավստարալացի երգիչն ա դուր եկել:

Հա, սուս, հենց դու երաժշտությունից ես խոսում, անունը-չտամ-թե-որ-օողորմածիկին եմ հիշում

Էդ կասետ ու դիսկ հայթայթելը վերջն էր
Երիտասարդական մետրոյի մոտ մի տեղ կար, պադվալային, համ քսերոքս կար, համ էլ դիսկ-միսկ: Քաղաքի իմ սիրած տեղն էր

Հա՜, բա որ ինչ-որ պադվալներում լավ խանութներ էինք գտնում, կայծակնային արագությամբ իրար խաբար անում, թե՝ գիտե՞ս, էսինչ խանութում էսինչ-էնինչ կասետները կան: Կամ որ էնքան էինք զզվացնում ռաբիզ զապիսնոցներին, որ մի երկու շաբաթ հետո հերիք չի մեր սիրած կատարողների անուններն անգիր էին անում, դեռ մի բան էլ իրանց կասետներից ծախում էին

[Kuk]

Amy Winehouse-ը Rehab-ից բացի էլի երգեր ունի, որ լավն են, ու կմնան. Back To Black, You Know I'm No Good։

[Գալաթեա]

Էրեխեք, մի երկու օր առաջ ակումբցիքից մի քանի հոգով մի տեղ էինք, որտեղ երաժշտական մրցույթ կար ծրագրում: Ինչ է՞ր... Մելոման թե ինչ, տենց անունով: Պետք ա գուշակեինք երգերը առաջին նոտաներից: Վալդիս Պելշի ականջը կանչի:
24 հատ երգ միացրին, դրանցից մեծ մասը՝ վերջին շրջանի երգեր:
Ու երևի ձևի համար մի երեք-չորս մեր ժամանակների երգերից:
Էդ 24 երգի մեջ մի հատ Փինք Ֆլոյդ կար, մի հատ Էմինեմ, մի հատ էլ Քուին, որ մենք տեղը բեերցինք: Մնացածը, որ 2000-ից էս կողմի երգեր էի՝ նադա:

Տխուր էր: Երբեք ինձ տենց ծեր չէի զգացել:

[StrangeLittleGirl]

Էրեխեք, մի երկու օր առաջ ակումբցիքից մի քանի հոգով մի տեղ էինք, որտեղ երաժշտական մրցույթ կար ծրագրում: Ինչ է՞ր... Մելոման թե ինչ, տենց անունով: Պետք ա գուշակեինք երգերը առաջին նոտաներից: Վալդիս Պելշի ականջը կանչի:
24 հատ երգ միացրին, դրանցից մեծ մասը՝ վերջին շրջանի երգեր:
Ու երևի ձևի համար մի երեք-չորս մեր ժամանակների երգերից:
Էդ 24 երգի մեջ մի հատ Փինք Ֆլոյդ կար, մի հատ Էմինեմ, մի հատ էլ Քուին, որ մենք տեղը բեերցինք: Մնացածը, որ 2000-ից էս կողմի երգեր էի՝ նադա:

Տխուր էր: Երբեք ինձ տենց ծեր չէի զգացել:

Գալ, ՖԲ-ում մի հատ խաղ կա, կոչվում ա SongPop: Չգիտեմ՝ խաղացել ես, թե չէ: Բայց դե ամբողջ իմաստն էն ա, որ ընկերներիդ հետ մրցում ես տարբեր կատեգորիաներում: Մի հատ կատեգորիա կա, կոչվում ա՝ Today's Hits: Որ դա գալիս ա, ասում եմ՝ վսյո, կրվեցի: Ախր լուրջ սաղ իրա նման են հնչում՝ անկախ նրանից ականջի պոչով անունը լսել եմ, թե չէ:

[One_Way_Ticket]

Երևանցիներին ինչ կա։ Ես որ դպրոցական ժամանակ շախմատի մրցույթների էի գալիս Երևան, կասետների (հետագայում դիսկերի) խանութների այցելությունը ծրագրի պարտադիր կետ էր Մեզ մոտ Գյումրիում տեսականին շատ ավելի սահմանափակ էր։

[Տրիբուն]

Էրեխեք, մի երկու օր առաջ ակումբցիքից մի քանի հոգով մի տեղ էինք, որտեղ երաժշտական մրցույթ կար ծրագրում: Ինչ է՞ր... Մելոման թե ինչ, տենց անունով: Պետք ա գուշակեինք երգերը առաջին նոտաներից: Վալդիս Պելշի ականջը կանչի:
24 հատ երգ միացրին, դրանցից մեծ մասը՝ վերջին շրջանի երգեր:
Ու երևի ձևի համար մի երեք-չորս մեր ժամանակների երգերից:
Էդ 24 երգի մեջ մի հատ Փինք Ֆլոյդ կար, մի հատ Էմինեմ, մի հատ էլ Քուին, որ մենք տեղը բեերցինք: Մնացածը, որ 2000-ից էս կողմի երգեր էի՝ նադա:

Տխուր էր: Երբեք ինձ տենց ծեր չէի զգացել:

Հետներդ չեմ եղել, շարեի իրար հետևից մի հատ 24 երգն էլ

[Գալաթեա]

Հետներդ չեմ եղել, շարեի իրար հետևից մի հատ 24 երգն էլ

Դու կշարեիր

[StrangeLittleGirl]

Երևանցիներին ինչ կա։ Ես որ դպրոցական ժամանակ շախմատի մրցույթների էի գալիս Երևան, կասետների (հետագայում դիսկերի) խանութների այցելությունը ծրագրի պարտադիր կետ էր Մեզ մոտ Գյումրիում տեսականին շատ ավելի սահմանափակ էր։

Աաաա, Երևանից էլ վա՞տ: Ուրեմն լավ չեք աշխատել էդ ուղղությամբ: Ես որ նոր էի Պրագայից էկել, կարծում էի՝ Երևանում էլ ա տենց, որ մտնում ես խանութ, ուզածդ կասետն առնում, դուրս գալիս: Հետո պարզվեց՝ հեչ էլ տենց չի: Ու սկսվեցին դասերը Ես իմ ուզածը չէի ստանում, մինչև հազար անգամ չէի գնում, հարցնում, վերջը դավադիտ էին լինում, բերում էին (խոսքս դեռ կասետային ժամանակաշրջանի մասին ա, դիսկերի ժամանակ ավելի հեշտ էր): Իհարկե, չհաշված մի քանի խանութ, բայց դրանք էլ պարբերաբար բացվում-փակվում էին, համ էլ էնտեղ ավելի թանկ էին կասետները (ասենք, մի ամիս էր պետք բուֆետի փողերը հավաքել էդ խանութներից կասետ առնելու համար)

[Ուլուանա]

Բա «Օրփեոս» խանութը չե՞ք հիշում։ Իմ հիմնական այցելավայրն էր դասերից հետո։ Էն քիչ տեղերից էր, որ իմ ուզած երաժշտությունը մեծ մասամբ կարողանում էի գտնել։ Բայց մի օր տեղափոխվեցին ու էդ տեղը հագուստի խանութ սարքեցին ։ Դրանից հետո ամբողջ քաղաքում իրանց էի փնտրում, տենց էլ չգտա...
Մեկ էլ «Օսկար» սրահը։ Բայց էնտեղ ամեն ինչ ավելի թանկ էր ։ Հիշում եմ՝ մի անգամ էնտեղ լռվել էի. Ֆրեդդի Մերկուրիի կենսագրական գիրքն էի կարդում, որը 20 դոլար արժեր՝ մի ամբողջ կարողություն ։

[StrangeLittleGirl]

Բա «Օրփեոս» խանութը չե՞ք հիշում։ Իմ հիմնական այցելավայրն էր դասերից հետո։ Էն քիչ տեղերից էր, որ իմ ուզած երաժշտությունը մեծ մասամբ կարողանում էի գտնել։ Բայց մի օր տեղափոխվեցին ու էդ տեղը հագուստի խանութ սարքեցին ։ Դրանից հետո ամբողջ քաղաքում իրանց էի փնտրում, տենց էլ չգտա...
Մեկ էլ «Օսկար» սրահը։ Բայց էնտեղ ամեն ինչ ավելի թանկ էր ։ Հիշում եմ՝ մի անգամ էնտեղ լռվել էի. Ֆրեդդի Մերկուրիի կենսագրական գիրքն էի կարդում, որը 20 դոլար արժեր՝ մի ամբողջ կարողություն ։

Այ էդ Օրփեոսի անունն էի մոռացել: Դե հա, փակվեց: Ունիսոնն էլ էր լավը, մի քանի անգամ տեղափոխվեց, հետո փակվեց: Մի հատ էլ խանութ երիտասարդականի մոտ կար քսերոքսի տեղով-բանով: Էդ երևի Գալի ասածն ա: Դա շատ լավը չէր, բայց գոնե պիրատսկի չէին էնտեղի կասետները: Դե Օսկարն ամենաառաջինն էր դիսկերի անցել: Գնում էինք, ամեն ինչ ունենում էին, բայց դիսկի տեսքով, գինն էլ՝ գնա-գալիս եմ:

[One_Way_Ticket]

Հետաքրքիր է, մի տասը տարի հետո կարո՞ղ է նենց լինի, որ
- Բա հիշու՞մ եք, որ երգի անվանումը պետք էր գուգլել, լինում էր, որ ոչ մի սայտում չէր ճարվում։
- Բա որ քարտի հիշողությունը մի քանի գեգաբայթ էր, ու երգերի ընդամենը մի մասն էր տեղավորվում։
- Հաաաա, հետո էլ փլեյերի մեջ պիտի երկար բարակ անցնեիր փլեյլիստի վրայով, որ գտնեիր ուզածդ երգը։
- Էհ, ինչ ժամանակներ էին․․․

[StrangeLittleGirl]

Հետաքրքիր է, մի տասը տարի հետո կարո՞ղ է նենց լինի, որ
- Բա հիշու՞մ եք, որ երգի անվանումը պետք էր գուգլել, լինում էր, որ ոչ մի սայտում չէր ճարվում։
- Բա որ քարտի հիշողությունը մի քանի գեգաբայթ էր, ու երգերի ընդամենը մի մասն էր տեղավորվում։
- Հաաաա, հետո էլ փլեյերի մեջ պիտի երկար բարակ անցնեիր փլեյլիստի վրայով, որ գտնեիր ուզածդ երգը։
- Էհ, ինչ ժամանակներ էին․․․

արխային, արդեն մի տասը տարի կլինի, որ կպած բողոքում եմ երաժշտության հասանելիությունից

[Գալաթեա]

Հետաքրքիր է, մի տասը տարի հետո կարո՞ղ է նենց լինի, որ
- Բա հիշու՞մ եք, որ երգի անվանումը պետք էր գուգլել, լինում էր, որ ոչ մի սայտում չէր ճարվում։
- Բա որ քարտի հիշողությունը մի քանի գեգաբայթ էր, ու երգերի ընդամենը մի մասն էր տեղավորվում։
- Հաաաա, հետո էլ փլեյերի մեջ պիտի երկար բարակ անցնեիր փլեյլիստի վրայով, որ գտնեիր ուզածդ երգը։
- Էհ, ինչ ժամանակներ էին․․․

Լավն էր: