Հոբիտը / The Hobbit

[Hayk Avetisyan]

Հոբիտը Մատանիների տիրակալը ֆիլմի շարունակությունը:

[Ռուֆուս]

Ոչ թե շարունակությունը, այլ սկիզբը: Հոբբիտի գործողությունները տեղի են ունենում Մատանիների տիրակալից առաջ:

[Ruby Rue]

Հոբիտը Մատանիների տիրակալը ֆիլմի շարունակությունը:

Թեման տեսնելով, ուզում էի մտնել ու Հոբբիթի թրեյլերը տեղադրել ու տեսա . որ Գոլլումն իրա մեծ կապույտ աչքերով ինձ ա նայում
Հ.Գ. Էս Գոլլումը քանի գնում սիրունանում ա

[Chuk]

Մոդերատորական. թեման ստեղծվել է «Շուտով կինոէկրաններին» թեմայից առանձնացված գրառումների հիման վրա:

[Chuk]

Անհամբեր սպասում եմ ֆիլմին: Հոբիտը փոքր ժամանակվաս ամենասիրելի գրքերից ա եղել: Ընդհանրապես երևի մինիմում տաս անգամ կարդացել եմ: Էդպիսի բնավորություն ունեմ, սիրած գործերը շատ եմ կարդում: Սպասելուս մյուս պատճառը «Մատանիների տիրակալը» ֆիլմի հզորությունն էր, ինչը թույլատրում ա վստահ լինել, որ էս կինոն էլ նկարված ա լինելու պրոֆեսիոնալ, հզոր:

Հիմա հարց. ե՞րբ ենք նայելու
Համարյա ամբողջ աշխարհում կինոն էկրան ա դուրս գալու դեկտեմբերի 12-14-ին (Նայեք այստեղ): Ռուսաստանում ու Ուկրաինայում՝ դեկտեմբերի 19-ին: Դե մերոնք էլ հաստատ սպասելու են Ռուսաստանի պրեմերիային, հեչ որ չէ որովհետև ստեղ ռուսերեն թարգմանությունն են բերելու: Բայց հենց էդ օրը կլինի՞, կամ գոնե էդ օրերին, թե՞ պետք ա սպասենք: Որևէ մեկը բան գիտի՞:

[Malxas]

Ոչ թե շարունակությունը, այլ սկիզբը: Հոբբիտի գործողությունները տեղի են ունենում Մատանիների տիրակալից առաջ:

Ռուֆ, բայց ինչքան գիտեմ Հոբիտը Մատանիների Տիրակալնի հետ կապ չունի չէ՞, առանձին պատմություն է:

[Alphaone]

Ռուֆ, բայց ինչքան գիտեմ Հոբիտը Մատանիների Տիրակալնի հետ կապ չունի չէ՞, առանձին պատմություն է:

Քանի որ իմ ամենասիրած գրքերից է ու շատ եմ կարդացել, ես պատասխանեմ, լավ : Հոբիտը փաստացի այն մասին է, թե ոնց է մատանին գտնվել, բայց էնտեղ շեշտը մատանու վրա չի դրվում, թեև ամեն դեպքում, սերտորեն կապված է Մատանիների տիրակալի հետ...

[Chuk]

Ռուֆ, բայց ինչքան գիտեմ Հոբիտը Մատանիների Տիրակալնի հետ կապ չունի չէ՞, առանձին պատմություն է:

Կապված ա, էն էլ ոնց

Հոբիտը Տոլկինը շուտ ա գրել, ավելի շուտ իրա երեխեքի համար հեքիաթ ա գրել, հետո որոշել ա հրատարակի: Արդյունքում հետո էլ հրատարակչի կողմից շարունակելու առաջարկ ա ստացել: Սկզբից ուզել ա նմանատիպ մի հեքիաթ գրի, բայց աստիճանաբար փոխվել ու դարձել ա Մատաիների Տիրակալը: Մատանիների տիրակալի հիմքում հենց Հոբիտի պատմությունն ա ընկած, նույն կերպարները, Բիլբոյի հետ տեղի ունեցած արկածը, իրա գտած մատանին: Արդյունքում Մատանիների տիրակալը դարձել ա Հոբիտի տրամաբանական շարունակությունը: Նաև մի մասը «Սիլմարիլիոն» լեգենդների ու միֆերի ժողովածուի, որը կարծեմ «Մատանիների տիրակալից» էլ շուտ ա սկսել գրել, բայց հրատարակվել ա իրա մահվանից հետո:

[Malxas]

Ալֆա և Չուկ, ձեզ հատուկ շնորհակալություն: Թերևս կարդամ Հոբիտը, մնում է միայն գիրքը ճարել

[Ruby Rue]

Ալֆա և Չուկ, ձեզ հատուկ շնորհակալություն: Թերևս կարդամ Հոբբիտը, մնում է միայն գիրքը ճարել

Մալխաս, անպայման կարդա հոբբիտը: Գրադարաններում հայերեն թարգմանված տարբերակը կա Մի քանի ժամում կհասցնես կարդալ, պուճուր ու հետաքրքիր հեքիաթ է:
Չնայած ահագին բան ես կորցրել, որ փոքր ժամանակ չես կարդացել:
Ես առաջին անգամ 8 տարեկանում էի կարդացել, իսկ վերջին անգամ անցյալ տարի…

[Malxas]

Մալխաս, անպայման կարդա հոբբիտը: Գրադարաններում հայերեն թարգմանված տարբերակը կա Մի քանի ժամում կհասցնես կարդալ, պուճուր ու հետաքրքիր հեքիաթ է:
Չնայած ահագին բան ես կորցրել, որ փոքր ժամանակ չես կարդացել:
Ես առաջին անգամ 8 տարեկանում էի կարդացել, իսկ վերջին անգամ անցյալ տարի…

Ուրեմն անպայման գրադարանից կվերցնեմ: Մի փաքր անհարմար է խոստովանել, բայց Հոբիտի մասին էս վերջերս եմ միայն իմացել Պահապանները պատահմամբ գնեցի գրախանությից մի երկու տարի առաջ ու ինքս էլ չիմացա, թե ինչու սկսեցի հենց դա կարդալ: Հավանաբար այդ անիծյալ մատանին գրքի մեջ էլ ձգողություն ուներ, որովհետև մի 20 գիրք հերթի էի դրել: Հետո արդեն Ակումբում տեսա, թե ինչ համակիրներ ունի Թոլքիենն ընդհանրապես, իսկ Մատանիների Տիրակալը՝ մասնավորապես: Արդեն սկսեցի ֆիլմերը նայել հերթով....

[Alphaone]

Թոլքիենի Մատանիների տիրակալի մասին մի շատ զվարճալի, մի քիչ էլ սադոմազոխիստական պատմություն ունեմ՝ գիրքը վաղ մանոկությունից հիվանդագին սիրում էի, տասնյակ անգամ Հոբիտն ու Պահապանները կարդացել եմ, Հենդալֆի համար արցունքներով լաց եղել, բայց գիտեի, որ շարունակություն կա ու շարունակությունը չունեի: Հասել էի այն պահը, որ Սեմն ու Ֆրոդոն խմբից առանձնանում են ու այդպիսով գիրքն ավարտվում է: Անգլերեն ու ռուսերեն տարբերակները շարունակությամբ չկարողացա հայթայթել ու հանկարծ իմացա, որ ֆիլմն արդեն կա: Աննկարագրելի ոգևորությամբ, մի քանի շաբաթ սպասելով, որ ահա, վերջապես ՀԵՏՈՆ կիմանամ, նստեցի ֆիլմը նայելու ու ֆիլմի առաջ հատվածը վերջացավ հենց այնտեղ, ուր Պահապաններն էր վերջացել

[Ruby Rue]

Ուրեմն անպայման գրադարանից կվերցնեմ: Մի փաքր անհարմար է խոստովանել, բայց Հոբիտի մասին էս վերջերս եմ միայն իմացել Պահապանները պատահմամբ գնեցի գրախանությից մի երկու տարի առաջ ու ինքս էլ չիմացա, թե ինչու սկսեցի հենց դա կարդալ: Հավանաբար այդ անիծյալ մատանին գրքի մեջ էլ ձգողություն ուներ, որովհետև մի 20 գիրք հերթի էի դրել: Հետո արդեն Ակումբում տեսա, թե ինչ համակիրներ ունի Թոլքիենն ընդհանրապես, իսկ Մատանիների Տիրակալը՝ մասնավորապես: Արդեն սկսեցի ֆիլմերը նայել հերթով....

Ֆիլմերը շատ - շատ եմ սիրում, բայց գրքի համեմատ շատ թույլ են: Եթե ՛Մատանիների տիրակալն՛՛ ամբողջովին չես կարդացել, դա էլ անպայման կարդա: / Ի դեպ Խնկո Ապոր գրադարանում կա/, Սիլմարիլլիոնն էլ ընդհանրապես հրաշալի գործ ա

[Malxas]

Ֆիլմերը շատ - շատ եմ սիրում, բայց գրքի համեմատ շատ թույլ են: Եթե ՛Մատանիների տիրակալն՛՛ ամբողջովին չես կարդացել, դա էլ անպայման կարդա: / Ի դեպ Խնկո Ապոր գրադարանում կա/, Սիլմարիլլիոնն էլ ընդհանրապես հրաշալի գործ ա

Մի սիրունիկ ծանոթուհի ունեմ, որ պարբերաբար այցելում է Խնկո Ապոր գրադարան: Հենց վաղը նրան կխնդրեմ, որ վերցնի, որովհետև ինքս գրանցված չեմ այնտեղ... Իսկ ով լինել Սիլմարիլլիո՞ն...

[Ruby Rue]

Թոլքիենի Մատանիների տիրակալի մասին մի շատ զվարճալի, մի քիչ էլ սադոմազոխիստական պատմություն ունեմ՝ գիրքը վաղ մանոկությունից հիվանդագին սիրում էի, տասնյակ անգամ Հոբիտն ու Պահապանները կարդացել եմ, Հենդալֆի համար արցունքներով լաց եղել, բայց գիտեի, որ շարունակություն կա ու շարունակությունը չունեի: Հասել էի այն պահը, որ Սեմն ու Ֆրոդոն խմբից առանձնանում են ու այդպիսով գիրքն ավարտվում է: Անգլերեն ու ռուսերեն տարբերակները շարունակությամբ չկարողացա հայթայթել ու հանկարծ իմացա, որ ֆիլմն արդեն կա: Աննկարագրելի ոգևորությամբ, մի քանի շաբաթ սպասելով, որ ահա, վերջապես ՀԵՏՈՆ կիմանամ, նստեցի ֆիլմը նայելու ու ֆիլմի առաջ հատվածը վերջացավ հենց այնտեղ, ուր Պահապաններն էր վերջացել

Ես էլ Պահապանները պատահաբար գրադարանում էի գտել: Էլի մեծ ոգևուրությամբ ու հաճույքով կլանում էի ամեն մի բառը, ամեն մի նախադասությունը: Կարդացի, վերջացրի՝ Ալֆայի պես Գենդալֆի հետևից լացելով: Էլի չկարողացա շարունակությունը գտնել, գրադարաններում չկար, ինտերնետ էլ չունեի
Ու մեկ էլ հանկարծ Նոր Տարուն նվեր եմ ստանում ՙՄատանիների Տիրակալի՛՛ դիսկը:
Աշխարհն իմն էր էդ պահին