պատմվածքին գույներ տվել ա Բայանդուրը, Բյուրի նկարածը էլի վարժ ու սահուն էր, բայց՝ առանց լույսուստվերի
Ռիպան հաջող ավարտել ա այն՝ երկու մասերից էլ վերցնելով էն ամենը, ինչ պետք էր վերցնել, որ մեկը մյուսից անկապ չստացվեն, սիրուն վերջանա, համ առաջին մասից հեռու չլինի, համ էլ երկրորդ
ապրեք, էրեխեք, դուք շատ տաղանդավոր եք, շատ եմ սիրում ձեզ
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
ՕK… եթե տենց ա, ասեմ…StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
ուզում էի ասել, ռիսկս չհերիքեց, ասեցի կասեն աբիժնիկ ա
բայց աչքիս ուղղակի կայֆավատ ա էղել
իսկ Ռիփը ապրի, փորձել ա փրկել
…բացարձակապես անհասկանալի ա թե մերն ինչի պտի գրկի էն փանկ դստերն ու քցվի տռոլեբուսի տակ… հասկացանք որ քաղծկեղ ես տվել "լավ" դստերը, բայց պատմվածքը ստեղ լրիվ ուրիշ կողմ ա գնում ու Ռայը forcefully տանում ա ուրիշ տեղ… որից հետո Հռիփսիկի գրածը արդեն դառնում ա irrelevant…
եթե լավ քրոջը սպանում ես ուրեմն մերը պտի մնա վատ քրոջ հետ լռված… այ էս արդեն հետաքրքիր կլիներ… ընդ որում եթե ուզում եք "լավ քրոջը" մեջտեղից հանեք, ապա ավելի լավ ձև կա ավտովթարից մահանում ա երբ խմած ու մարիխուանա ծխած ընկերների հետ երեկոյան տուն էր գալիս (երբ երխին տենց ես մեծացնում սա անհնար բան չի)… էդ շոկից հետո երբ մերը մնում ա մենակ իրա խոսքերով ու համոզմամբ "դեբիլ դստեր" հետ, շատ հետաքրքիր ա թե ինչ կլիներ…
կամ ասենք, լավ եթե որոշել եք փանկ քրոջը զոհել ուրեմն գոնե էդ քույրերի միջև գոնե էդ ժամանակ պտի ինչ որ հարաբերություններ զարգանա…
Բյուրը վատ չի սկսել, մենակ քույրերի միջև տարանջատումն ու կոնտրաստը անբանական ա, զոռովից ա… բայց թե արել էիր գոնե քույրերի հարաբերություններն էլ մի քիչ հստակեցնեիր… բացարձակապես խոսք չկա դրա մասին… դրա համար էլ մի քիչ կեղծ ա ստացվում…
Այվիի գրածն արդեն չի փրկում պատմվածքը, որովհետև մոտեցումների տարբերությունն էնքան մեծ ա որ պատմվածքը ավելի շատ մոլորեցնում ա…
բայց ընդհանուր շատ լավն էր…
…բա պապա՞ն ուր էր…
Arpine (07.12.2012), CactuSoul (09.12.2012), ivy (07.12.2012), Mr. Annoying (09.08.2017), Quyr Qery (23.12.2012), StrangeLittleGirl (07.12.2012), Ուլուանա (08.12.2012)
Շատ մռայլ էր ու իմաստը չհասկացա տենց մռայլացնելու: Ինձ սկիզբն ա հատկապես դուր եկել: Ես խորություններից չեմ սիրում խոսալ, բայց քանի որ արդեն խոսացվել ա, ասեմ, որ կներեք, ես ոչ մի խորություններ էլ չտեսա: Ռայադերն էլ սովորաբար ավելի լավ ա պատմում, իմ կարծիքով: Եթե էս կտորով կարդայի առաջին անգամ իրա գրած որևէ կտոր, հաստատ չէի բացականչի, թե էս ինչ լավ ես պատմում: Ավել-պակաս կներեք: ivy-ի հատվածի մասին ընդանրապես չեմ ուզում խոսամ: Թե ոնց ա ինքը սովորաբար գրում, բոլորս էլ գիտենք, ու հանկարծ...
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 07.12.2012, 23:36:
Շին ջան, իսկ դու տենց շարունակությունը ո՞նց կավարտեիր: Հոլիվուդյալ հեփի էնդ, թիթեռներ ու հեքիաթնե՞ր
Sambitbaba (09.12.2012)
Ես ուզում էի գրեմ, որ Այվին ուներ էն սկիզբը, ինչ ուներ: Գրառումն ավարտելուց հետո տեսա, որ չեմ գրել, ազնվությամբՇին ջան, իսկ դու տենց շարունակությունը ո՞նց կավարտեիր: Հոլիվուդյալ հեփի էնդ, թիթեռներ ու հեքիաթնե՞ր
Իսկ թե ես ոնց կգրեի, իմ կարծիք հայտնելու հետ ոչ մի կապ չունի: Էդ մասին մի քանի անգամ արտահայտվել եմ, Այվի ջան: Ես ընդհանրապես չէի կարողանա գրել, բայց կարծիքս էս ա:
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 07.12.2012, 23:42:
Իսկ Ռայի շարունակությունը ինձ լրիվ տարել էր... Ինքը հոյակապ է գրում: Ու տենց քաղցր տխրություն իմ ճանաչածներից ուրիշ ոչ ոք պատկերել չի կարող:
Բայց դե, հա, կտրել էր Բյուրի սկզբի տեմպը, աշխուժությունն ու ընտրած ճանապարհը:
Ես որոշեցի ավելի շատ Ռային հետևել, քան Բյուրին, բայց դե սկզբին էլ փորձել եմ հնարավորինս հավատարիմ մնալ, ինչքանով որ կարող էի անել տվյալ պարագայում:
Հուսով եմ՝ Բյուրը շատ չի զայրանում:
Իմ կարծիքով, լավ է ստացվել ընդհանուր:
Quyr Qery (23.12.2012), Sambitbaba (09.12.2012), Արէա (07.12.2012), Շինարար (07.12.2012)
Բյուրի գրածը կարդալուց հետո մի տեսակ 100% համոզված էի, որ ի վերջո՝ «տաղանդավոր» քույրն ա փորձելու նմանվել «անտաղանդ» քրոջը, ընդ որում՝ առաջին հերթին հենց սանրվածքով ու հագուստով. շատ դիպուկ տարրեր էին դրանք: Էդ շարունակությունն էի տեսնում, հուսախաբ չեղա: Ապրեք, ժողովուրդ, լավն եք:
DIXIcarpe noctem
Freeman (08.12.2012), ivy (07.12.2012), Sambitbaba (09.12.2012), Աթեիստ (08.12.2012)
Քանի որ հիացական բացականչություն անողը ես եմ եղել, մի քիչ խոսեմ էլի.
Ես քիչ եմ հանդիպել սենց պատմելու ձև, ու ինձ մի ուրիշ կարգի դուր ա գալիս էս ոճը:- Ձեր աղջիկն ընդամենը ուշադրության կարիք ունի,- ասաց հոգեբույժը:
Մայրս հարցրեց.
- Դուք երեխա ունե՞ք:
- Ոչ,- պատասխանեց հոգեբույժը:
Դժվար կլիներ մորս ինչ-որ բան համոզել:
Ու միանգամից.Երբ բժշկի մոտից դուրս էինք գալիս, մայրս չէր ընկալում տեղի ունեցածը: Քույրս գրկել էր ինձ ու լաց էր լինում, չէի սպասում, որ ինձ այդքան սիրել է: Ի վերջո, ես այն ամենն էի, ինչ նա երբեք չէր եղել:
Գժվելու բան ա: Չեմ կարում բացատրեմ, բայց սպանում ա: Որտեղի՞ց հայտնվեցին փողոցում, միասին էին դուրս եկել, ինչո՞ւ են փողոցում մենակ, վերջիվերջո փողոցո՞ւմ էին, թե՞ չէ: Պատսխան չկա ու պետք էլ չի որ լինի, որովհետև էստեղ արդեն դու էս սկսում շարունակել մտքումդ:Փողոցի մեջ տեղում կանգ առան: Մայրս նայեց ինձ իր չհասկացող, ժխտող հայացքով, գրկեց ու համբուրեց քրոջս: Ես ժպտացի նրանց ու ձեռքով արեցի: Մայրս գրկեց քրոջս ու նետվեց շարժվող ավտոբուսի առաջ: Աչքերս փակեցի:
Վերջում էլ մի հատ հիացական բացականչություն անեմ, ու գործս շարունակեմ, վաղը պրոյեկտս պետք ա հանձնեմ, իսկ ես պատմվածք եմ քննարկում
Ապրեք, էս քննարկումները կյանքս երկարացնում են
Բա որ Ռային ես հետևել ու՞ր ա էն հարցի պատասխանը, կամ ռեակցիան թե ինչու մերը գրկեց քրոջն ու քցվես տռանսպորտի տակ… էդ հարցը կարծես թե ոչ էլ անհանգստացրեց "լավ քրոջը", ոչ մեղքի զգացում, ոչ խղճի խայթ, ոչ հարցի պատասխանի փնտրտուք… ոչ մի բա՞ն… քույրը տառացիորեն առանց պատճառի, տրամաբանության ու առիթի մոր հետ զոհվում ա տառացիորեն ու դա քեզ բացարձակապես չի հետաքրքրե՞լ… ինձ թվում ա դու էս թնջուկն ա որ պտի փորձեիր քանդել…
Ռայ, լավ, գոնե մենակ մերը քցվեր էն մտքից որ հես ա մնալու ա էն "դիբիլի" հետ… բառացի չասվեր, բայց ընենց որ Այվին կարանար pick up աներ…
Arpine (08.12.2012)
Մեֆ, դու աչքիս վեպ ես ուզում, ոչ թե եռյակով պատմվածք
Այվի ջան, հարցը երբ որ բարձրանում ա, պտի պատասխան տրվի…էս պատմվածքից ինձ ավելի շատ էդ մասն ա որ լռվացրել ա… էդ ընթացքը, դեպքերի նման շրջադարձը էդ ա առաջարկում… այսինքն էդ հարցի վրայից թռնել չկա… չես կարաՄեֆ, դու աչքիս վեպ ես ուզում, ոչ թե եռյակով պատմվածք
Ապեր, բեր պրոյեկտդ ստեղ կօգնենք մի անգամաից կանես…
Վերջում էլ մի հատ հիացական բացականչություն անեմ, ու գործս շարունակեմ, վաղը պրոյեկտս պետք ա հանձնեմ, իսկ ես պատմվածք եմ քննարկում
Արէա (08.12.2012)
Մեֆ, դու էլ սաղ գործերին նայում ես որպես audit report, կամ քո մասնագիտությամբ որպես ճարտարապետական նախագիծ: Քցում ենք շենքի հիմքը, հետո կառկաս, հետո լուսամուտները, վերջում՝ մեջը ռեմոնտ:
Mephistopheles (09.12.2012), Quyr Qery (23.12.2012), Sambitbaba (09.12.2012), Արէա (09.12.2012), Գալաթեա (09.12.2012)
Ինձ դուր եկավ, շատ լավ էր ստացվել: Կեցցե՛ք
ivy (09.12.2012), Mephistopheles (09.12.2012), Quyr Qery (23.12.2012), Sambitbaba (09.12.2012)
Ժող, բեզ պանիկի, հիմա կբացատրեմ ամեն ինչ, մենակ շատ երկար կստացվի: Նախ՝ Բյուր, Այվ, կասե՞ք Կյուբլեր-Ռոսի մոդելի որ փուլում ա սովորաբար տեղի ունենում ինքնասպանությունը
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ