User Tag List

Էջ 1 23-ից 1234511 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 338 հատից

Թեմա: Ինչո՞ւ լինել լավը, եթե Աստված չկա

  1. #1
    sound Jarre-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2009
    Հասցե
    սեփական ՍՈՒԲՅԵԿՏԻՎ իրականության մեջ
    Գրառումներ
    2,832
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ինչո՞ւ լինել լավը, եթե Աստված չկա

    Աստծուն հավատացողները հավանաբար մտածում են, որ մարդ իր բարոյականությամբ պարտական է Աստծուն։ Այլ կերպ ասած՝ չկա Աստված, չկա բարոյականություն։ Եթե չկա Աստված, ապա կարելի է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան։

    Ավելին, կան մարդիկ, ովքեր եթե իմանան, որ Աստված վերևից իրանց չի նայում ու ահեղ ատյանի օրը իրանց սամասուդ չի անելու, էսօր մեծ սիրով կզբաղվեն դաժանությամբ։ Հիմնական պատճառը, որ առայժմ նրանց ետ է պահում դրանից դա Աստծու հանդեպ հավատն է։

    Շատերը մեջ են բերում ՝ «եթե չկա Աստված, ապա ամեն բան թույլատրելի է» խոսքերը, որոնք հնչում են Դոստոևսկու «Կարամազով եղբարներ» վեպի Իվան Կարամազովի շուրթերից։ (մեր մեջ ասած, ես տենց էլ չհասկացա, Դոստոևսկին այդպես է մտածել, թե ոչ։ Բայց դե այս թեմայի կոնտեքստում դա այդքան էլ կարևոր չեմ համարում)։

    Իսկ աթեիստները կամ կրոնի հանդեպ այլ տեսակետ ունեցող մարդիկ ունեն բազմաթիվ այլ պատճառներ լինելու լավը և օգտակար լինել իրենց շրջապատող աշխարհին և մարդկությանը։

    -----------

    Ի՞նչ տեսակետ ունես այս հարցի մասին դու։

    Ահա որոշ հարցեր, որոնք իմ կարծիքով քեզ մոտ կարող են առաջացնել հետաքրքիր մտքեր։

    Որքանո՞վ են փոխկապակցված Աստվածն ու մարդկային բարությունը։
    Հնարավո՞ր է լինել լավը առանց Աստծու։
    Աստծուն չհավատացողը կարո՞ղ է հավատացյալից ավելի լավը լինել։
    Կարելի՞ է բարի լինել Առանց աստծու։ Կամ ՝ ինչո՞ւ լինել բարի, եթե չկա Աստված։
    Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։

    Հասկանում եմ որ իմ օգտագործած «լավ», «բարոյականություն», «հավատացյալ», «չհավատացող» բառերը շատ ընդհանուր են և ոչ կոնկրետ, իսկ վերջին հարցերն էլ վիճելի (կա իրավիճակ, երբ մարդասպանությունը կարող ենք գնահատել, ոչ միայն որպես լավ բան, այլև որպես արժանիք։ Կա դեպք, երբ մարդուն չօգնելը դա հենց առաջին օգնությունն է, քանի որ հնարավորություն ենք տալիս նրան ինքնուրույն գտնել ելք և պայքարել իր կյանքի համար)։ Բայց ես այս ամենը գրել եմ հուսալով, որ ասելիքս հասկանալի է։

  2. Գրառմանը 16 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Ambrosine (21.11.2012), aragats (21.11.2012), Arpine (21.11.2012), erexa (21.11.2012), GriFFin (31.07.2014), Mephistopheles (26.11.2012), Moonwalker (21.11.2012), Sambitbaba (21.11.2012), Smokie (21.11.2012), Tig (21.11.2012), Աթեիստ (21.11.2012), Գաղթական (13.09.2016), Հայկօ (21.11.2012), Ձայնալար (21.11.2012), Նաիրուհի (28.11.2012), Ուլուանա (21.11.2012)

  3. #2
    insidious VisTolog-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.10.2007
    Հասցե
    Էլի հին տները
    Գրառումներ
    8,294
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Jarre-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Աստծուն հավատացողները հավանաբար մտածում են, որ մարդ իր բարոյականությամբ պարտական է Աստծուն։ Այլ կերպ ասած՝ չկա Աստված, չկա բարոյականություն։ Եթե չկա Աստված, ապա կարելի է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան։

    Ավելին, կան մարդիկ, ովքեր եթե իմանան, որ Աստված վերևից իրանց չի նայում ու ահեղ ատյանի օրը իրանց սամասուդ չի անելու, էսօր մեծ սիրով կզբաղվեն դաժանությամբ։ Հիմնական պատճառը, որ առայժմ նրանց ետ է պահում դրանից դա Աստծու հանդեպ հավատն է։

    Շատերը մեջ են բերում ՝ «եթե չկա Աստված, ապա ամեն բան թույլատրելի է» խոսքերը, որոնք հնչում են Դոստոևսկու «Կարամազով եղբարներ» վեպի Իվան Կարամազովի շուրթերից։ (մեր մեջ ասած, ես տենց էլ չհասկացա, Դոստոևսկին այդպես է մտածել, թե ոչ։ Բայց դե այս թեմայի կոնտեքստում դա այդքան էլ կարևոր չեմ համարում)։

    Իսկ աթեիստները կամ կրոնի հանդեպ այլ տեսակետ ունեցող մարդիկ ունեն բազմաթիվ այլ պատճառներ լինելու լավը և օգտակար լինել իրենց շրջապատող աշխարհին և մարդկությանը։

    -----------

    Ի՞նչ տեսակետ ունես այս հարցի մասին դու։

    Ահա որոշ հարցեր, որոնք իմ կարծիքով քեզ մոտ կարող են առաջացնել հետաքրքիր մտքեր։

    Որքանո՞վ են փոխկապակցված Աստվածն ու մարդկային բարությունը։
    Հնարավո՞ր է լինել լավը առանց Աստծու։
    Աստծուն չհավատացողը կարո՞ղ է հավատացյալից ավելի լավը լինել։
    Կարելի՞ է բարի լինել Առանց աստծու։ Կամ ՝ ինչո՞ւ լինել բարի, եթե չկա Աստված։
    Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։

    Հասկանում եմ որ իմ օգտագործած «լավ», «բարոյականություն», «հավատացյալ», «չհավատացող» բառերը շատ ընդհանուր են և ոչ կոնկրետ, իսկ վերջին հարցերն էլ վիճելի (կա իրավիճակ, երբ մարդասպանությունը կարող ենք գնահատել, ոչ միայն որպես լավ բան, այլև որպես արժանիք։ Կա դեպք, երբ մարդուն չօգնելը դա հենց առաջին օգնությունն է, քանի որ հնարավորություն ենք տալիս նրան ինքնուրույն գտնել ելք և պայքարել իր կյանքի համար)։ Բայց ես այս ամենը գրել եմ հուսալով, որ ասելիքս հասկանալի է։

    Հիմնական պատճառը իմ կարծիքով ոչ թե հավատնա, որը նրանց հետա պահում վատ արարքներից, այլ Աստծո նկատմամբ վախը: Ցանկացած հավատացյալ իմ կարծիքով իր կյանքը ապրումա վախի մեջ մինչև կյանքի վերջ:

    Որքանո՞վ են փոխկապակցված Աստվածն ու մարդկային բարությունը։
    Վախի ազդեցության տակ հավատացյալ մարդ կարա և շատ լավը լինի, և շատ վատը:

    Հնարավո՞ր է լինել լավը առանց Աստծու։
    ԻՄՀԿ Աստծո հետ «լինողների» մեջ վատ մարդիկ շատ ավելին են: Աստված մի տեսակ զսպաշապիկ ոնց որ լինի իրեն հավատացողների համար:

    Աստծուն չհավատացողը կարո՞ղ է հավատացյալից ավելի լավը լինել։
    Երկու դեպքն էլ հնարավոր են:

    Կարելի՞ է բարի լինել Առանց աստծու։ Կամ ՝ ինչո՞ւ լինել բարի, եթե չկա Աստված։
    Ես չեմ տեսնում կապը Աստծո ու բարության մեջ:

    Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։
    Որպես default ԻՄՀԿ կյանքի միջավայր, հասարակություն, շրջապատ, բնավորություն:


  4. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (21.11.2012), Տրիբուն (23.11.2012)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,711
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Jarre-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։
    Ինչո՞ւ շների մեծ մասը ունեն հավատարմության զգացում, իսկ նապաստակները չունեն:
    Մարդու բնույթն է, Աստված կապ չունի: Կամ ունի, բայց միայն սկզբնական, էդ բնույթի ստեղծման մակարդակով, հետագայում Աստծո լինել չլինելը (իմա. Աստծո գոյությունն ընդունել, չընդունելը) էական ազդեցություն չունի:
    Լավ մարդը լավն է անկախ հավատից, վատը, էլի անկախ հավատից՝ վատն է: Ուղղակի լավ մարդը, երբ որ նաև հավատացյալ է լինում, ավելի լավն է դառնում, բայց ի վնաս իրեն, ավելի խոցելի է դառնում: Վատը՝ վատ էլ մնում է:

  6. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (21.11.2012), GriFFin (31.07.2014), Jarre (21.11.2012), Sambitbaba (21.11.2012), Tig (21.11.2012), Գաղթական (13.09.2016), Մուշու (03.07.2014), Նաիրուհի (28.11.2012), Ուլուանա (21.11.2012)

  7. #4
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.01.2007
    Գրառումներ
    722
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Jarre ջան, հույսով եմ այս առակը պատասխանում է քո մի քանի հարցերին:

    -Ես արդեն մահացե՞լ եմ, -հարցրեց մարդը:
    -Այո, - գլխով արեց դեմիուրգ Շամբամբուկլին, -չկտրվելով հաստափոր գրքի ընթերցումից,-մահացել ես, անկասկած:
    Մարդն անվստահ մի ոտքից մյուսին հենվեց:
    -Եվ ի՞նչ է լինելու հիմա:
    Դեմիուրգը նրա վրա հպանցիկ հայացք նետեց ու նորից նայեց իր գրքին:
    -Հիմա գնալու ես այնտեղ,-ու առանց նայելու ցույց տվեց մի անշուք դուռ,-Կամ էլ այնտեղ,- նրա մատն ուղղվեց մի այլ անշուք դռան կողմ:
    -Իսկ ինչ է այնտեղ,-հարցրեց մարդը:
    -Դժոխքը,-պատասխանեց Շամբամբուկլին,- Կամ էլ դրախտը: Ըստ հանգամանքների:
    -Իսկ… ես ո՞ւր գնամ:
    -Ինքդ չգիտե՞ս:
    -Դե-ե, ի՞նչ իմանամ ուր, երևի ըստ մի գործերի…
    -Հըմ,-Շամբաբուկլին մատը պահած էջերի արանքում՝ գիրքը ծալեց, և վերջապես նայեց մարդուն:
    -Ըստ գործերի՞ ասում ես:
    -Դե այո, բա էլ ուրիշ ինչպե՞ս:
    -Դե լավ, լավ,-Շամբաբուկլին բացեց գիրքն ու սկսեց բարձարձայն կարդալ,-Այստեղ ասվում է, որ տասներկու տարեկանում, դու մի տարեց կնոջ օգնել ես փողոցն անցնել, եղե՞լ է:
    -Եղել է,-գլխով արեց մարդը:
    -Դա լա՞վ գործ է, թե՞ վատ:
    -Իհարկե՝ լավ:
    -Հիմա տեսնենք…-Շամբամբուկլին շրջեց էջը,-Հինգ րոպե հետո այդ կինն ընկավ տրամվայի տակ մյուս փողոցում: Եթե դու նրան չօգնեիր, տրամվայն ավելի շուտ կանցներ և կինը դեռ տաս տարի կապրեր: Դե ի՞նչ:
    Մարդը ապշահար թարթում էր աչքերը:
    -Կամ սա,- Շամբամբուկլին բացեց գիրքն այլ էջում,-Քսաներեք տարեկանում դու ընկերներիդ հետ մասնակցել ես մի խումբ մարդկանց դաժանաբար ծեծելուն:
    -Բայց նրանք առաջինը հարձակվեցին:
    -Ինձ մոտ այլ կերպ է գրված,-հակադարձեց դեմիուրգը,- Եվ, ի դեպ, հարբածությունը մեղմացուցիչ հանգամանք չի կարող լինել: Մի խոսքով, դու անտեղի կոտրեցիր մի տասնյոթ տարեկան տղայի քիթն ու երկու մատները: Դա լա՞վ է, թե՞ վատ:
    Մարդը լուռ էր…
    -Դրանից հետո տղան այլևս չէր կարող ջութակ նվագել, չնայած որ մեծ հույսեր էին կապում նրա հետ: Դու վերջ դրեցիր նրա կարիերային:
    -Ես չէի ուզում,-քրթմնջաց մարդը:
    -Բնականաբար,- համաձայնեց Շամբամբուկլին,- ի դեպ, տղան մանկուց ատում էր ջութակը: Ձեր հանդիպումից հետո նա որոշեց զբաղվել բռնցքամարտով, որ կարողանա պաշտպանել իրեն և ի վերջո դարձավ աշխարհի չեմպիոն: Շարունակե՞նք:
    Շամբամբուկլին մի քանի էջ թերթեց.
    -Բռնաբարություն. լա՞վ է, թե՞ վատ:
    -Բայց, ախր ես…
    -Այդ երեխան դարձավ հիանալի բժիշկ և հարյուրավոր կյանքեր փրկեց, լա՞վ է, թե՞ վատ:
    -Դե, երևի…
    -Այդ կյանքերից մեկը մանիակ-հանցագործ էր, լա՞վ է, թե՞ վատ:
    -Բայց…
    -Իսկ մանիակը հետո սպանեց հղի կնոջ, որ կարող էր դառնալ մեծ գիտնականի մայր: Լա՞վ է, թե՞ վատ:
    -Դե…
    -Այդ մեծ գիտնականը, եթե ծնվեր, ստեղծելու էր այնպիսի ռումբ, որ կայրեր մոլորակի կեսը:
    -Բայց ես չէի´ կարող այդ ամենն իմանալ, -գոչեց մարդը:
    -Բնականաբար,-համաձայնեց դեմիուրգը,-Կամ էլ, ահա սա, 246-րդ էջում՝ դու տրորել ես թիթեռնիկի:
    -Իսկ դրանի՞ց ինչ է եղել:
    Դեմիուրգը լուռ բացեց գիրքն ու մարդուն մատնացույց արեց գրվածը: Մարդը կարդաց ու փշաքաղվեց, մազերը բիզ-բիզ եղան:
    -Սարսափելի է-շշնջաց նա:
    -Իսկ, եթե դու չտրորեիր՝ կլիներ սա,- ու ցույց տվեց մի այլ պարբերություն:
    -Ստացվում է, որ ես… աշխա՞րհն եմ փրկել:
    -Այո, չորս անգամ, -հաստատեց Շամբամբուկլին,-թիթեռին տրորելով, ծերուկին հրելով, դավաճանելով ընկերոջը և ծեր կնոջից դրամապանակ թռցնելով: Նրանցից յուրաքանչյուրը գտնվում էր անդունդի եզրին և քո ջանքերի շնորհիվ դուրս եկավ այդ վիճակից:
    -Իսկ,- մարդը մի պահ վարանեց,- …այդ կործանման եզրին, էլի ե՞ս…
    -Այո, այո դու, մի կասկածիր: Երկու անգամ: Երբ կերակրեցիր անտուն փիսիկին և փրկեցիր խեղդվողին:
    Մարդու ծնկները թուլացան, նստեց հատակին…
    -Ոչինչ չեմ հասկանում,-հեծկլտաց նա,-Այն ինչ ես արել եմ կյանքիս ընթացքում… ինչով հպարտացել ու ինչից ամաչել եմ… ամեն ինչ հակառակն է, թարս, ոչ այնպես, ինչպես մենք ենք հասկանում:
    -Այ, դրա համար է որ միանգամայն անարդարացի կլիներ քեզ դատել ըստ քո գործերի,-ուսուցանող տոնով ասաց Շամբամբուկլին,- այլ բան է՝ ցանկությունները… բայց այստեղ դու ինքդ ես քո դատավորը:
    Նա փակեց գիրքն ու դրեց պահարանում, դրա նման բազում գրքերի կողքին:
    -Մի խոսքով, երբ որոշես, թե ուր ես գնալու, բաց արա համապատասխան դուռը: Իսկ ես դեռ շատ գործեր ունեմ:
    Մարդը բարձրացրեց լացից կարմրած աչքերը:
    -Բայց ես չիմացա, թե դրանցից որն է տանում դրախտ, իսկ որը՝ դժոխք:
    -Դա կախված է նրանից, թե դու ինչ կընտրես,-պատասխանեց Շամբամբուկլին:
    Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:

  8. Գրառմանը 13 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alen86 (18.06.2014), Ambrosine (21.11.2012), aragats (21.11.2012), Chilly (21.11.2012), Jarre (21.11.2012), Quyr Qery (22.11.2012), Sambitbaba (21.11.2012), Smokie (21.11.2012), Tig (21.11.2012), Արէա (21.11.2012), Գաղթական (13.09.2016), Նաիրուհի (28.11.2012), Ռեյ սամա (03.08.2014)

  9. #5
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սելավի ջան, իհարկե շատ ընտիր առակ է, բայց առարկայական լավն ու վատը ճիշտ չի գնահատել նրա հետևանքով: Այո, զուտ գլոբալ մակարդակով չկա լավ կամ վատ հասկացություն:
    Ինչպես Արէան արդեն ասեց` սա բնույթի, ավելի ճիշտ էության հարց է: Ես այն եմ ինչ էմ: Մարդ լավն է կամ վատը անկախ Աստծո գոյությունից, բայց դա չի նշանակում, որ լավը ավելի լավ է քան վատը: Ամեն մեկն իր տեղն ու դերն ունի: Սա ընդհանրացված տեսանկյունից:

    Բայց Ժառի հարցը հոգեբանական խնդրին է վերաբերում: Ամենամեծ խնդիրը հենց սանձելու խնդիրն է: Ամեն մի մարդ իր որոշակի զարգացման փուլում ունի այս կամ այն հարցում սանձված լինելու կարիք, որի դերը որոշների համար կարող է կատարել հավատքը, կրոնը, կան դրա բացակայություն, որոշների համար օրենքը կամ անօրինությունը որոշների համար պատժելիությունը կամ անպատժելիությունը, որոշների համար հասարակական կարծիքը կամ դրա վրա թքած ունենալու մոլուծքը, որոշների համար կարծրատիպերը կամ դրանց բացակայությունը, որոշների համար մի այլ անհավանական երևույթ... Այդ փուլը անցնելուց հետո հավատը, կրոնը, օրենքը և այլն կորցնում են իրենց նշանակությունը տվյալ անձի համար: Ու սխալ է ասել, որ այս կամ այն երևույթի գոյությունը լավ է կամ վատ: Պետք է ասել, սա տվյալ անձի համար պետքական է, իսկ մյուսի համար արդեն անպետք:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  10. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (21.11.2012), Sambitbaba (21.11.2012), Smokie (21.11.2012), Արէա (21.11.2012), Գաղթական (13.09.2016), Սելավի (21.11.2012), Տրիբուն (23.11.2012)

  11. #6
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Բարությունը ոչ մի այլ բանով չի կարող պայմանավորված լինել, բացի այն կրող մարդու անձով: Եթե առաջանում է հետևյալ դատողությունը՝ «բարի եմ, որովհետև...», ուրեմն խոսքը իրական բարության մասին չի, ինչպես և խոսք չի կարող գնալ իսկական սիրո մասին, եթե կա այդ նույն «որովհետև»-ը: Կան բաներ, որոնց իսկականությունը դրանց անպատճառաբանվածությամբ է որոշվում:
    Եվ Աստծո հարցն էլ այս թեմայում բացառություն չի: Եթե մարդ պիտի բարի լինի, որովհետև վերևից մեկը իրեն հետևում է, ուրեմն դա ընդամենը էպիզոդային դեր է, որն ինքը կատարում է՝ իր իրական դեմքի վրա քաշած դիմակի տակից:
    Իսկ «ինչու լինել բարի» հարցը կարելի է շարունակել նույն տրամաբանությամբ «ինչու սիրել», «ինչու օգնել», «ինչու հարգել», «ինչու արարել» և վերջապես՝ «ինչու լինել մարդ» հարցերով:
    Եթե այլընտրանքը կենդանին է կամ ավելի ճիշտ՝ անասունը, ապա ես գոհ եմ իմ ընտրությունից:
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 21.11.2012, 15:00:

  12. Գրառմանը 12 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (21.11.2012), Micke (12.09.2016), Quyr Qery (22.11.2012), Sambitbaba (21.11.2012), shatboyov (21.11.2012), Smokie (21.11.2012), Գաղթական (13.09.2016), Դավիթ (23.11.2012), Նաիրուհի (28.11.2012), Ուլուանա (21.11.2012), Սելավի (21.11.2012), Տրիբուն (21.11.2012)

  13. #7
    Պատվավոր անդամ Չամիչ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.01.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    2,308
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Առանց Աստծո գոյությունը իմաստազրկվում է:
    Եթե չկա Աստված ապա այն ամենը ինչը որ կա պատահականության արդյունք է: Պատկերացրեք այն երեխայի հոգեվիճակը, այն մարդու հոգեվիճակը ում ասում են` դու պատահականության արդյունք ես, քեզ չեն պլանավորել, դու պատահական ծնվեցիր ու քեզ հանձնեցին մանկատուն:
    Եթե ամեն ինչ պատահականություն է, չկա շարունակություն, ապա ամեն ինչ իմաստազրկվում է, ապրելու իմաստը կորցրած մարդը ամեն ինչի ընդունակ է, եթե մարդը ընդամենը մատերիա է ապա նա պարզապես ոչինչ է:
    Եթե մարդուն ասես դու ոչինչ ես ապա էտպիսի մարդը ամեն ինչի ընդունակ է:
    Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:

  14. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (21.11.2012), Գաղթական (17.09.2016), հովարս (11.09.2016), Նետ (21.11.2012)

  15. #8
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Չամիչ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Առանց Աստծո գոյությունը իմաստազրկվում է:
    Եթե չկա Աստված ապա այն ամենը ինչը որ կա պատահականության արդյունք է: Պատկերացրեք այն երեխայի հոգեվիճակը, այն մարդու հոգեվիճակը ում ասում են` դու պատահականության արդյունք ես, քեզ չեն պլանավորել, դու պատահական ծնվեցիր ու քեզ հանձնեցին մանկատուն:
    Եթե ամեն ինչ պատահականություն է, չկա շարունակություն, ապա ամեն ինչ իմաստազրկվում է, ապրելու իմաստը կորցրած մարդը ամեն ինչի ընդունակ է, եթե մարդը ընդամենը մատերիա է ապա նա պարզապես ոչինչ է:
    Եթե մարդուն ասես դու ոչինչ ես ապա էտպիսի մարդը ամեն ինչի ընդունակ է:
    Չամիչ ջան մի քիչ խտացնում ես գույները...
    Պատահականությունը, չպլանավորված լինելը դեռ չի նշանակում իմաստազրկված, կամ հակառակը ոչ պատահական լինելը չի նշանակում իմաստը չկորցնել կամ դրանով պայմանավորել իմաստը: Նույնիսկ եթե ընդունենք, որ մարդը ընդհամենը մատերիա է, որ գիտակցությունը մատերիայի արգասիք է, որի հետ ես համամիտ չեմ, բայց ենթադրենք այդպես է, ապա նույնիսկ այդ դեպքում մարդու գիտակցությունը ինքնին արդեն իմաստ է, այսինքն հենց գիտակցությունն է իմաստների գեներատոր: Ու միայն Աստծո գոյությամբ մարդու գոյության իմաստը պայմանավորելը պակաս վտանգավոր չի, քան իմաստազրկումը, քանի որ դա էլ կարող է հանգեցնել ֆանատիզմի մեկ այլ ծայրահեղության դրսևորման: Իհարկե շատերի հոգեբանական մակարդակի որոշակի փուլում առկա է լինում ինքնաիմաստավորման գործընթացը, բայց մի փոքր էլ առաջ անցնելով, զարգացման որոշակի փուլում իմաստ փնտրելը նույնպես կորցնում է իր ակտուալությունը ու միակ իմաստը դառնում է լինելը, ավելի ճիշտ շարժման մեջ լինելը, այսինքն ինքնադրսևորվելը, որը հեչ էլ պայմանավորված չի Աստծո գոյությամբ կամ չգոյությամբ:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  16. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (21.11.2012), Smokie (21.11.2012), Աթեիստ (21.11.2012), Գաղթական (17.09.2016), Ուլուանա (21.11.2012), Տրիբուն (21.11.2012)

  17. #9
    sound Jarre-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2009
    Հասցե
    սեփական ՍՈՒԲՅԵԿՏԻՎ իրականության մեջ
    Գրառումներ
    2,832
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Չամիչ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Առանց Աստծո գոյությունը իմաստազրկվում է:
    Եթե չկա Աստված ապա այն ամենը ինչը որ կա պատահականության արդյունք է: Պատկերացրեք այն երեխայի հոգեվիճակը, այն մարդու հոգեվիճակը ում ասում են` դու պատահականության արդյունք ես, քեզ չեն պլանավորել, դու պատահական ծնվեցիր ու քեզ հանձնեցին մանկատուն:
    Եթե ամեն ինչ պատահականություն է, չկա շարունակություն, ապա ամեն ինչ իմաստազրկվում է, ապրելու իմաստը կորցրած մարդը ամեն ինչի ընդունակ է, եթե մարդը ընդամենը մատերիա է ապա նա պարզապես ոչինչ է:
    Եթե մարդուն ասես դու ոչինչ ես ապա էտպիսի մարդը ամեն ինչի ընդունակ է:
    Չամիչ, որքանով որ ես եմ հասկանում բնական ընտրությունը պատահականության հետ հավասարեցնելը դա խեղաթյուրում է։ Հետո կփորձեմ հիմնավորել ասածս։

    Բնական ընտրությունը կարող է տալ բավական հիմնավոր, տրամաբանական և հետաքրքիր տարբերակներ «բարոյականության» առաջացման վերաբերյալ։

  18. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Աթեիստ (21.11.2012), Արէա (21.11.2012), Սելավի (21.11.2012)

  19. #10
    Պատվավոր անդամ Չամիչ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.01.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    2,308
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չամիչ ջան մի քիչ խտացնում ես գույները...
    Պատահականությունը, չպլանավորված լինելը դեռ չի նշանակում իմաստազրկված, կամ հակառակը ոչ պատահական լինելը չի նշանակում իմաստը չկորցնել կամ դրանով պայմանավորել իմաստը: Նույնիսկ եթե ընդունենք, որ մարդը ընդհամենը մատերիա է, որ գիտակցությունը մատերիայի արգասիք է, որի հետ ես համամիտ չեմ, բայց ենթադրենք այդպես է, ապա նույնիսկ այդ դեպքում մարդու գիտակցությունը ինքնին արդեն իմաստ է, այսինքն հենց գիտակցությունն է իմաստների գեներատոր: Ու միայն Աստծո գոյությամբ մարդու գոյության իմաստը պայմանավորելը պակաս վտանգավոր չի, քան իմաստազրկումը, քանի որ դա էլ կարող է հանգեցնել ֆանատիզմի մեկ այլ ծայրահեղության դրսևորման: Իհարկե շատերի հոգեբանական մակարդակի որոշակի փուլում առկա է լինում ինքնաիմաստավորման գործընթացը, բայց մի փոքր էլ առաջ անցնելով, զարգացման որոշակի փուլում իմաստ փնտրելը նույնպես կորցնում է իր ակտուալությունը ու միակ իմաստը դառնում է լինելը, ավելի ճիշտ շարժման մեջ լինելը, այսինքն ինքնադրսևորվելը, որը հեչ էլ պայմանավորված չի Աստծո գոյությամբ կամ չգոյությամբ:
    Այո իսկապես շատ լավ հարց է, ինչու լինել լավը եթե Աստված չկա?
    Այո իսկապես ամեն ինչ իմաստազրկվում է եթե Աստված չկա, եվ լավը եւ վատը, գոյությունն է իմաստազրկվում:

    Ինչու եմ փորձում լինել լավը? որուվհետեւ Աստծուց եմ վախենում? իհարկե ոչ:
    Ամեն ինչ քո ներսում է, եւ լավը եւ վատը, եթե նախընտրում ես վատը առաջին հերթին ինքդ քեզ ես սեւացնում:
    Եթե մշտապես ապրում ես նախանձի, չարության, ագրեսիայի, վախի մեջ ապա ինքդ քեզ ես ոչնչացնում:
    Բայց էստեղ նորից կանգնում ենք նույն հարցի առաջ, ինչի համար ինքս ինձ պահպանեմ, ինչի համար ջանքեր թափեմ, լավը լինեմ եթե չկա շարունակություն?

    Անհավատությունը կործանում է ոչ միայն մարդուն, այլ նաեւ նման մարդուն շրջապատողներին:
    Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:

  20. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Micke (12.09.2016), Sambitbaba (13.09.2016), Նետ (21.11.2012)

  21. #11
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.01.2007
    Գրառումներ
    722
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Տիգ ջան, ես լիովին կիսում եմ քո կարծիքը: Ամեն մարդ գտնվում է իր զարգացման այնպիսի փուլում, որը առավելագույնս կխթանի այդ անձի ձևավորմանը: Մեկը ինչ-որ կրոնի հետևորդ է դառնում, դա նորմալ է, և ես դրա մեջ արտասովոր բան չեմ տեսնում, մյուսը ավազակ և հանցագործ է դառնում, ես դրա մեջ էլ տարօրինակ բան չեմ տեսնում: Ինչպես արդեն ասացի, ամեն մեկը իր այդ ժամանակաշրջանի դասերն է յուրացնում, որից հետո ձեռք է բերում հսկայական փորձ, և այլևս չի ցանկանում մնալ այդ խաղի մեջ, այլ փոխում է իր խաղի բնույթը, դառնում ասենք քաղաքական գործիչ:
    Ես հարգանքով եմ մոտենում, ցանկացած մարդու կատարած ընտրությանը: Եթե փորձես խոսել ամեն մեկի հետ առանձին առանձին, կնկատես որ ամեն մեկը իր յուրահատուկ փիլիսոփայությունը ունի համապատասխան երևույթների վերաբերյալ, ու ամեն մեկը հենց իր փիլիսոփայությունն է համարում ճիշտ: Օրինակ ես, կարիք չեմ զգում բանավեճի կամ մանիպուլացիայի միջոցով, փոփոխել մեկ ուրիշի պատկերացումները կամ մոտեցումները կյանքի նկատմամբ: Ես ներքին համոզմունք ունեմ, որ ամեն մարդ գտնվում է համապատասխան ժամանակաընթացքի համար, իր համար ճիշտ փիլիսոփայության ազդեցության տակ: Ոչ մեկ պատահական չի կարող գիտակցված աստրալ ճանապարհորդուն կատարել, եթե չի հասունացել այդ երևույթի ներքին մղումը:
    Դեռ ավելին, եթե անգամ խոսես դրա մասին, քեզ տարօրինակ կհամարեն, քանզի դա իրենց համար դեռ խորթ երևույթ է:
    Մոտ քսան տարի առաջ, Հայաստանում գերակշիռ մեծամասնությունը կրոնի ազդեցության տակ էր, և դա նորմալ էր, այդ փուլը իր յուրահատուկ զարգացման ընթացքը ուներ, և ամենևին պետք չէ թերագնահատել այդ ազդեցությունը: Որքանով հիմա տեղյակ եմ, գնալով այդ ազդեցությունը քչանում է:
    Ցանկացած քաղաքակրթություն, իր էվալուցիոն զարգացման ընթացքում շատ հնարավոր է որ կվնասի իր տեսակին, հետևաբար կավարտվի այդ տեսակի հետագա էվալուցիոն զարգացման ընթացքը, քանի որ նրանք դեռ պրիմիտիվներ են, երխաներ, և իրենց ձեռքի տակ եղած ցանկացած խաղալիք կարող են անգիտակցորեն օկտագործել ոչ ճիշտ նպատակով: Հիմա որպեսզի պրիմիտիվ քաղաքակրթությունները ավելի բարեհաջող հասնեն իրենց զարգացման հաջորդ էվալուցիոն փուլին, նրանց տրվում է օրենքներ:
    Մի սպանիր, մի գողացիր, մի.... Այս օրենքները, որոշակի վախի ացդեցության ներքո, հետ են պահում համապատասխան քաղաքակրթությանը իրենց կործանումից:
    Սա նման է նրան, որ երբ փոքր երեխան ուզում է հոսանքին ձեռք տալ, ծնողները ասում են դզզզզզզա: Ծնողը գիտի, որ հոսանքը կենցաղային շատ կարևոր գործիք է, բայց դրա մասին երեխան չգիտի: Մինչև երեխան կհասունանա, նրան պահում են դզզզզայի ազդեցության տակ: Հետո երբ երեխան մեծանում է, ծնողը նրան այլևս դզզզզայով չի վախեցնում:
    Հիմա ստեղ քո կարծիքով ով փոխվեց, երեխան թե ծնողը:
    Այս այլաբանությունը օկտագործեցի, որպեսզի միտքս ճիշտ հասկանաս: Ծնողը միշտ էլ նույնն է, պարզապես երեխայի տարբեր ժամանակահատվածներում նա երեխայի հետ տարբեր կերպ է խոսոում, մինչև երեխան կսկսի ինքնուրույն հասկանալ ամեն բան: Դրանից հետո երեխան ազատ է, նա կարող է իր սեփական պատկերացումներով կառուցել իր կյանքը, այս անգամ արդեն զերծ մնալով իրեն վնասելուց:
    Իսկ թե ծնող ասելով ով ինչ է հասկանում, դա կրկին ամեն մեկի սեփական արժեհամակարգի արգասիք է: Մեկը դրա տակ հասկանում է տիեզերք, մյուսը՝ որպես կյանք, երորդը՝ անձ: Դա արդեն այդքան էլ էական չէ:
    Սա է իմ կարծիքը Տիգ ջան, և ամենևին պարտադիր չէ որ ինչ-որ մեկը ընդունի այն: Սակայն շատ ուզում եմ որ մենք հարգենք միմյանց կարծիքները:


    Տիգ ջան, ճիշտա գրառումս այնպես ստացվեց, որ կարծես անձնապես քեզ հետ եմ խոսում, սակայն ընդհամենը մտքերս էի շարդրում, անձնապես քեզ ուղված չնդունես այս գրառումը:
    Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:

  22. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (21.11.2012), Tig (21.11.2012), Ուլուանա (21.11.2012)

  23. #12
    դիմահար Նետ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.02.2011
    Գրառումներ
    524
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինչո՞ւ լինել լավը, եթե Աստված չկա
    Այնուամենայնիվ, ես չեմ հանդիպել մի հավատացիալ մարդու որը ասի «ես լավն եմ»: Սակայն մյուսներից շատ եմ լսել, որ իրենք ու իրենց խիղճն են ամենա ճշմարիտն ու լավը:
    Դէ էս դեպքում էլ, իհարկե նրանք Քրիստոսի կարքը չունեն, քանի որ Հիսուսն ասաց՝ «Արդարների համար չեկա, այլ՝ մեղավորների»:

  24. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    luys747 (22.11.2012)

  25. #13
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Նետ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այնուամենայնիվ, ես չեմ հանդիպել մի հավատացիալ մարդու որը ասի «ես լավն եմ»:
    Ճիշտ ես: Բայց բոլոր հավատացյալներն էլ ասում են. "Մնացած բոլորդ վատն եք":

    Եվ ցավալին այն է, որ դա ոչ թե անհատի դրական կամ բացասական արժանիքներից է գալիս. դա կրոնի հիմնաքարն է:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  26. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (24.11.2012), Ուլուանա (22.11.2012), Տրիբուն (23.11.2012)

  27. #14
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Jarre-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Աստծուն հավատացողները հավանաբար մտածում են, որ մարդ իր բարոյականությամբ պարտական է Աստծուն։ Այլ կերպ ասած՝ չկա Աստված, չկա բարոյականություն։ Եթե չկա Աստված, ապա կարելի է անել ՑԱՆԿԱՑԱԾ բան։

    Ավելին, կան մարդիկ, ովքեր եթե իմանան, որ Աստված վերևից իրանց չի նայում ու ահեղ ատյանի օրը իրանց սամասուդ չի անելու, էսօր մեծ սիրով կզբաղվեն դաժանությամբ։ Հիմնական պատճառը, որ առայժմ նրանց ետ է պահում դրանից դա Աստծու հանդեպ հավատն է։

    Շատերը մեջ են բերում ՝ «եթե չկա Աստված, ապա ամեն բան թույլատրելի է» խոսքերը, որոնք հնչում են Դոստոևսկու «Կարամազով եղբարներ» վեպի Իվան Կարամազովի շուրթերից։ (մեր մեջ ասած, ես տենց էլ չհասկացա, Դոստոևսկին այդպես է մտածել, թե ոչ։ Բայց դե այս թեմայի կոնտեքստում դա այդքան էլ կարևոր չեմ համարում)։

    Իսկ աթեիստները կամ կրոնի հանդեպ այլ տեսակետ ունեցող մարդիկ ունեն բազմաթիվ այլ պատճառներ լինելու լավը և օգտակար լինել իրենց շրջապատող աշխարհին և մարդկությանը։
    Լավը լինելը կամ բարությունը աստծո հետ ընդհանրապես կապ չունի, բացի էտ չեմ կարծում որ շատ մարդիկ կան , որ դաժանությամբ չեն զբաղվում, որտև հետո աստված կպատժի, աստված շատ ժամանակ հանդես ա գալիս որպես սեփական խիղճը մաքրելու միջոց` դաժանություն անելուց հետո, իմ կարծիքով մարդու մեջ կա դրականը և բացասկանը անկախ աստծո գոյություն չգոյությունից, ու լավ կլինի մարդիկ հավատան հենց ՄԱՐԴուն , բոլոր տեսակի կրոնները ինքնախաբեություն են:անգէ բու))

  28. #15
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Չամիչ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այո իսկապես շատ լավ հարց է, ինչու լինել լավը եթե Աստված չկա?
    Այո իսկապես ամեն ինչ իմաստազրկվում է եթե Աստված չկա, եվ լավը եւ վատը, գոյությունն է իմաստազրկվում:

    Ինչու եմ փորձում լինել լավը? որուվհետեւ Աստծուց եմ վախենում? իհարկե ոչ:
    Ամեն ինչ քո ներսում է, եւ լավը եւ վատը, եթե նախընտրում ես վատը առաջին հերթին ինքդ քեզ ես սեւացնում:
    Եթե մշտապես ապրում ես նախանձի, չարության, ագրեսիայի, վախի մեջ ապա ինքդ քեզ ես ոչնչացնում:
    Բայց էստեղ նորից կանգնում ենք նույն հարցի առաջ, ինչի համար ինքս ինձ պահպանեմ, ինչի համար ջանքեր թափեմ, լավը լինեմ եթե չկա շարունակություն?

    Անհավատությունը կործանում է ոչ միայն մարդուն, այլ նաեւ նման մարդուն շրջապատողներին:
    Չէ Չամիչ ջան էլի կիսատ ես մեկնաբանում, կամ կիսատ ես հասկանում:
    Կան մարդիկ որոնց համար իրոք անհավատությունը կործանում է, բայց այդ բոլոր մարդիկ վաղ թե ուշ, այս կյանքում, կամ այլ կյանքերում հասնելու են նրան, որ հավատքով չեն պայմանավորելու լինելիությունը և շարունակելիությունը: ...և այդպես շարունակ, փուլ առ փուլ... դեպի հավերժություն:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  29. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (22.11.2012), Ուլուանա (22.11.2012), Սելավի (22.11.2012)

Էջ 1 23-ից 1234511 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Որ ֆիրմայի նոթբուքն է լավը
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Համակարգչային սարքեր, աքսեսուարներ
    Գրառումներ: 361
    Վերջինը: 05.02.2016, 16:31
  2. Ո՞ր ֆիրմայի տպիչներն են լավը
    Հեղինակ՝ Չիպ, բաժին` Համակարգչային սարքեր, աքսեսուարներ
    Գրառումներ: 39
    Վերջինը: 28.12.2015, 14:53
  3. mkv vs. avi. ո՞րն է ավելի լավը
    Հեղինակ՝ Ապե Ջան, բաժին` Համակարգչային ծրագրեր
    Գրառումներ: 4
    Վերջինը: 21.01.2010, 03:44
  4. Ո՞ր ֆիրմայի DVD-RW է լավը
    Հեղինակ՝ TigranM, բաժին` Համակարգչային սարքեր, աքսեսուարներ
    Գրառումներ: 50
    Վերջինը: 13.05.2009, 09:55
  5. Որ տնային սերվերն է լավը
    Հեղինակ՝ T!gran, բաժին` Ծրագրավորում
    Գրառումներ: 26
    Վերջինը: 02.10.2008, 12:18

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •