Ինչո՞ւ լինել լավը, եթե Աստված չկա

[Freeman]

Ինչո՞ւ: Ինչո՞վ է մեկ հոգու ցավը զիջում հազար հոգու ցավին: Էդ հազար հոգու ցավը չի գումարվում իրար չէ՞: Հազար հոգին առանձին մեկական հոգիներ են: Ինչո՞ւ է մեկ հոգու ցավն ավելի քիչ, քան մեկ, ու մեկ, ու մեկ, ու մեկ հոգու ցավը: Դրանցից ամեն մեկը առանձին մարդ է, ու տառապում է ճիշտ էնքան, ինչքան մի հոգին:

Հիմա եթե ես քեզ հազար դոլար ուղարկեմ, դրանք կլինեն ամեն մեյն առանձին մի դոլարանոցններ, իսկ քեզ մի սշդոլար պետք չի , չէ՞, ուրմեն հազար հատ մի դոլարն էլ պետք չի գա, չեմ ուղարկում
Հասկանալի ա, թե ինչ ես ուզում ասես, մի քիչ դժվար ա մարդկանց զգացածները գումարել, բայց եթ այլընտրանք չկա, գերադասելի ա, որ քիչ մարդիկ տուժեն, կամ նույն մարդն ավելի քիչ տուժի: Օրինակ՝ օրենքները, հնարավոր ա մի քանի հոգու անմեղ տեղը դատել, բայց եթե օրենքները հանենք, որ էդ մի քանի հոգին չտուժեն, ավելի շատ մարդ կտուժի, հիմա քո կարծիքով ավելի լավ կլինի՞, կամ տարբերություն չկա՞ օրենքների լինելու ու չլինելու մեջ:

Դոգման հնարավոր ա շրջանցել, ոնց որ օրենքները: Էմպատիան բացարձակ ա: Երբ ուրիշին ցավ չպատճառելու բնական հակումը փոխարինում ես օրենքով, որն ասում ա քեզ, որ արգելված ա ուրիշներին ցավ պատճառել (ու, ինչպես ցանկացած օրենքում, կան բացառություններ), դադարում ես ընկալել քո իրական էմպատիան: Օրենքն էլ ենթադրում ա օրենքին ենթարկվողներ ու հանցագործներ. ինչքան շատ ես խախտում օրենքը, էնքան ավելի հեշտ ա դառնում իրան խախտելը: Ու, իհարկե, քեզ օրենքներ թելադրողը, քեզ զրկելով քո էթիկ կողմնացույցից, կարողանում ա օրենքներ մտցնելով ու փոփոխելով ուղղորդել քեզ, օգտագործել: Ի միջի այլոց, ուզում ես՝ հավատա, ուզում ես՝ չէ, սատանիզմի կենտրոնական գաղափարներից մեկն ա:

Հետաքրքիր միտք ա, համաձայն եմ:

[Kenny]

Իսկ էն քահանաները, ով քարոզում են աստծուն և դրանից հետո լավ ասենք խմել-ծխելը հեչ, շառլատանությամբ են զբաղվում, բռնաբարում են երեխաների էդ նորմալ ա՞: Էդ բարություն, դաժանություն ու էդ տեսակ վերացական երևույթները կապված են դեպքից ու մարդուց:Կապ չունի մարդը քրիստոնյա ա, մուսուլման, սատանիստ կամ աթեիստ, դրանք ուղղակի բառեր են, մարդս մարդ լինի ...

[enna]

Էնքան նյարդայնացա,որ էս թեմայի անունը կարդացի..Ես աթեիստ եմ/անհավատ չեմ,պարզապես ինձ համար չկա մարդու կերպապարանքով աստված/,բայց չեմ հասկանում ինչի՞ լինել վատը ,եթե ինքդ էլ գիտակցում ես,որ դա վատ է,նախ մարդը ինքն իրեն է հաշվետու,հետո շրջապատին/ոչ ինձ համար,շրջապատը մարդուն քայքայելու հակում ունի/:Ինչ-որ սխալ քայլից հետո ոչ թե մտածում ես <<ՎԱ՜յ,աստված պապին հեսա կպատժի>> այլ մտածում ես <<Էս ինչ արեցի...>> ,այսինքն խիղճդա սկսում տանջել,բարոյալքվում ես ինքդ քեզ համար:
Կոնկրետ ինձ համար.ես գիտակցված վատ քայլեր չեմ անում,մարդկանց վատ քայլերին անգամ վատ քայլով չեմ պատասխանում,ես առաջնորդվում եմ այն կարգախոսով,որ Տիեզերքը հայելի և մարդու յուրաքանչյուր քայլը անպայման իր արտացոլանքն է գտնում մարդու կյանքի ինչ-որ հատվածում...:

[Այբ]

Այս թեմայի վերնագիրը կարդալիս, չգիտես ինչի, հիշեցի իմ ծանոթներից ոմանց, ովքեր իրենց շատ Աստվածավախ մարդ են համարում, բայց արարքներով շատ հեռու են հենց Աստծո պատվերով՝ լավ մարդ լինելուց:
Հիմա ինքս ինձ մտածում եմ, թե նրանց պես քանիսները կան...
Եթե Աստծուն են հավատում ու շատ վատ բաներ են անում, ապա եթե չհավատային, ինչե՞ր կանեին:
Կարծում եմ, որ Աստծուն հավատալը, լավ կամ վատ մարդ լինելու հետ կապ չունի:

[Լեդի Վարդ]

Որքանո՞վ են փոխկապակցված Աստվածն ու մարդկային բարությունը - Իմ կարծիքով Աստվածն ու մարդկային բարությունը փոխկապակցված չեն ,եթե մարդն ի ծնե դաժան (բարի) եղավ ապա Աստվածն այդտեղ ոչ մի բան չի կարող անել:

Հնարավո՞ր է լինել լավը առանց Աստծու։-Այո իհակե հնարավոր է, Աստծու լինել չլինելով չի որոշվում մարդու բնավորությունը



Կարելի՞ է բարի լինել Առանց աստծու։ Կամ ՝ ինչո՞ւ լինել բարի, եթե չկա Աստված։-Եթե աստված չկա դա չի նշանակում որ մարդը չի կարող բարի լինել:
Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։-Որովհետև մարդիկ ունեն բարոյական նույն գիտակցությունը,նրանք ոչ թե հետևում են աստծու պատվիրաններին այլ իրենց մտածելակերպը ու բարոյականությունը թույլ չի տալիս իրենց այդպիսի քայլերի գնալ:

[melancholia]

լինես բարի թե չար, ինչ էլ անես կյանում , միևունն է, ամենը ուղղում ես սեփական պահանջների բավարամանը, լինի ԱՍՏԾՈ հետ, թե առանց նրա:

[enna]

Որքանո՞վ են փոխկապակցված Աստվածն ու մարդկային բարությունը - Իմ կարծիքով Աստվածն ու մարդկային բարությունը փոխկապակցված չեն ,եթե մարդն ի ծնե դաժան (բարի) եղավ ապա Աստվածն այդտեղ ոչ մի բան չի կարող անել:

Հնարավո՞ր է լինել լավը առանց Աստծու։-Այո իհակե հնարավոր է, Աստծու լինել չլինելով չի որոշվում մարդու բնավորությունը



Կարելի՞ է բարի լինել Առանց աստծու։ Կամ ՝ ինչո՞ւ լինել բարի, եթե չկա Աստված։-Եթե աստված չկա դա չի նշանակում որ մարդը չի կարող բարի լինել:
Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։-Որովհետև մարդիկ ունեն բարոյական նույն գիտակցությունը,նրանք ոչ թե հետևում են աստծու պատվիրաններին այլ իրենց մտածելակերպը ու բարոյականությունը թույլ չի տալիս իրենց այդպիսի քայլերի գնալ:

Վա՛րդ,իհարկե гены это всегда,բայց մարդը ի ծնե բարի կամ վատ չի լինում,հասրակություննա մարդուն ձևավորում

[VisTolog]

Որքանո՞վ են փոխկապակցված Աստվածն ու մարդկային բարությունը - Իմ կարծիքով Աստվածն ու մարդկային բարությունը փոխկապակցված չեն ,եթե մարդն ի ծնե դաժան (բարի) եղավ ապա Աստվածն այդտեղ ոչ մի բան չի կարող անել:

Հավատքը վատ մարդուն կարա դնի լավ ուղու վրա: Էս դեպքերում ավելի լավա մարդ աստծուն հավատա, քան շրջապատի համար վատ մարդ լինի:

[enna]

Հավատքը վատ մարդուն կարա դնի լավ ուղու վրա: Էս դեպքերում ավելի լավա մարդ աստծուն հավատա, քան շրջապատի համար վատ մարդ լինի:

ճիշտա,աստված մարդու նամորդնիկնա ,ասել եմ ու կասեմ,ով ուզումա նեղանա

[Jarre]

Էնքան նյարդայնացա,որ էս թեմայի անունը կարդացի..Ես աթեիստ եմ/անհավատ չեմ,պարզապես

Enna Adoly, թեման բացելու գաղափարը իմ մոտ ծագեց ժամանակակից ամենահայտնի աթեիստներից մեկի՝ Ռիչարդ Դոքինզի «The God Delusion» գրքի ուսումնասիրությունից հետո։ Էնպես որ թեմայի անունը տառ առ տառ վերցված ա աթեիստ գիտնականի գրքից (Գլուխ 6, էջ 226 «If there is no God, why be good?»)։

Ինչո՞ւ մարդկանց մեծ մասը որոշ հարցերում ունեն բարոյականության նույն զգացումը (օրինակ ՝ մարդասպանությունը, բռնաբարությունը, գողությունը վատ բաներ են։ Սովածին հաց տալը, հիվանդին բուժելը, հաշմանդամին օգնելը լավ բաներ են)։-Որովհետև մարդիկ ունեն բարոյական նույն գիտակցությունը,նրանք ոչ թե հետևում են աստծու պատվիրաններին այլ իրենց մտածելակերպը ու բարոյականությունը թույլ չի տալիս իրենց այդպիսի քայլերի գնալ:

Լեդի Վարդ, շնորհակալություն հարցերին պատասխանելու համար։
Այ հենց ամբողջ հարցն էլ էն ա, որ շատ մարդիկ բարոյականության զգացումը կապում են հենց Աստծու հետ՝ բացատրելով, որ էվոլյուցիան և բնական ընտրության սկզբունքները չէին կարող ստեղծել բարոյականություն, որովհետև նրանց կարծիքով «վերապրում է ուժեղագույնը» սկզբունքի հիման վրա մենք պիտի որ առանց մտածելու սպանեինք հիվանդին կամ հաշմանդամին, կամ ցանկացած մարդու որը ունի ինչ որ մի բան ինչը մեզ պետք ա, բայց մենք չունենք։ Ու նման հավատացյալ մարդիկ պահանջում են բացատրել, թե ո՞նց կարացավ էվոլյուցիան ու բնական ընտրությունը ստեղծել բարոյականություն։ (Չնայած, եթե իրանց էլ հարցնես, թե բա լավ բա Աստվա՞ծ ոնց դրեց բարոյականությունը, միևնույնն ա չեն կարա տան ռացիոնալ պատասխան՝ պատասխան, որը նրանք պնդում են աթեիստներից)։

[enna]

Enna Adoly, թեման բացելու գաղափարը իմ մոտ ծագեց ժամանակակից ամենահայտնի աթեիստներից մեկի՝ Ռիչարդ Դոքինզի «The God Delusion» գրքի ուսումնասիրությունից հետո։ Էնպես որ թեմայի անունը տառ առ տառ վերցված ա աթեիստ գիտնականի գրքից (Գլուխ 6, էջ 226 «If there is no God, why be good?»)։

Չեմ հասկանում գրքից գրելը ի՞նչ կապ ունի,ես չեմ ընդունում թեմայի անունը և ինձ համար եղանակ չի փոխում այն,թե ով է հեղինակը:

[Լեդի Վարդ]

Հավատքը վատ մարդուն կարա դնի լավ ուղու վրա: Էս դեպքերում ավելի լավա մարդ աստծուն հավատա, քան շրջապատի համար վատ մարդ լինի:

Լավ էլի Վեստ էդ մարդու բնույթից ու դաստիարակությունից ա գալիս,իմ կարծիքով աստված իրականում գոյություն էլ չի ունեցել, որ մի հատ էլ ինքը մարդուն դնի ճիշտ ուղության վրա,էդ ուղակի հավատք ա մենք էլ վերցրել հավատում ենք:

[enna]

Լավ էլի Վեստ էդ մարդու բնույթից ու դաստիարակությունից ա գալիս,իմ կարծիքով աստված իրականում գոյություն էլ չի ունեցել, որ մի հատ էլ ինքը մարդուն դնի ճիշտ ուղության վրա,էդ ուղակի հավատք ա մենք էլ վերցրել հավատում ենք:

Վա՛րդ,հավատացյալները ու անհավատները իրար կոտորում են դրա համար:Հիմա կարևոր չի աստված կա,թե չկա:Քննարկվում է նրա ազդեցությունը մարդու վարքագծի վրա:;Այո՛,այն իրոք ազդում է մարդու վարքագծի վրա,քանի որ մարդը լինելով հավատացյալ պիտի հետևի աստծո պատվիրաններին

[Լեդի Վարդ]

Վա՛րդ,հավատացյալները ու անհավատները իրար կոտորում են դրա համար:Հիմա կարևոր չի աստված կա,թե չկա:Քննարկվում է նրա ազդեցությունը մարդու վարքագծի վրա:;Այո՛,այն իրոք ազդում է մարդու վարքագծի վրա,քանի որ մարդը լինելով հավատացյալ պիտի հետևի աստծո պատվիրաններին

Ախր այ մեռնեմ ջանիդ աստծո պատվիրանները չեն,որ մարդուն թույլ չեն տալիս այդպիսի քայլերի գնալ,դա մարդու բնույթից է կախված:

[Mephistopheles]

Վա՛րդ,հավատացյալները ու անհավատները իրար կոտորում են դրա համար:Հիմա կարևոր չի աստված կա,թե չկա:Քննարկվում է նրա ազդեցությունը մարդու վարքագծի վրա:;Այո՛,այն իրոք ազդում է մարդու վարքագծի վրա,քանի որ մարդը լինելով հավատացյալ պիտի հետևի աստծո պատվիրաններին

հիմնականում իրար կոտորում են հավատացյալները "իմ աստվածը քո աստծուց լավն ա" խնդրի պատճառով… սա պատմությունն ա, որ մինչև էսօր շարունակվում ա… եթե մարդը աստծո պատվիրանները կարդալով պիտի իմանա որ մարդ սպանելը վատ ա, ուրեմն էդ մարդը դատողությունից ու բանականությունից զուրկ ա…