1–ին տարբերակ. «Մի կիլո լոլիկի պատմությունը»- Քարմեն Ս.
2–րդ տարբերակ. «Անվերնագիր–1»- Կ'տա թև
3–րդ տարբերակ. «Անվերնագիր–2»- Լենա Հովսեփյան
4–րդ տարբերակ. «Թափառող հոգիներ»- Սոնա Բաղդասարյան
5–րդ տարբերակ. «Հենակետում»- Համբարձում Համբարձումյան
6–րդ տարբերակ. «Լռությունն ինքն էր»- Անի Հարությունյան
7–րդ տարբերակ. «Մի կտոր երջանկություն»- Նունե Նազարյան
8–րդ տարբերակ. «Թռչե՞լ, թե՞ սողալ»- Արմինե Պետրոսյան
9–րդ տարբերակ. «Անվերջանալի դեկտեմբեր կամ հրաշքի սկիզբը»- Անի Հովհաննիսյան
10–րդ տարբերակ. «Անվերնագիր–3»- Լիլիթ Կարապետյան
11–րդ տարբերակ. «Գագոյի երազանքը»- Նատաշա Համիդյան
12–րդ տարբերակ. «Գետնահարկը»- Գալաթեա
13–րդ տարբերակ. «Ատունեի կործանումը»- Վարդուհի Բադալյան
14–րդ տարբերակ. «Երկու սահմանների առաքյալները»- Արա Ալոյան
15–րդ տարբերակ. «Ցրված սկավառակ»- Սաթենիկ Ռշտունի
16–րդ տարբերակ. «Խե՛նթ»- Թավրե
17–րդ տարբերակ. «Իմ հաղթանակների օրը»- Արաքս Հակոբյան
Մաթևոսյանը սենց ամբաղ-զամբաղ չի փիլիսոփայումԾերունին գլխի էր ընկել: Անփորձությունը կռահելի էր: Կանխատեսելի մարդը խոցելի է, բայց արդար է: Չիմանալին, անորոշելին մահն է իսկ: Քաջությունը ծերունու վրա փորձարկվելիքներից չէ: Քաջության թիրախն էլ մարդը չէ, եթե կուզեք: Մեկին խփել սպանելով չեն հերոսանում, անարդար, բռնի մահից փրկելն է հերոսությունը: Մարդեղեն, հողեղեն, սահմանային չէ քաջությունը:
Mephistopheles (24.11.2012), Շինարար (24.11.2012)
Սելավի ջան, ի՞նչ արտասովոր բան տեսար 7-րդ գործի մեջ, որ դա արժանացավ քո ձայնին:
I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.
Mark Twain
հոգու ճիչhetanos-ի խոսքերից
Լավ է, ժողովուրդ… ցանկացած քաղմասի ինքնախոստովանություն ավելի հեշտ կկարդացվեր… հեռախոսի գիրքն ավելի հետաքրքիր ա կարդալ քան սրանք…
Էհ, էրեխեք, սենց դեմոտիվացիա եք անում, որ քվեարկությունը կանգնում է...
Մի լսեք իրենց, ժողովուրդ, կարդացե՜ք ու քվեարկե՜ք
Mephistopheles (24.11.2012), StrangeLittleGirl (24.11.2012), Դավիթ (24.11.2012)
Լավ էհ, Մեֆ, բոլո՞րը: Չեմ ուզում պաշպանել մրցույթը որպես կազմակերպիչ, բայց նշածս գործերը այդքան էլ վատը չեն: ՈՒղղակի, հեշտ ա 7500 նիշի կոնտեքստում մի երկու բան գտնել ու կայֆավատ լինել:
I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.
Mark Twain
Mephistopheles (24.11.2012)
4.Թափառող հոգիներ
Էդպես էլ չհասկացա էս պատմվածքի ասելիքը։ Էդ ի՞նչ վրեժի ծարավ հոգիներ էին, որ տենց էլ չհաջողացրին պարպել իրենց վրեժը, ումի՞ց էին վրեժ ուզում լուծել, ինչի՞ համար... Ընթացքում պատմվող դրվագների միջև էլ կապ հաճախ չէի տեսնում։ Մի խոսքով՝ բան չհասկացա։ Անհետաքրքիր էր ու անհասկանալի։
5. Հենակետում
Լավ էր կարդացվում ընդհանուր։ Ղազարյանի կերպարը հաջողված էր, իմ կարծիքով։ Մի քիչ էն հանգամանքը դուրս չեկավ, որ պատմվածքի մեխը Ղազարյանի լուծն էր, ու հեղինակը կարծես յուրօրինակ հաճույք ստանար ամեն անգամ էդ երևույթը շեշտելիս։ Բայց ընդհանուր լավ էր պատմված, չնայած կոնկրետ ինձ համար էդ բանակային բառերն ու գործողությունները անտեղի շատ էին, մի քիչ ձանձրացնում էին։ Բայց դա գուցե զուտ իմ անձնական ընկալումն է։ Ինչևէ, մինչև հիմա կարդացածս տարբերակների մեջ դեռ միակն է, որի վերջն էլ չհիասթափեցրեց։
6.Լռությունն ինքն էր
Տիգրանի կերպարն ինձ ահագին հոգեհարազատ էր, ու եթե զուտ անձնական զգացողություններով առաջնորդվեի, կքվեարկեի էս տարբերակի օգտին, բայց էդ, իհարկե, հեչ։ Կերպարի բնութագրում կրկնությունները մի քիչ շատ էին։ Կերպարին իդեալականացնելու ու ընթերցողի աչքը մտցնելու միտում էր զգացվում, ինչն արդեն թերություն է։ Նկարագրությունները տեղ–տեղ լավը թվացին, տեղ–տեղ՝ դպրոցականի շարադրություն հիշեցնելու չափ պարզունակ։ Առաջին կեսն ընդհանուր առմամբ վատ չէր կարդացվում, բայց էն կույր ծերուկի հայտնվելու պահից սկսվեց ծեծված ու գոնե ինձ համար քնեցնող բարոյախրատափիլիսոփայական երկխոսությունը, որը զոռով կարդացի։ Ամեն դեպքում էն քիչ գործերից է, որտեղ գոնե հերոսի կերպարն, ի տարբերություն ընդհանուր պատմվածքի, քիչ թե շատ հաջողված եմ համարում՝ էն իդեալականացման պահերը չհաշված։
7. Մի կտոր երջանկություն
Հըմ... Չգիտեմ էլ՝ ինչ ասեմ էս պատմվածքի մասին...
Հենց սկզբից էն անբնական «Օ՜, իմ սիրելի եսիմինչ» տոնով խոսակցություններն արդեն ամեն ինչ ասում էին։ Հեղինակը երևի շատ երիտասարդ ու անփորձ ստեղծագործող է։ Կարծեմ մի քանի հոգի արդեն ասեցին, ես էլ միանամ. իրականում նման բառապաշարով ու տոնով խոսակցություններ չեն լինում կյանքում, դա բոլորս էլ երևի գիտենք, մնում է՝ ստեղծագործելիս էլ չմոռանանք դրա մասին։ Էդպիսի հանդիսավոր տոնով խոսակցություններն արդեն էնքան վանող են, որ արդեն չես էլ ուզում իմանալ՝ սյուժեն ինչի մասին է։ Թեև տվյալ դեպքում սյուժեն էլ իր հերթին էր անիրական։ Չնայած, որ մտածում եմ, գուցե գրելաոճի, խոսակցությունների բնականության շնորհիվ հնարավոր լիներ նույնիսկ էդպիսի անիրական սյուժեով հետաքրքիր ու համոզիչ պատմվածք ստանալ։
CactuSoul (26.11.2012), Sambitbaba (26.11.2012), StrangeLittleGirl (24.11.2012), Գալաթեա (24.11.2012), Դավիթ (24.11.2012), Շինարար (24.11.2012)
Դավ ջան, ես մինչև տասներկուսը կարդացել եմ ու բարեխղճորեն արձագանքել եմ… նույնիսկ ֆիդբաք եմ տվել…
առաջարկում եմ քո ամենասիրած տարբերակը ես քննադատեմ դու պաշտպանի… կարծում եմ շատ հետաքրքիր ու օգտակար կլինի… կողքից մարդիկ կարող են միանալ…
Ի՞նչ կասես…
Ամմէ (24.11.2012)
Եթե Դավիթը չուզենա հետդ խաղա, ինձ կխաղացնե՞ս, Մեֆ:
CactuSoul (26.11.2012), Mephistopheles (24.11.2012), Sambitbaba (26.11.2012), Դավիթ (24.11.2012)
Դիպուկ է ասված:
Mephistopheles (24.11.2012)
Հա, դա երեկ տեսա: Իմ ամենա հավանած տարբերակները այս մրցույթում երեքն են` 5, 11 և 12:
Դու գրի, ես հետ կարձագանքեմ:
Վերջին խմբագրող՝ Դավիթ: 24.11.2012, 22:52:
I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.
Mark Twain
Mephistopheles (24.11.2012), Moonwalker (24.11.2012), StrangeLittleGirl (24.11.2012)
Շնորհակալություն Չուկին Հավաքածուի պուպուշ banner-ի համար
CactuSoul (26.11.2012), ivy (24.11.2012), Moonwalker (24.11.2012), StrangeLittleGirl (24.11.2012), Դավիթ (24.11.2012), Հայկօ (24.11.2012)
7-րդ տարբերակը լավն էր: Սիրեցի հեղինակին:
Արէա ջան, նախորդ կարդացածներիդ մասին քիչ թե շատ մանրամասն գրել էիր։ Էս մեկի մասին չե՞ս գրելու։ Ինձ համար, օրինակ, հետաքրքիր ա, թե ինչով էր լավը։ Կարծում եմ՝ էլի ոմանց համար։
Malxas (24.11.2012), StrangeLittleGirl (24.11.2012), Դավիթ (24.11.2012)
Քվեարկե՜ք
Հլը նայեք՝ ինչքան նոր անդամներ են էս թեմայում. սպասում են ձեր ձայներին:
StrangeLittleGirl (24.11.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ