Ժողովուրդ ջան, էսօր մեր ակումբային ախպերության կարկառուն ներկայացուցիչներից մեկի՝ Երվանդի ծնունդն ա, ու ակումբում էդ փաստը պիտի նշվի:
----------
Եր ջան, շնորհավոր ծնունդդ, շնորհակալություն, որ կաս:
Հիմա էնքան մոտ ու էնքան հարազատ չենք, ինչքան մի 5 տարի առաջ, «հին ընկերները հեռանում են…», կյանք ա, ամեն ինչ էլ պատահում ա, ու բնական ա…
Չգիտեմ՝ ինչո՞ւ ես ինձ համար էսքան թանկ, էսքան կարևոր, բայց գիտեմ, որ մի տեսակ շատ յուրահատուկ ու տարօրինակ ձևով քո տեղն ունես իմ կյանքում, ու քո արածը, զգացածն ու ապրածը վրաս ուղղակի ազդեցություն են ունենում: Միգուցե և ես իրոք աննորմալ եմ, բայց երբեմն կարող եմ ուրախությունից երկինք հասնել կամ էլ նյարդային լուրջ ցնցումներ ապրել՝ քո «պատճառով»… Կներես անկեղծությանս համար… Չգիտեմ՝ ինչով ա պայմանավորված, որ դու էսքան ուրիշ ես ինձ համար, ուրիշ՝ կասկածելիորեն տարօրինակ, միգուցե հիվանդագին կապվածության առումով:
Ուզում եմ՝ իմանաս, որ քո լավ լինելը, քո ճիշտ ապրելը ինձ համար շատ ա կարևոր, թեկուզ և էգոիստական մղումներիս հետևանքում: Ճիշտ բառը սխալ մի հասկացի, նկատի ունեմ՝ էդ պահին քեզ համար ամենանպատակահարմար ձևով ապրելը, որովհետև էդ կարող ա մի բան լինի, ինչն իրականում համարվում ա սխալ… Չխորանամ, դու գիտես )
…
Եթե, աստված չանի, էդ քեզ մի օր պետք գա, ուղղակի հիշի, որ ես կամ ու քեզ սիրում եմ շատ… Ու երբևէ չկասկածես, որ կարող ես հենվել ինձ վրա, եթե դրա կարիքը լինի, ինչքան էլ որ ժամանակ անցնի, ինչքան էլ որ հեռու լինենք իրարից:
Ու էն որ քեզ սիրող մարդիկ քեզ ասում են՝ «Եր ջան», այ ուզում եմ, որ էդ մեջի պռաբելը դուրս գա… Հա, ու հենց առանց «-իկ»-ի. քեզ փոքր բաներ չեն սազում ))
Չգիտեմ՝ ինչի եմ էսօր սենց լցված… Երևի գիշերվա քիչ քնելու արդյունքն ա, ոնց որ հարբած լինեմ…
Կներես ավել-պակասի համար… Ընկերս…
Գրկում եմ քեզ, պի՜նդ-պինդ ))
Մեջբերել
Էջանիշներ